Jollie δεν συμφωνω με τον ορο καλύτερες μανούλες. Η κάθε μαμά κάνει το καλύτερο για το παιδί της (εκτος από ειδικές ακραίες περιπτώσεις) και για το παιδί η μαμά είναι η καλύτερη μαμά του κόσμου. Οπότε προς τι ακριβώς ο προβληματισμός???

Κάνουμε κάθε φορά το καλύτερο που μπορούμε με τα δεδομένα που έχουμε. Πάντα ίσως να νιώθουμε ότι θα μπορούσαμε και καλύτερα αλλά αυτό είναι συνώνυμο του να είσαι υπεύθυνος γονιός. Όμως προσωπικά δεν είμαι υπέρ της απαισιοδοξίας. Εγώ προσωπικά για το παιδί μου θέλω να είμαι μια χαρούμενη μαμά που θα του προσφέρω όσο μπορώ περισσότερα.

Αν κατάλαβα καλά δλδ θα πρέπει να βγεις σε άδεια και να κάτσεις κρεβάτι σε περίπτωση που μείνεις έγκυος? Και τότε πώς θα φροντίζεις το πρώτο παιδί? Ειδικά στην ηλικία 1 έως 2 από όσο ξέρω θέλουν συνέχεια από πίσω. Αν εσύ πρέπει να είσαι ξάπλα πώς θα το φροντίσεις? Εκτός αν δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα και υπάρχει τρόπος να πάρεις άδεια χωρίς να είναι ανάγκη στην πραγματικότητα να ξεκουράζεσαι τόσο.

Επίσης προσωπικά είμαι κατά του να βαρύνουμε τον οργανισμό μας και να πιέζουμε για καταστάσεις όπως το πότε να έρθει περιοδος, ειδικά ενώ πχ θηλάζουμε. Μπορεί ιατρικά να επιτρέπεται απλώς εγώ το θεωρώ άσχημο. Πιστεύω ότι πρέπει όσο μπορούμε και αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος, να αφήνουμε τα πράγματα να εξελίσσονται μόνα τους.
Πιστεύω ότι είσαι πολύ αγχωμένη και μάλλον έκανες και σπασμωδική κίνηση με τα φάρμακα. Όμως θα επρεπε-κατά τη γνώμη μου πάντα- να είσαι ευγνώμων και για όλο το διάστημα που έχεις ήδη απολαύσει την εγκυμοσύνη σου και που έχεις κάτσει με το παιδάκι σου, δεν έχουμε όλες αυτό το προνόμιο.

Καλησπέρα,
Τζολι δεν θα πρέπει να νιώθεις άσχημα... όλες εδώ πέρα πολλές φόρες έχουμε προβληματιστει και εχουμε μοιραστεί τις σκεψεις μας... και λογικο να ακουσουμε διαφορετικες αποψεις/λυσεις αρεστες ή μη κ  ο γραπτος λογος να ειναι "ακομψος" καποιες φορες...

Κ εγω πολλες φορες αναρωτηθηκα ....- οταν ελεγες οτι δεν μπορεις να αφησεις τον μικρο κ οτι θελεις να εισαι διπλα του τουλάχιστον μεχρι τα 2με 3 του χρονια κ οτι αυτο θα το πετυχεις με μια 2η εγκυμοσυνη αμεσα -... πως μετα θα εισαι διπλα και στο 2ο  μεχρι τα 2 με3 του χρονια αφου θα πρεπει να γυρισεις στην δουλεια μολις χρονισει;

Οσο γι αυτην σου την προταση "Σκεφτόμουν τι είναι αυτό που κάνει κάποιες γυναίκες περισσότερο μανούλες από κάποιες άλλες ή καλύτερες μανούλες." με αφηνει λιγο σοκαρισμενη          

Υπαρχει δλδ μαμαδομετρο και δεν το ξερα;Δεν μπορω διανοηθω( εκτος απο ακραιες περιπτωσεις οκ...) οτι μπορουν να συγκριθουν μανουλες ! Καθε μανουλα ειναι ξεχωριστη  μοναδικη και η καλητερη μαμα του κοσμου για το παιδακι της ειτε  θηλασε 1μηνα ή 5 χρονια ή οχι ειτε  μεγαλωσε το παιδι μεχρι τα 5 ειτε που το αφησε απο 40 ημερων στην γιαγια/νταντα γιατι επρεπε να δουλεψει ειτε καποια δουλευιε στο σπιτι και δνε αφιερωνει το χρονο που θα ηθελε  στα παιδια της... κ αλλα πολλα παραδειγματα...


