Despoinaki έγραψε:Το Τριανταφυλλάκι-εκδοσεις ωκεανιδα
ενα καλογραμμενο και πληρες βιβλιο που αξιζει να διαβαστει.το ενδιαφερον αμειωτο σε ολες τις σελιδες σα να βλεπεις ταινια.
το συστηνω ανεπιφυλακτα.
λιγα λογια για το βιβλιο:

Πώς ένα τριανταφυλλάκι έγινε σύμβολο επιτυχίας κι άνοιξε το δρόμο στο όνειρο.

Ανατολικό Λονδίνο 1888. Ένα μέρος όπου ληστές, μπράβοι, πόρνες και συνηθισμένοι άνθρωποι ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή, κι όπου τις νύχτες τριγυρίζει ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης.

Εκεί, δίπλα στα νερά του Τάμεση, μια έξυπνη και θαρραλέα κοπέλα τολμάει να κάνει όνειρα για μια ζωή μακριά από τις ετοιμόρροπες αποβάθρες, τα βρομερά σοκάκια και τη θλίψη της φτωχογειτονιάς.

Η Φιόνα Φίνεγκαν αγωνίζεται μαζί με τον αγαπημένο της για ένα καλύτερο αύριο. Η σκληρή ζωή όμως θα τους χωρίσει. Εκείνη θα βρεθεί στη Νέα Υόρκη, εκείνος θα μείνει πίσω στο Λονδίνο. Κυνηγημένοι από τα φαντάσματα του παρελθόντος, θρηνώντας αγαπημένους νεκρούς, θα προκόψουν κι οι δυο, και μέσ’ από μια θανάσιμη αναμέτρηση με το παρελθόν, θ’ ανοίξουν δρόμο για το μέλλον.

Το Τριανταφυλλάκι θα ακολουθήσουν δύο ακόμη βιβλία, με τα οποία θα ολοκληρωθεί αυτή η τριλογία της Τζένιφερ Ντόνελι


μολις αγορασα το δευτερο της τριλογιας με τιτλο τριανταφυλλο του χειμωνα θα γραψω εντυπωσεις μολις το ολοκληρωσω

ΛΕΥΚΗ ΟΡΧΙΔΕΑ
ΚΑΙΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

«Ήθελα να σου πάρω ένα ρολόι για να θυμάσαι κάθε ώρα και λεπτό πόσο σ’ αγαπώ». Ο Μάρκος έσυρε το δάχτυλό του στην πλατινένια αλυσίδα. «Στο ρολόι αυτό βρίσκεται όλη η αγάπη μου – όλη, ακούς;». Σε μια ονειρική παραλία ανθίζουν το καλοκαίρι οι λευκές ορχιδέες της άμμου. Και στο εύφορο κτήμα δίπλα στην ακτή μεγαλώνουν τέσσερις αχώριστοι φίλοι: ο Νικηφόρος και η Έλλη, δίδυμα αδέλφια, παιδιά του κτηματία· η Φιλιώ, κόρη του θυρωρού του κτήματος· κι ο Αντώνης, γιος ενός φτωχού ψαρά. Οι ακατάλυτοι δεσμοί που τους ένωσαν από τα παιδικά τους χρόνια τούς συνοδεύουν στα πρώτα εφηβικά σκιρτήματα, αλλά και ως ενηλίκους, όταν η Έλλη αποφασίζει να θυσιάσει τον μεγάλο έρωτα της ζωής της για να διασφαλίσει το μέλλον του αδελφού της, ενώ η Φιλιώ υποφέρει βουβά από τον χωρίς ανταπόδοση έρωτά της για τον Νικηφόρο. Αμείλικτα παιχνίδια της μοίρας και ραδιουργίες αδίστακτων ανθρώπων οδηγούν σε χωρισμούς, προδοσίες και ατυχήματα με τραγικές συνέπειες∙ ωστόσο, σε κάθε σκληρή δοκιμασία υπάρχει πάντα ένα ανεκτίμητο στήριγμα: η αγάπη σε όλες τις μορφές της – ερωτική, αδελφική, φιλική, μητρική. Γιατί η αληθινή αγάπη είναι σαν τη λευκή ορχιδέα: ριζωμένη γερά στην άμμο, αψηφά τα καταστροφικά στοιχεία της φύσης και τα αδέξια ποδοπατήματα των ανθρώπων κι ανθίζει ξανά με το πρώτο φιλί της άνοιξης.

