roodie έγραψε:Αφού διάβασα όλες σας τις απόψεις, σκέφτηκα να πώ και την δική μου. Σε τέτοια θέματα γενικώς δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι.Τι εννοώ. Όπως αισθάνεται κάθε γυναίκα. Δεν πιστεύω πάντως πως υπάρχει μάνα που θέλει να αφήνει το παιδί της σε όποια ηλικία κι αν είναι αυτο και να μεγαλώνει ΄με ξένους.Κάποιες τις αναγκάζουν οι συνθήκες κάποιες άλλες δεν αντέχουν μέσα στο σπίτι όλη μέρα, κάθε μία λοιπόν πράττει αυτό που πράττει με τα δικά της κριτήρια και είναι απολύτως σεβαστό και αξιέπαινο. Και στις δύο περιπτώσεις είτε μένεις σπίτι με τα παιδιά, είτε δουλεύεις.Η παρατήρησή μου εμένα είναι η εξής : κάθε γυναίκα όταν παίρνει μια τέτοια απόφαση σαν βασικό της κριτήριο πρέπει να έχει το καλό των παιδιών. Πολλές φορές δεν κάνει καλό στα παιδιά να βλέπουν μια μάνα υπηρέτρια. Πρέπει να βλέπουν μια γυναίκα ανεξάρτητη, δραστήρια. Γι' αυτο εκτός από μάνα καλό θα ήταν να έχει κι άλλες δραστηριότητες σε περίπτωση που αποφασίσει να μείνει σπίτι με τα παιδιά της. Έστω και μία φορά την εβδομάδα να δίνει χρόνο στον εαυτό της. Επίσης εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει η νοοτροπία θα μεγαλώσω τα παιδιά μου και ας στερηθούμε.Ναι κι αυτό θα γίνει αλλά δεν μπορείς ας πούμε να του στερείς μια δεύτερη ξένη γλωσσα που λαχταράει να μάθει. Από την άλλη μεριά δεν είναι και καθόλου δίκαιο και υγιές για ένα παιδί να βλέπει τους γονείς του αργά το βράδυ με τα νεύρα τσιτωμένα απ' τη δουλειά κιένα σπίτι μπάχαλο από καθαριότητα που αύριο μεθαύριο θα θέλουν να φέρουν τους φίλους τους και θα ντρέπονται. Μακάρι πάντως να μπορούσαν οι δουλιές μας να συνυπάρξουν αρμονικά με το σκοπό ζωής που έχουμε βάλει όλες μας για υγιή παιδιά (σωματικά και ψυχικά) και σωστούς ανθρώπους στην κοινωνία. Ή μακάρι όλοι να είχαμε την οικονομική άνεση και να δουλεύαμε όταν και άν το επιθυμούσαμε. Έτσι πιστεύω κανείς μας δεν μπορεί να κατακρίνει καμία πόσο μάλλον όταν κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να τα καταφέρει.

mhtsaina έγραψε:Δηλαδή σήμερα στο μέσο ελληνικό σπιτικό υπάρχει η δυνατότητα να βγουν πέρα οι βασικές μηνιαίες υποχρεώσεις μόνο με έναν μισθό; Πολύ θα μου άρεσε αυτή η εκδοχή, έλα όμως που δεν το πολυπιστεύω...

inka έγραψε:

χαλαρωσε ρε ντεμακι!για δουλεια πάμε, όχι για φραπέ κ ηλιοθεραπεια!!σκεψου ότι η ργαζομενη γυριζει σπίτι κ ό,τι κανει η νοικοκυρα με το πασο της όλη μερα (καθαρισμα, φαγητό, σιδερωμα, διαβασμα παιδιάν κτλ), καλείται να τα κάνει στο 1/3 του χρόνου!Ηρωες για μενα όσες τα καταφερνουν και αξίζουν χιλια συγχαρητηρια και μπραβο!! Το κατσιό στο σπίτι πολλοι ελάτρεψαν (και εγω θα το ήθελα αν γινόταν), αλλά ας όψοται οι υποχρεωσεις!Αλλά, να μην τα ισοπεδώνουμε κιλας όλα!   