Κικη δεν ξερω σε ποια πολη βρισκεται αυτη η  εταιρεια ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ τομεα που δουλευες και ετσι ΑΝΕΤΑ οι γυναικες εκει καναν 2ο παιδι στα κοντα και ο εργοδοτης  δεν ξυνιζε και ειχαν οταν με το καλο επιστρεφαν αριστη μεταχειρηση και καμια συνεπεια φανερη ή οχι στην συνεργασια/συννενοηση μαζι τους μετα.. και ΜΠΡΑΒΟ τους γιατι πρωτη φορα το ακουω ή μαλλον το εχω ακουσει μονο για εταιρειες πολυεθνικων στην Ελλαδα που η μισθοδοσια κ η ασφαλεια ειναι μοντελο αλλων χωρων....

Ξερω κοπελες πολλες που απολυθηκαν α λιγο μετα που παντρευτηκαν(!!!!!!) επειδη ειναι σιγουρακι οτι μεσα στο χρονο ή και 6 μηνο  ακομα μεινουν εγγυες και θεωρουνται ΒΑΡΟΣ στην εταιρεια που δουλέυουν....και ετσι τις διωχνουν μια ωρα αρχιτερα...

και ο λογος που θελώ να επιστρεψω γρηγορα στην δουλεια μου κ δεν μπορω να σκεφτω 2ο νινι  εαν και θα με βολευε  να το κανω στα κοντα  ειναι οτι εαν μεινω στα καπακια εγγυος θα δυσαναχετισουν τοσο πολυ τα αφεντικα μου που θα ειμαι Νο1 για απολυση μολις ο νομος τους το επιτρεψει ή οχι.. και την δουλεια μου την θελω και δν θελω να την χασω...
και οχι επειδη εχω κακους και ακαρδους εργοδοτες.... γιατι ετσι ειναι οι περισσοτεροι και δεν ειναι φιλανθρωπικα ιδρυματα αλλα επιχειρησεις  που δειχνουν μια ανοχη που κατα την αποψη δεν πρεπει να παιζουμε με αυτην στους καιρους που ζουμε...

Κατερίνα, εννοείται ότι δεν υπάρχει μαμαδόμετρο, απλά τοποθετήσεις όπως αυτή της Ματίνας με κάνουν να αναρωτιέμαι... Όπως και να έχει το θέμα έλαβε μεγάλη έκταση και ήταν δικό μου το λάθος που το μοιράστηκα. Γιατί προφανώς δεν ήμουν έτοιμη να δεχτώ μια τόσο επιθετική συμπεριφορά. Επομένως το πιο σωστό θα ήταν να το έχω κρατήσει στα προσωπικά πλαίσια που ήταν. Ο λόγος που το μοιράστηκα ήταν για να δω τα πράγματα και από μια άλλη οπτική γωνία, δεν έχω πρόβλημα να ακούσω και άλλες απόψεις και αντίθετες ακόμα, νομίζω αυτό έχει φανεί στο παρελθόν. Αλλά δε θέλω να υποτιμηθεί η νοημοσύνη μου με επιχειρήματα του αν έχω σκοπό να κάνω τόσα παιδιά που θα φτιάχνουν ομάδα μπάσκετ (την απάντηση την έδωσε πριν από εμένα η Τασούλα γι΄ αυτό) ή να μειωθεί η προσπάθεια που κάνω, όπως όλες μας, αβίαστα και επιφανειακά (κατά τη γνώμη μου πάντα). Η καθεμιά αντιμετωπίζει τα δικά της θέματα που για την ίδια μπορεί να μοιάζουν απροσπέλαστα και για κάποια άλλη να είναι παιχνιδάκι. Αυτό μπορεί να έχει να κάνει και με το χαρακτήρα ή με τόσα άλλα πράγματα. Αυτό τι σημαίνει, ότι πρέπει να λάβει επίθεση ή ειρωνεία προς "συμμόρφωση"; Το πιο σωστό για εμένα είναι να διαφωνούμε ως προς μία στάση ή ένα θέμα που σχολιάζεται και όχι να κρίνουμε συνολικά ένα άτομο με αφορμή αυτό το θέμα, το οποίο άτομο μάλιστα δε γνωρίζουμε. Εκτός αν κάποιες αυτοχρηζόμαστε οι καλύτερες μαμάδες του κόσμου. Εγώ εντάσσω τον εαυτό μου σε αυτές που απλά προσπαθούν, με τα όποια λάθη μου. Τέλειωσε τώρα αυτό. Περιμένω να βγει η περπατόπιτα (Ειρήνη, θυμάσαι;; ). Σήμερα το απόγευμα το αγόρι μου άρχισε να σηκώνεται και να σουλατσάρει μέσα στο σπίτι! Παραμονή των γενεθλίων του! Με τρέλανε!! Λίγο αφότου είχαμε μιλήσει, φοβερό;; Ήταν εκστασιασμένος κι αυτός κι εγώ!!