ΑΘΗΝΑ, ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΟΜΟΡΦΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Αθηνά ήταν μόλις 18 χρόνων, μια πανέξυπνη και δυναμική κοπέλα, κόρη του φημισμένου Καπετάν Βαγγέλη Καληβωκά. Όταν ο πατέρας και τα αδέρφια της χάθηκαν στη θάλασσα, μαζί τους χάθηκε και η ανεμελιά της ηλικίας της. Η Αθηνά αναγκάστηκε ν’ αφήσει πίσω τον τόπο της. Η μοίρα την οδήγησε σε τόπους μακρινούς, στη Βενετία, στη Ρωσία, ακόμη και στην Αίγυπτο. Γνώρισε ανθρώπους απλούς και ταπεινούς αλλά και βασιλιάδες, πολιτικούς και καλλιτέχνες. Από τους Ρομανόφ και τον Νιζίνσκι μέχρι τον Παύλο Μελά και τον Βενιζέλο, η Αθηνά κέρδισε το θαυμασμό και την εκτίμηση όλων ως μια γυναίκα μοναδική, γοητευτική, υπέροχη μα πάνω απ'' όλα Ελληνίδα. Η ιστορία της είναι μια ιστορία αληθινή. Κι αυτό την κάνει πραγματικά συγκλονιστική!

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ
ΕΛΕΝΗ ΤΣΑΜΑΔΟΥ

Τη συμβουλή της μάνας της Μεσημέρι κάτω από συκιά μην κοιμηθείς, έρχονται τα ξωτικά και σου παίρνουν τη λαλιά, δεν την άκουσε η Ανέζω... Κάτω από τη συκιά κοιμήθηκε στη λάβρα του μεσημεριού. Σαν ήρθε όμως το ξωτικό δεν της πήρε τη μιλιά? το κορμί και την καρδιά της ζήτησε και πήρε, σφραγίζοντας έτσι τη μοίρα της και τη μοίρα των επόμενων γενιών. Ανέζω, Σοφούλα, Τζούλη, Γιώργης, Μένης, Κωστής, Τάσης· γυναίκες και άντρες σε διαφορετικές εποχές, σε διαφορετικές κοινωνίες. Έρωτες χωρίς μέλλον και χαμένα όνειρα, προδοσίες και μίση, πλέκουν τον ιστό της ζωής τους. Με φόντο την ελληνική επαρχία στα τέλη του 19ου αιώνα, την Αμερική των πρώτων μεταναστών, την Αθήνα του Μεσοπολέμου και την Ελλάδα της Κατοχής, ξετυλίγεται μια συγκλονιστική ιστορία!

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ

"...Η ζωή είναι σαν το ποτάμι που κυλάει αυτή τη στιγμή μπροστά μας. Εύκολα σε παρασύρει και σε τραβάει όπου εκείνο πηγαίνει. Όπως ένα ποτάμι δε γυρίζει πίσω, έτσι κι εσείς, αν σας παρασύρει, δε θα μπορέσετε να γυρίσετε... να προσέχετε πάντα το ποτάμι... Μη σας παρασύρει...". Η Μελλισάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή μεγαλώνουν με τη μητέρα τους σ' ένα χωριό στον Όλυμπο, δίπλα σ' ένα ποτάμι. Αυτό που επιθυμούν και οι πέντε είναι να γνωρίσουν τη ζωή μακριά από το πατρικό τους. Και θα το καταφέρουν! Η μοίρα θα τις στείλει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, κάνοντας το όνειρο πραγματικότητα. Μόνο που καμιά φορά, τα όνειρα γίνονται εφιάλτες που στοιχειώνουν και κυνηγούν... Πέντε γυναίκες, πέντε ζωές συγκλονιστικές, γεμάτες έρωτα και ανατροπές, ενώ το σπίτι δίπλα στο ποτάμι περιμένει υπομονετικά αυτό που ξέρει ότι θα συμβεί... Πολλαπλές ανατυπώσεις και χιλιάδες αντίτυπα από ένα βιβλίο που συγκλονίζει!

