Πέρυσι βαφτισα το αγγελουδι μου..και νονος εγινε ενας << φιλος >> τοτε του αντρα μου ο οποιος διατηρει καταστημα διπλα στο σπιτι μας.
Ο αντρας μου ειναι μηχανικος και με αυτον ειχανε γινει φιλοι οταν ο αντρας μου του εφτιαξε μια πολυ ασχημη βλαβη στο αμαξι του.
Ειχαν πολυ καλες σχεσεις..εχουν την ιδια ηλικια και γενικα τα ειχανε βρει.
Οταν προτινε να βαφτισει το παιδι όλα εμοιαζαν ιδανικα.
Τον πρωτο καιρο ηταν πραγματικα απιθανος σε ολα και στις υποχρεωσεις του.
Ξαφνικα και χωρις ναυπαρχει κανενας λογος αρχισε ναμας αποφευγει,δεν μας μιλαγε και δεν μιλαγε ουτε στο μωρο οταν τον φωναζε απο το μπαλκονι.
Τον πιασαμε παρα πολλες φορες και του ειπαμε τι εχει συμβει και τον παρακαλεσαμε κυριολεκτικα να κατσουμε και να το συζητησουμε!
Εκεινος παντα απομακρος απευφευγε την οποια κουβεντα...
Συναντιομασταν στο ιδιο πεζοδρομια και δεν μαςμιλαγε.
Φετος το Πασχα εξαφανιστηκε και δεν εφερε τιποτα στο παιδι του τα πηρα ολα εγω.
Το Σαββατο παντρευεται και εμεις το μαθαμε τυχαια απο τη γειτονια ..
Κανενας δεν καταλαβε τι του εφταιξε και το μετανιωσε τοσο πολυ που εγινε νονος.

Ο μικρος ακομα βγαινει και φωναζει "νονουλιιιι" αλλα αυτος δεν γυρναει ποτε να τον κοιταξει..μεχρι και πριν λιγες μερες εκλαιγε κρεμασμενος στα καγκελα του μπαλκονιου φωναζοντας αλλα πια απλα φωναζει και περιμενει..

Δεν ξερω τι να του πω οταν γυρναει και μου λεει " μαμακα ε μιλαει νονουλις ,ε μιλαει "

Μακαρι να εβρισκα καποιον που να ηθελε γινει αναπληρωτης μαοπου κι αν το ειπα ολοι μου ειπαν οχι!

Ποσο λυπαμαι για αυτην μου την επιλογη... και ποσο κριμα ειναι που το παιδι μου δεν εχει νονο απο τοσο μικρο!

Θα μετανιωνω μια ζωη για αυτο!