Tζολι μου "σιδερενια κ καλα περπατηματα" βγηκε νοστιμη η περπατοπιτα???
Κατε η αληθεια ειναι οτι δουλευα σε μια πολυ μεγαλη εταιρεια ΙΔΙΩΤΙΚΗ κιολας οπου ολες σχεδον οι κοπελες οταν εκαναν το πρωτο παιδι στα καπακια εκαναν κ το δευτερο κ επεστρεφαν στην δουλεια μετα απο μεγαλο διαστημα..επερναν οτι δικαιουνται απο τον νομο χωρις να εχουν καμια επιπτωση στην δουλεια τους,ουτε ποτε απελυσαν καποια κοπελα επειδη θελησε να γινει μητερα. (το μειωμενο ωραρειο το επερναν μαζεμενο εαν ηθελαν οπου ηταν 3 μηνες επιπλεον αδεια)..και οφειλω να ομολογησω οτι το 95% των γυναικων που εμεναν εγκυες "χτυπουσαν" ανναρωτικες αδειες απ το predictor....χωρις να εχουν κανενα προβλημα εφερναν χαρτια απο γιατρο κ επερναν αναρρωτικες...και ΠΟΤΕ καποια απ αυτες τις κοπελες δεν απολυθηκε η αντιμετωπιστηκε αλλιως απο μια κοπελα που δεν εχει κανει παιδια...γονικες αδειες τα παντα επερναν οταν επεστρεφαν στην εργασια τους..Και εννοειτε πως η Εταιρεια γωριζε πως στατιστικα κ μονο δεν μπορει να εχουν ολες οι εγκυμονουσες "προβλημα"...το γνριζαν οτι ηταν ψεμα αλλα την συγκεκριμενη εταιρεια δεν την απασχολουσε αυτο...οταν ομως αυτη η εταιρεια μολις ανοιγει προσλανβανει εργαζομενες γυναικες 18-25ετων δεν ειναι λογικο οτι καποιες απο αυτες,οι περισσοτερες δηλαδη,θα παντρευτουν στο μελλον κ θα κανουν οικογενεια?δεν νομιζω να μην το ειχαν σκεφτει....

Jollie μπράβο σας!!!! Τι καλά!!! Αντε καλες βόλτες τώρα έκανε βηματακια και πριν και απλά τώρα έφυγε;;;
Κατερίνα πάντως και εγώ έχω 2 γνωστές μου που κάνανε στο καπάκι παιδιά και πήρανε άδεια στην άδεια. Σίγουρα σε κάποια επαγγέλματα δεν γίνεται και έτσι όπως εσένα σου φαίνεται αδιανόητο στον ιδιωτικό τομέα η 2 άδεια εγκυμοσύνης μετά αμέσως απο την πρώτη εμένα μου φαίνεται στην δική μου δουλειά αδιανόητη και η πρώτη άδεια και μιλάω φυσικά για την άδεια πέραν του 2μηνου μετά τον τοκετό. Ομως όπως είπα έχω 2 παραδείγματα μια κοπέλα που δουλεύει σε ιδιωτική κλινική και πήρε άδεια με το που έμεινε έγκυος γύρισε μετά από 18 μήνες και έμεινε μια εβδομάδα στην δουλειά και ανακοίνωσε την δεύτερη εγκυμοσύνη της. Η άλλη περίπτωση είναι νηπιαγωγός όπου πάλι έφυγε απο πολύ νωρίς και γύρισε μετά απο ένα χρόνο ήδη έγκυος στο δεύτερο. Απλά θέλω να πω ότι γίνονται αυτά δεν είναι πρωτάκουστα. Δεν το συζητώ βέβαια για τον δημόσιο τομέα, το ξέρουμε όλοι και οτι βγαίνουν σε επαπειλούμενη απο νωρίς.
Βέβαια υπάρχουν και αυτά που λες και εσύ για απολύσεις μετά απο γάμους ή για συμφωνίες οτι για χ χρόνια δεν μπορεί η γυναίκα να μείνει έγκυος....
Ξέρω και περίπτωση που μια κοπέλα ενώ έκανε συμφωνία με την δουλειά να μην μείνει έγκυος τον πρώτο χρόνο πρόσληψης έμεινε 2 μήνες μετά την πρόσληψη και ο εργοδότης την απέλυσε όταν τελείωσε η περίοδος μητρότητας, το κράταγε δηλαδή.