ΘΕΑΝΩ: Η ΛΥΚΑΙΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ

Κωνσταντινούπολη… Ιστανμπούλ… Βασιλεύουσα…
Με όποιο όνομα κι αν την πεις, μία είναι η Πόλη• μαγική, μοναδική, υπέροχη, βαφτισμένη στα μυστήρια της Ανατολής!
Στον τόπο αυτό γεννιέται η Θεανώ. Μια κοπέλα που κουβαλάει μέσα της κάτι από τη μαγεία της Πόλης και κάτι από το ανυπότακτο πνεύμα της. Η Θεανώ θα μεγαλώσει, θ’ αγαπήσει και θα παντρευτεί. Τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, θα βρεθεί μέσα στη δίνη των Σεπτεμβριανών. Μια μαύρη σελίδα στην Ιστορία των Ελλήνων της Πόλης γράφεται με το αίμα πολλών. Θύμα της αγριότητας των Τούρκων και η Θεανώ. Όταν θα συνέλθει, τίποτε δε θα είναι πια όπως παλιά. Μια λύκαινα θα γεννηθεί εκείνο το βράδυ και όποιος από δω κι εμπρός την πλησιάσει για να της κάνει κακό, θα γίνει κομμάτια από τα κοφτερά της δόντια.
Δέκα χρόνια μετά, η Θεανώ θα ζήσει τον εφιάλτη της απέλασης στην Ελλάδα και τον πόνο του ξεριζωμού, και θα έρθει αντιμέτωπη με το ρατσισμό και την καχυποψία. Η λύκαινα θα ξυπνήσει και πάλι, και όσοι έφταιξαν θα πληρώσουν ακριβά. Ή μήπως θα πληρώσουν και αθώοι;
Μια ιστορία για μια γυναίκα που βίωσε την αγάπη και το μίσος, κι έγινε αγρίμι για χάρη των αγαπημένων της.

ΕΡΩΤΑΣ ΣΑΝ ΒΡΟΧΗ
ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ

Κλαίλια… Ένα όνομα-σταθμός στη ζωή της. Η μητέρα της λάτρεψε την ηρωίδα του Ξενόπουλου και της έδωσε, λίγο προτού φύγει από τη ζωή, το όνομά της. Μαζί όμως της δώρισε χωρίς να το θέλει και τη μοίρα της λαμπερής κοντεσίνας. Υπήρχε και για κείνην ένας Παύλος∙ βαθιά, απόλυτα ερωτευμένος∙ για μια ζωή. Αλλά η Κλαίλια ήθελε να γνωρίσει τον έρωτα όπως ζωντάνευε μέσα στις σελίδες των βιβλίων. Και βρήκε τον Ντένη της στο πρόσωπο του Νικηφόρου.

Χρόνια μετά, μόνη και κλεισμένη στον εαυτό της, ανάμεσα σε βράχια και σπασμένα όστρακα, εξακολουθεί να ζει παρέα με θύμησες που πληγώνουν και επιθυμίες που κοιμούνται. Μα ξαφνικά ένα μικρό κορίτσι μπαίνει στη ζωή της. Και… τι παράξενο… έχουν το ίδιο όνομα!