roodie έγραψε:Αφού διάβασα όλες σας τις απόψεις, σκέφτηκα να πώ και την δική μου. Σε τέτοια θέματα γενικώς δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι.Τι εννοώ. Όπως αισθάνεται κάθε γυναίκα. Δεν πιστεύω πάντως πως υπάρχει μάνα που θέλει να αφήνει το παιδί της σε όποια ηλικία κι αν είναι αυτο και να μεγαλώνει ΄με ξένους.Κάποιες τις αναγκάζουν οι συνθήκες κάποιες άλλες δεν αντέχουν μέσα στο σπίτι όλη μέρα, κάθε μία λοιπόν πράττει αυτό που πράττει με τα δικά της κριτήρια και είναι απολύτως σεβαστό και αξιέπαινο. Και στις δύο περιπτώσεις είτε μένεις σπίτι με τα παιδιά, είτε δουλεύεις.Η παρατήρησή μου εμένα είναι η εξής : κάθε γυναίκα όταν παίρνει μια τέτοια απόφαση σαν βασικό της κριτήριο πρέπει να έχει το καλό των παιδιών. Πολλές φορές δεν κάνει καλό στα παιδιά να βλέπουν μια μάνα υπηρέτρια. Πρέπει να βλέπουν μια γυναίκα ανεξάρτητη, δραστήρια. Γι' αυτο εκτός από μάνα καλό θα ήταν να έχει κι άλλες δραστηριότητες σε περίπτωση που αποφασίσει να μείνει σπίτι με τα παιδιά της. Έστω και μία φορά την εβδομάδα να δίνει χρόνο στον εαυτό της. Επίσης εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει η νοοτροπία θα μεγαλώσω τα παιδιά μου και ας στερηθούμε.Ναι κι αυτό θα γίνει αλλά δεν μπορείς ας πούμε να του στερείς μια δεύτερη ξένη γλωσσα που λαχταράει να μάθει. Από την άλλη μεριά δεν είναι και καθόλου δίκαιο και υγιές για ένα παιδί να βλέπει τους γονείς του αργά το βράδυ με τα νεύρα τσιτωμένα απ' τη δουλειά κιένα σπίτι μπάχαλο από καθαριότητα που αύριο μεθαύριο θα θέλουν να φέρουν τους φίλους τους και θα ντρέπονται. Μακάρι πάντως να μπορούσαν οι δουλιές μας να συνυπάρξουν αρμονικά με το σκοπό ζωής που έχουμε βάλει όλες μας για υγιή παιδιά (σωματικά και ψυχικά) και σωστούς ανθρώπους στην κοινωνία. Ή μακάρι όλοι να είχαμε την οικονομική άνεση και να δουλεύαμε όταν και άν το επιθυμούσαμε. Έτσι πιστεύω κανείς μας δεν μπορεί να κατακρίνει καμία πόσο μάλλον όταν κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να τα καταφέρει.

ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΜΑΝΟΥΛΑ έγραψε:ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ ΜΑΜΑ ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΔΟΥΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΗ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΜΠΟΥΓΑΔΑ.ΜΙΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ ΜΑΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΧΟΜΠΙ Η΄ ΜΙΑ ΑΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΝΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ.ΠΑΝΤΩΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ.ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΤΑΜΙΑΣ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΖΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΤΣΙΤΩΣΕΙ ΤΟ ΚΟΥΒΑΛΑΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΑΔΕΙΑ Η ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΗΡΕΜΗ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΣΑΚΩΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ.ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ!ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ!ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΟΠΟΤΕ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ....

ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΜΑΝΟΥΛΑ έγραψε:ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΙΜΑΙ ΟΜΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΩ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΚΑΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΑΛΛΑ ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ...ΤΟ ΠΟΣΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ!ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ~!!!      

ede έγραψε:Ως εργαζόμενη μαμά με με 1 και στην συνέχεια με 2 παιδιά κουραζόμουν πολύ περισσότερο ως μη εργαζόμενη με τρια. Πολύ απλά οταν τα νεύρα μου σπάνε , κουράζομαι κλπ παίρνω τα παιδάκια μου και θα πάω σε ενα παιδότοπο ,μια πλατεία ,μια βόλτα και θα ξεφυγουμε όλοι. Οταν όμως είσαι εργαζόμενη αυτό δεν το κάνεις. Χώρια το πόσες φορές είχα τα παιδια με 40 πυρετό στο σπίτι και εγω δούλευα υπερωρίες, με άγχος , με την έννοια των παιδιών και πολλές φορες και εγω η ίδια με πυρετο. Ναι έχω πολλές υποχρεώσεις και ευθύνες με τρία παιδιά αλλά αν δούλευα θα έιχα αλλές 100 παραπάνω. Εγώ την εργαζόμενη μάνα την προσκυνώ. Και δεν αντέχω τις υπερβολες που ακούω . Με ένα παιδί ή με 2 παιδιά  δεν μπορεί η άλλη να βγει έξω απο το σπίτι χωρίς βοήθεια, δεν μπορεί να πάρει γενικά ανάσα. Σιγά την επιστήμη.  Τώρα είναι τα ευκολα. Αργότερα με τα σχολεία και τα διαβάσματα να δεις γλέντια. Και αν δουλεύει κιόλας................