Πωπω σεντόνι έγραψα πάλι....... Και μην ξανακουσω για καλές και καλύτερες μανουλες όλες οι μανουλες κανουν το καλύτερο πολύ νομίζουν για τα παιδιά τους, δεν υπάρχει κακιά μανούλα.

Τζολι πολυχρονος ο Μαρινος....νατονχαιρεσαι να τον δεις οπως επιθυμεις κ να ειναι παντα ευτιχισμενος κ με υγεια..
Χρονια πολλα!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αλήθεια η κοιλιά σας έχει φύγει εντελώς;;;
Εμένα ακόμα είναι πλαδαρη και όταν τρώω λίγο παραπάνω γίνεται εγκύους 3 μηνών. Πφφφφ νομίζω δεν θα γίνει ποτέ όπως πρίν. Μάλλον είναι και στα σώματα, μια φίλη μου γέννησε πριν 2 εβδομάδες και την έχασε την κοιλιά αμέσως απλά έχει αυτή την σακούλα στην τομή πάνω. Πάντως τα κιλά τα έχασα όλα τώρα πως γίνεται στα ίδια κιλά να φαινομαι πιο παχιά και να μην μου κάνουν τα παντελόνια δεν ξέρω.

Να ζήσεις Μαρίνο και χρόνια πολλά μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά!!!!!
Jollie μου να τον χαίρεσαι!!! Γερός και καλοτυχος!!!
Αντε και τα πρώτα γενεθλιακια της ομάδας!!!

Tασουλα μου εγω ημουν 58-60 κιλα παντα με υψος 1.70....τωρα ειμαι 65.500 δηλ τα 5-6 κιλα μου εχουν μεινει...ομως τρωω..δεν εχω κανει διαιτα εδω κ εναν χρονο που εχω γεννησει κ οσες φορες ξεκινησα καποια διατροφη την χαλασα στην πορεια οποτε εχω κοιλια γιατι το περνω εκει κιολας...τα ποδια μουειναι αδυνατα οπως παντα κ παντα ειχα λιγοοοοο κοιλιτσα αλλα τωρα ειναι ειναι μεγαλυτερη κ μοιαζω κ γω σαν εγκυος οταν τρωω..παντως εχω μαθει να την καμουφλαρω στα ντυσιματα μου κ φοραω συνεχεια κολαν γιατι τα παντελονια μου δεν μου κουμπωνουν...
Δεν εχω ιδεα αν θα τα καταφερω να ξαναγυρισω στα κιλα κ να τα χασω αυτα τα 5-6 κιλα...απ την αλλη εχω ακουσει πως οταν γεννας με καισαρικη η κοιλιτσα μενει για παντα καπως λογω της τομης...δεν ξερω αν ισχυει...εγω παντως γεννησα φυσιολογικα κ εχω ακομα την κοιλια αλλα εχω κ τα κιλα..

Καλημέρα!

Χρόνια πολλά στον Μαρίνο! Πολύχρονος!

Κικη αυτα που περιγράφεις για ιδιωτικο τομέα μου φαντάζουν ουτοπικά και δεν λεω οτι δεν υπάρχουν και τέτοιες εταιρείες αλλά η μεγαλη πλειοψηφία δυστυχώς για τις πολλές απο μας δεν ειναι ειτσι..
Επίσης δεν ξερω καμιά εγω τουλάχιστον που να πήρε έτσι απλα αναρρωτική ψεύτικη απο την αρχη της εγκυμοσύνης,δεν τολμαμε δλδ..
Πέρυσι ξαπλωμένη απο τον 6ο μηνα λογω κοντου τραχήλου μπαινόβγαινα στα νοσοκομεία και για να ανανεώσω την αναρρωτική ανα 15 θημερο τοΙΚΑ μας εβγαλε την πιστη, και μας ελεγε κατάμουτρα οτι ισως να λέμε ψέμματα, αμφισβητουσαν τα εξιτήρια μου απο τα νοσοκομεια!Δεν ειναι τοσο εύκολα τα πράγματα στον ιδιωτικό τομεα.....

και Κικη φυσικά κ απολύουν με απο λιγο παντρευτεί μαι κοπέλα να είσαι σίγουρη...  μονο βάρος ειναι ειναι για τους περισσοτερους.. δεν εχεις δει ποσες αγγελίες ζητάνε πχ σε γραμματειακή θέση  αποκλειστικά αντρα???
Επισης δουλειά παντρεμένη χωρις παιδι ειναι πολυ δύσκολο να βρεις...