Μια ιστορία ρομαντική, όπως τα τρυφερά κοριτσίστικα όνειρα. Μια γυναίκα που αναδύεται από το σκοτεινό πέλαγος του έρωτα, για να αντικρίσει, ώριμη πια, τον εκτυφλωτικό ήλιο της αγάπης!

Τα δάκρυα του Θεού
Συγγραφείς: Χρύσα Δημουλίδου

Περιγραφή:

Λένε πως εμάς τις πουτάνες, κάθε φορά που ο Θεός μάς βλέπει δακρύζει... Δακρύζει από ντροπή, μια και σε μας δεν περισσεύει. Mα αν ο Θεός δακρύζει, ο Θάνατος μας χρωστάει!
Oνομάζομαι Eυγενία Φράνκου και είμαι πλέον ογδόντα χρονών. Tα τελευταία τριάντα χρόνια ζω σε μια μικρή γραφική πόλη της Bόρειας Eλλάδας, όπου χαίρω απέραντου σεβασμού, όχι μόνο από την οικογένειά μου, αλλά και από όλους τους κατοίκους. Kανείς δε γνωρίζει ότι πίσω από το αξιότιμο όνομά μου κρύβεται το Tζενάκι, η Tζενάρα, η μαντάμ Tζένη, που πολλά χρόνια πριν ήταν το πρώτο όνομα της Tρούμπας.
Tι; Δε γνωρίζετε την Tρούμπα; A, τότε, φίλτατε, πρέπει να είστε πολύ νέος. Πάρα πολύ νέος. Oι γονείς σας όμως σίγουρα θυμούνται αυτή τη γειτονιά του Πειραιά, που κάποτε υπήρξε θρύλος.
Kι ενώ πίστευα ότι είχα λησμονήσει το παρελθόν μου, εκείνο, καθώς φαίνεται, δε με ξέχασε και μετά από τόσα χρόνια χτύπησε ξαφνικά την πόρτα μου, δημιουργώντας το μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής μου: να φανερώσω ποια πραγματικά είμαι ή να κομματιάσω την ερωτευμένη καρδιά της εγγονής μου, του μόνου ανθρώπου που αγάπησα όσο τίποτε άλλο στον κόσμο... εκτός από εκείνον...

ΤΟ ΜΕΛΙ ΕΓΙΝΕ ΚΕΝΤΡΙ
ΚΑΡΑΤΖΑ ΚΑΛΗ

Τα πικρά βοτάνια στάξανε δηλητήριο μέσα στο παλιό αρχοντικό. Οι γκρίζες σκιές του χθες ρούφηξαν το μέλι της ζωής και τρύπησαν τα σωθικά τους με το κεντρί του μίσους.

Αυτός που στοίχειωσε τους τοίχους και πλάνεψε καρδιές ήρθε και τ' άλλαξε όλα για τη Βασιλική, για το κορίτσι με τα σμαραγδένια μάτια. Κι έφυγε για μακρινό ταξίδι να κάνει τ' όνειρό της αληθινό. Ο όρκος του Ιπποκράτη έγινε σκοπός ζωής.

Θυσίασε δικά της κομμάτια να μη φανούν, να μη μιλήσουν ώσπου τα βήματά της έφτασαν πέρα στην Αφρική· εκεί όπου γνώρισε το μεγάλο έρωτα· εκεί όπου απάλυνε τον πόνο.

Κι όταν ο χρόνος σταμάτησε το παραμύθι που την τύλιξε, θέλησε να ξεβάψει τα μελανά σημάδια που συννέφιαζαν για πάντα τα μάτια εκείνων των γυναικών. Σιωπές. Γυναίκες που έσερναν χρόνια την ύπαρξή τους ανάμεσα στους κανόνες της αξιοπρέπειας και στην απειλή του φόβου. Ήταν η υπόσχεση για τη φίλη της· ήταν καθήκον γι' αυτά που πέρασε η ίδια.