ede έγραψε:Ως εργαζόμενη μαμά με με 1 και στην συνέχεια με 2 παιδιά κουραζόμουν πολύ περισσότερο ως μη εργαζόμενη με τρια. Πολύ απλά οταν τα νεύρα μου σπάνε , κουράζομαι κλπ παίρνω τα παιδάκια μου και θα πάω σε ενα παιδότοπο ,μια πλατεία ,μια βόλτα και θα ξεφυγουμε όλοι. Οταν όμως είσαι εργαζόμενη αυτό δεν το κάνεις. Χώρια το πόσες φορές είχα τα παιδια με 40 πυρετό στο σπίτι και εγω δούλευα υπερωρίες, με άγχος , με την έννοια των παιδιών και πολλές φορες και εγω η ίδια με πυρετο. Ναι έχω πολλές υποχρεώσεις και ευθύνες με τρία παιδιά αλλά αν δούλευα θα έιχα αλλές 100 παραπάνω. Εγώ την εργαζόμενη μάνα την προσκυνώ. Και δεν αντέχω τις υπερβολες που ακούω . Με ένα παιδί ή με 2 παιδιά  δεν μπορεί η άλλη να βγει έξω απο το σπίτι χωρίς βοήθεια, δεν μπορεί να πάρει γενικά ανάσα. Σιγά την επιστήμη.  Τώρα είναι τα ευκολα. Αργότερα με τα σχολεία και τα διαβάσματα να δεις γλέντια. Και αν δουλεύει κιόλας................

georgia78 έγραψε:

ede έγραψε:Ως εργαζόμενη μαμά με με 1 και στην συνέχεια με 2 παιδιά κουραζόμουν πολύ περισσότερο ως μη εργαζόμενη με τρια. Πολύ απλά οταν τα νεύρα μου σπάνε , κουράζομαι κλπ παίρνω τα παιδάκια μου και θα πάω σε ενα παιδότοπο ,μια πλατεία ,μια βόλτα και θα ξεφυγουμε όλοι. Οταν όμως είσαι εργαζόμενη αυτό δεν το κάνεις. Χώρια το πόσες φορές είχα τα παιδια με 40 πυρετό στο σπίτι και εγω δούλευα υπερωρίες, με άγχος , με την έννοια των παιδιών και πολλές φορες και εγω η ίδια με πυρετο. Ναι έχω πολλές υποχρεώσεις και ευθύνες με τρία παιδιά αλλά αν δούλευα θα έιχα αλλές 100 παραπάνω. Εγώ την εργαζόμενη μάνα την προσκυνώ. Και δεν αντέχω τις υπερβολες που ακούω . Με ένα παιδί ή με 2 παιδιά  δεν μπορεί η άλλη να βγει έξω απο το σπίτι χωρίς βοήθεια, δεν μπορεί να πάρει γενικά ανάσα. Σιγά την επιστήμη.  Τώρα είναι τα ευκολα. Αργότερα με τα σχολεία και τα διαβάσματα να δεις γλέντια. Και αν δουλεύει κιόλας................

πες τα βρε εδε εχω γνωστη που δεν περνει τα παιδακια της μαζι της διακοπες γιατι δεν ειναι η μαμα της μαζι να την βοηθα λολ....

ναι καλά..........Πάω κα΄τι τριήμερα μόνη μου και με τα τρία ,και για μπάνιο στην θαλασσα ........Παιδιά έκανα δεν έμεινα ανάπηρη. Τώρα αν θες να πίνεις καφέ άνετα δεν ΄γινεται. οχι οτι δεν πίνεις αλλά έχιες μάτια ακόμα και στον κ@λο 

ede έγραψε:

georgia78 έγραψε:

ede έγραψε:Ως εργαζόμενη μαμά με με 1 και στην συνέχεια με 2 παιδιά κουραζόμουν πολύ περισσότερο ως μη εργαζόμενη με τρια. Πολύ απλά οταν τα νεύρα μου σπάνε , κουράζομαι κλπ παίρνω τα παιδάκια μου και θα πάω σε ενα παιδότοπο ,μια πλατεία ,μια βόλτα και θα ξεφυγουμε όλοι. Οταν όμως είσαι εργαζόμενη αυτό δεν το κάνεις. Χώρια το πόσες φορές είχα τα παιδια με 40 πυρετό στο σπίτι και εγω δούλευα υπερωρίες, με άγχος , με την έννοια των παιδιών και πολλές φορες και εγω η ίδια με πυρετο. Ναι έχω πολλές υποχρεώσεις και ευθύνες με τρία παιδιά αλλά αν δούλευα θα έιχα αλλές 100 παραπάνω. Εγώ την εργαζόμενη μάνα την προσκυνώ. Και δεν αντέχω τις υπερβολες που ακούω . Με ένα παιδί ή με 2 παιδιά  δεν μπορεί η άλλη να βγει έξω απο το σπίτι χωρίς βοήθεια, δεν μπορεί να πάρει γενικά ανάσα. Σιγά την επιστήμη.  Τώρα είναι τα ευκολα. Αργότερα με τα σχολεία και τα διαβάσματα να δεις γλέντια. Και αν δουλεύει κιόλας................

πες τα βρε εδε εχω γνωστη που δεν περνει τα παιδακια της μαζι της διακοπες γιατι δεν ειναι η μαμα της μαζι να την βοηθα λολ....

ναι καλά..........Πάω κα΄τι τριήμερα μόνη μου και με τα τρία ,και για μπάνιο στην θαλασσα ........Παιδιά έκανα δεν έμεινα ανάπηρη. Τώρα αν θες να πίνεις καφέ άνετα δεν ΄γινεται. οχι οτι δεν πίνεις αλλά έχιες μάτια ακόμα και στον κ@λο