κ πίστεψε με μιλάω με πολλές εταιρείες λογω δουλειάς και θέσης χρόνια τωρα και ολο κ κατι έφτανε στο αυτί μου κ ειχα φριξει....

Τασσουλα έτσι οπως τα λες πχ εχει ουτε το 6μηνο του οαεδ δεν πηρες που δικαιουσε στην τελική.. σε καταλαβαίνω και σίγουρα του δημοσίου παίρνουν για ψιλου πήδημα επαπειλούμενη κύηση και δεν ελέγχεται σχεδόν τπτ κ εγώ που ειχα αληθινο πρόβλημα  ειχαν απαίτηση να τρεχω στο ικα να με εξετάσουν οταν μου απαγόρευε η γυναικολόγος μου αυστηρά να περπατάω... τι να λεμε τωρα...

Κικη τωρα ειδα την φωτο που ολες σχολιαζαν και δνε καταλαβαινα πολυ ομορφη αληθεια!!!

Kαλημερα....
Κατε μου το ξερω οτι ολα αυτα που λες ισχυουν...αυτα και χειροτερα....αλοιμονο ,ξερω τι γνεται εξω,δεν ζω σε ροζ συννεφακι....
απλα η συγκεκριμενη εταιρεια που εργαζομουν εγω 9 χρονια ηταν ετσι οπως ειπα...πολυ ανεκτικη στιςμανουλες κ πιστευω οτι αυτο ειναιτο σωστο γιατι μια εργαζομενη γυναικα εχει δικαιωμα να γινει μαμα...δεν γεννηθηκε για να ειναι απλα μια υπαλληλος κ θ α επρεπε ολοι οι εργοδοτες να δινουν αυτα που λεει ο νομος κ να μην εκβιαζουν καταστασεις λογω κρισης κ ανεργιας...αλλα δυστυχως κ το ιδιο το κρατος το γνωριζει οτι οι εργαζομενοι απειλουνται κ δεν κανει κατι γι αυτο παρα τους δινει το δικαιωμα να το κανουν...
παρολα αυτα ομως εγω απο αυτην την εργασια παραιτηθηκα(ΕΚΑΝΕ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΘΕΛΟΥΣΙΑ ΕΞΟΔΟ) 3 μηνες πριν μεινω εγκυος κ αυτο,οχι γιατι δεν ειχα αναγκη τον μισθο μου αλλα σαν δουλεια με ειχε κουρασει σωματικα αλλα κυριως ψυχολογικα...9 χρονια δουλευα εκει κ ειχα κανει αλλαγη χρονου σπιτι μου μονο την μια χρονια...απ τα 9 χρονια ειχα κανει ΠΑΣΧΑ εξω απ την εργασια επισης μονο μια φορα...η καλοκαιρινη αδεια ολα αυτα τα χρονια ηταν παντα αυστηρα μονο μια εβδομαδα..δυσκολα ωραρια και βαρδιες ειδικα για γυναικες με παιδια

Κικη δυσκολα ωραρια και συνθηκες οντως.. τα ζγισες και αποφασισες οτι θα κανεις αυτο που θεωρεις το καλυτερο για σενα κ πολυ εκανες εαν δν το μετανιωσες!
Εθελουσια εξοδο ( εαν σε απολυσω θα παρεις την αποζημιωση εαν παραιτηθεις θα παρεις και κατι παραπανω) την ξερω αυτην την "ιστορια" κ εγω ειχαν κανει στον αντρα μου απο μια μεγαλη εταιρεια

τζολι μπραβο στο μωρο σου που περπατησε μωρε, τι καλα !! χιλιοχρονο να ειναι να το καμαρωσεις οπως ποθεις !!

Κατε καπως ετσι αλλα με την διαφορα οτι δεν επελεξε η εταιρεια ποιους εργαζομενους θα διωξει....ηθελε να κανει μειωση προσωπικου κ ειπε οποιος θελει να παραιτηθει ασ το κανει τωρα κ θα tου κανουμε απολυση ετσι ωστε θα παρει ταμειο ανεργιας για εναν χρονο κ θα παρει ενα μπονους διπλης αποζημειωσης..
βεβαια εγινε μαχη... κ πηγε η μιση εταιρεια να παραιτηθει(μιλαμε για 800 ατομα προσωπικο)κ η εταιρεια φρικαρε..και ενω ειχαν δωσει περιθωριο 15 μερες να το σκεφτουν οι εργαζομενοι μεσα σε 2 μερες το "παγωσαν" γιατι θα εμεναν χωρις υπαλληλους..και αυτοι αναρωτηθηκαν πως τοσος κοσμος σε καιρο κρισης φευγει απο μια δουλεια οικιοθελως....σας δερναμε?σας μαστιγωναμε?ετσι μας ειπαν...δεν περιμεναν να γινει τετοιο πραγμα σε καμια περιπτωση...κι ομως εγινε!!!!!
οποτε ΝΑΙ ο εργοδοτης ηταν καλος σε σχεση με την εκμεταλλευση που γινεται σημερα ομως σαν δουλεια δεν ηταν η καλυτερη απο πολλες αποψεις..
εγω παντως δεν το μετανιωσα που εφυγα...προς το παρον τουλαχιστον...αν δουλευα σε 3 μηνες επρεπε να επιστρεψω κ δεν εχω καποιον να αφησω το παιδι μου..η πεθερα νεα αλλα μακρυα η μανα μου ειναι λιγο μεγαλη κ δεν ειναι για πολλα πολλα...θα την αφησω για 2-3 ωρες να παω μια βολτα με τον αντρα μου αλλα γι να την αφησω 9 ωρες καθε μερα δ εν γινεται...ειμαστε βεβαια με εναν μισθο αλλα ετσι ειναι αυτα...κατι χανεις,κατι κερδιζεις...
συγνωμξη αν σα κουρασα κοριτσια με το σεντονακι....

Ε, ναι λοιπόν, είναι γεγονός: από τις 12.20 σήμερα το πρωί είμαστε ενός έτους!!! Ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές σας! Ό,τι επιθυμείτε και για τα μικράκια σας που ακολουθούν κι αυτά στα γενέθλια! Το αγόρι μου είπε από χθες στις 03.10 να ξεκινήσει τα προεόρτια τα οποία κράτησαν ως τις 05.00. Πέραν των άλλων ξυπνημάτων βεβαίως βεβαίως! Το κεφάλι μου πήγαινε να σπάσει (αυτή τη φορά μου κράτησε περισσότερες μέρες, από το Σάββατο μέχρι σήμερα το πρωί...) κι αυτός είχε τρελά κέφια! Το δώρο στον εαυτό του το έκανε χθες με τα βηματάκια του. Τασούλα, σας είχα πει τότε που κρατώντας κάτι στο χέρι του έκανε 3-9 βηματάκια σαν τον Ορέστη Μακρή. Από τότε και ειδικά τις τελευταίες μέρες περπατούσε πολύ σταθερά, πιάνοντάς μας μόνο από το δάχτυλο. Ε και χθες, κι ενώ πριν λίγο σκεφτόμουν τα μωράκια της ομάδας που περπατάνε, έπαιζε με τον άντρα μου, ο οποίος συχνά πυκνά τον παρακινούσε να πάει περπατώντας προς το μέρος του, ξαφνικά σηκώθηκε και άρχισε να σουλατσάρει! Τρελάθηκα, όσο κι αν το περιμένεις να συμβεί κάποια στιγμή, και δεν αγχωνόμουν ποια θα είναι αυτή η στιγμή, όταν τον είδα έπαθα σοκ! Απίστευτο και απίστευτη και η συγκυρία να το κάνει την προηγούμενη μέρα από τα γενέθλιά του! Το απόγευμα θα σβήσει και το κεράκι του (από χθες το πρωί ξαφνικά άρχισε να κάνει φου φου την ώρα που τον άλλαζα, πολύ γέλιο, γενικά χθες ήταν η μέρα του!!). Τελικά θα τα γιορτάσουμε οι 3 μας. Είμαι κομμάτια και δεν είχα αντοχές για πολλά πολλά. Εξάλλου το πάρτι μας το κάναμε στη Θεσ/νίκη. (Κική, κι εγώ όλο ξεχνώ να σχολιάσω πόσο τρυφερή και όμορφη είναι η φώτο σας!)

1ον θα σκάσω αν δεν δω τι φώτο σου Κική μου..χαχαχα θα μπω το βράδυ από τον υπολογιστή!!
2ον Jolie μου χρόνια πολλά,μελενια,αγαπημένα,υγιει και οοοοοτι επιθυμεί ο Μαρίνος..χιλιοχρονος να ειναι.
Τα πρώτα μας ομαδογενέθλια.
Να με ενημερώνετε ποια άλλη έχει σειρά γτ μπαίνω από κινητό!
Χαίρομαι πολύ όταν διαβάζω για μωράκια που περπάτησαν,φαντάζομαι την χαρά σας..ανυπομονώ και εγώ να τον δω να.σουλατσαρει αλλά φοβάμαι μήπως ο μπαμπάς του χάσει αυτό το βήμα γτ θα είναι Αθήνα..
Προσωπικά σταμάτησα τη δουλειά όταν ήμουν 5μηνων δεν ήμουν ασφαλισμενη και δεν ήταν δουλειά για έγκυο.

Επόμενα γενέθλια είναι της Ελισάβετ, άντε Κική πλησιάζουν!!!
Η Ειρήνη πότε επιστρέφει;; άντε να μας πει πως ήταν!!!!!
Εγώ κατάφερα να πάρω άδεια και ετοιμάζονται για Ιταλία με την Ηλέκτρα!!! Εχω ακόμα μέρες βέβαια θα πάμε για πρωτοχρονιά.
Εσείς τι θα κάνετε τις γιορτές;;;

Γεια σας όμορφες μανούλες
Jollie να χαίρεσαι το Μαρίνο σου!!! Και μπράβο του που περπάτησε! Μία μέρα πριν τα γενέθλια του! Τέλειο!! Καλή η περπατόπιτα? Τι γεύση έχει?
Παρασκευή απόγευμα γυρίζουμε, πολύ ωραία είναι εδώ απλά σίγουρα είναι λίγο δύσκολο το ταξίδι με μωρό (τα ταξίδια που κάνουμε εμείς τουλάχιστον που είμαστε στη γύρα όλη μέρα και αρκετή ώρα στο αυτοκίνητο για να δούμε διάφορες πόλεις).
Εγώ δεν σταμάτησα ούτε μία μέρα να δουλεύω (σαν ελ. επαγγελματίας) αλλά μου αρέσει η δουλειά μου (και το θεωρώ απαραίτητο ψυχολογικά να βγάζω δικά μου λεφτά - πέρα από ότι σίγουρα θα ήταν δύσκολα μόνο με ένα μισθό) οπότε δεν σκέφτηκα ποτέ να την αφήσω.

Γεια σας κοριτσια...μια κ πλησιαζουν τα γεννεθλια των παιδιων μας τι θα λεγατε να περιγραφαμε την ημερα του τοκετου μας..να περιγραψουμε .πως ξεκινησε η μερα που γεννησαμε ωσπου να αντικρισουμε κ να κρατησουμε τα μικρουλια μας στην αγκαλια μας...;;;;

Κική πολύ ωραία ιδέα. Νομίζω πρέπει να ξεκινήσει η jollie που το βίωσε ακριβως ένα χρόνο πριν.

Ειρήνη καλή συνέχεια στο ταξίδι σας και καλή επιστροφή. Εχω διάφορα να ρωτησω όταν επιστρέψεις. Σε καταλαβαίνω γιατί και εμείς έτσι κάναμε φευγαμε πρωί και επιστρεφαμε βράδυ για ύπνο. Μέχρι και τον Σεπτέμβριο στην Κύπρο αλλά ηταν πιο μικρή η Ηλέκτρα και κοιμόταν περισσότερο. Τώρα έχω τις αμφιβολίες μου γιατί πλέον και για καφέ να πάμε είναι στάνταρ οτι θα γρινιαξει για διάφορους λόγους όπως οτι θέλει να σηκωθεί, να μπουσουλισει, να πάει στα περιστέρια, να την πάρουμε αγκαλιά κ.λ.π. και μιλάμε για 2 ώρες το πολύ....

Λοιπόν κορίτσια, τα γενέθλιά μας ολοκληρώθηκαν με τον καλύτερο τρόπο: με το διπλό του ΠΑΟΚ!! Χιχιχι! Ειρήνη, ευτυχώς που λείπεις και τη γλύτωσες την πίκρα και το πείραγμα, εννοείται! Καλά να περνάτε και να επιστρέψεις με πολλές εικόνες για περιγραφή! Εμείς, όπως έχω ξαναπεί, δε θα κάνουμε απολύτως τίποτα για τις γιορτές. Μόνο μέσα στις γιορτές παντρεύεται ο αδερφός μου και θα πάμε για κανά δυο μέρες στη Θεσ/νίκη. Όσον αφορά στον τοκετό έχω κάποιες τύψεις ακόμα και σήμερα. Σ΄όλη τη διάρκεις της κύησης ήμουν πολύ φοβισμένη, μου ανακοινώθηκε Παρασκευή ότι μπαίνω την Τρίτη για καισαρική, χωρίς να έχω κάποιο πρόβλημα και γέννησα τελικά 37 εβδομάδων. Οι τύψεις που έχω είναι που δεν επιδίωξα να γεννήσω αργότερα. Από τις 8 και κάτι το πρωί που περίμενα στην αίθουσα τοκετών τελικά με ανέλαβε ο γιατρός (είχε καθυστερήσει να έρθει) και γέννησα στις 12.20. Άκουσα το κλάμα, αλλά ήθελα να μου επιβεβαιώσουν ότι ήταν από τον δικό μου (γεννούσαν κι άλλες κοπέλες παραδίπλα). Επειδή μου έκαναν και ραχιαία και επισκληρίδιο, απλά μου τον έδειξαν, δε μου τον έδωσαν καν να τον ακουμπήσω... Εγώ έκλαιγα με λυγμούς από την ώρα που μου ευχήθηκαν και δεν μπορούσα με τίποτα να σταματήσω. Ήμουν απίστευτα συγκινημένη, δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι επιτέλους γεννήθηκε το θαυματάκι μου! Οι τύψεις που έχω σε αυτό το κομμάτι είναι που δεν επέμεινα να τον ακουμπήσουν πάνω μου. Ξέρετε ακόμα και σήμερα αυτά τα 2 κομμάτια της γέννας δεν τα έχω ξεπεράσει και όταν τα σκέφτομαι δακρύζω και λυπάμαι που δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω και να τα αλλάξω... Το απόγευμα τον έφερε για λίγο (όσο μας επέτρεψαν) ο άντρας μου στο δωμάτιο και μετά μου τον ξαναπήραν, γιατί με τη λήξη του επισκεπτηρίου έπρεπε να φύγει ακόμα και ο σύζυγος. Τότε ήταν που σκύλιασα και πάλευα να σηκωθώ, γιατί μόνο αν τα κατάφερνα, θα μου τον έφερναν στο δωμάτιο για rooming-in και θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε να θηλάζουμε. Τελικά από το επόμενο πρωί είμαστε αχώριστοι! Δε φταίω εγώ για ένα ακόμα σεντόνι, αυτή τη φορά την ευθύνη την έχει η Κική! Μπορώ να σας πω και για τις επόμενες μέρες, αλλά θα περιμένω να ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος!

Jollie μου για τον θηλασμό δεν πρέπει να έχεις καθόλου τύψεις. Θηλασες το μωρακι σου με μια μέρα καθυστέρηση, ε και;;;; σημασία έχει οτι τον θηλασες και τον θηλαζεις ακόμα!!!! Εντέλει καισαρική έκανες. Δεν κατάλαβα όμως γιατί πήγες για καισαρική; και μάλιστα απο τόσο νωρίς; ηταν δική σου επιλογή;;;

Όχι, δεν ήταν επιλογή μου, Τασούλα, ούτε η καισαρική ούτε η χρονική στιγμή. Όσον αφορά στην καισαρική, μου το είχαν "ξεκαθαρίσει" για 2 λόγους: για την ηλικία και γιατί έχω θρομβοφιλία κι έκανα αντιπηκτικές. Η χρονική στιγμή επιλέχθηκε με βάση την εφημερία του γιατρού. Και δεν είναι ότι έχω τύψεις επειδή καθυστερήσαμε μια μέρα να θηλάσουμε, αλλά επειδή το μικράκι μου υπέστη όλο το σοκ της αλλαγής κι εγώ δεν πίεσα να του προσφέρω την αγκαλιά μου για ασφάλεια και ανακούφιση. Σκέφτομαι δηλ. ότι ήταν σε έναν θάλαμο από τη στιγμή της γέννας, όπου θα έκλαιγε και κανένας δε θα μπορούσε να τον παρηγορήσει πραγματικά. Και μετά τον κράτησα για 2 ώρες και μου τον ξαναπήραν, γιατί δεν επέτρεπαν κανέναν επισκέπτη κι εγώ δεν μπορούσα να αυτοεξυπηρετηθώ, για να μπορώ να φροντίσω το μωρό. Κι όλα αυτά σε ένα νοσοκομείο φιλικό προς το θηλασμό.

Μα καλά δεν είχες άτομο σύνοδο μαζί σου να σε φροντίζει εσένα και το μωρό;;;; τι νοσοκομείο είναι αυτό που το απαγόρευε;;;

Τζολι μου μην αισθανεσαι τυψεις..δεν φταις εσυ που δεν στον εδωσαν στην αγκαλια σου...αληθεια χωρις να φανω αδιακριτη επειδη εχεις αναφερθει πολλες φορες στην ηλικια σου υπονοοαντας οτι εισαι μεγαλη...ποσο χρονων εισαι;δεν σε ρωτω απο αδιακρισια απλα κ εγω οταν γεννησα την ελισαβετ ημουν 35 μισο κ ημουν σιγουρη οτι ημουν η μεγαλυτερη εδω στην ομαδα...