bou-boukitsa έγραψε:χαλαρα θα πεταγα οτι και αν επεφτε στα χερια μου απο το παρελθον του αντρουλη μου!!!δεν το συζηταω καν!!

χα χαχ α κι εγώ μη νομίζεις...για τον εαυτό μου το παίζω άνετη...εγώ και μόνο που μπορεί να αναφερθεί η πρώην του πουθενά στραβομουτσουνιάζω..

Athin@ έγραψε:

bou-boukitsa έγραψε:χαλαρα θα πεταγα οτι και αν επεφτε στα χερια μου απο το παρελθον του αντρουλη μου!!!δεν το συζηταω καν!!

χα χαχ α κι εγώ μη νομίζεις...για τον εαυτό μου το παίζω άνετη...εγώ και μόνο που μπορεί να αναφερθεί η πρώην του πουθενά στραβομουτσουνιάζω..

Ευάκι έγραψε:εμενα ο αντρας μου ειναι ο πρωτος μου,η πρωτη μου σχεση η πρωτη μου αγαπη.σαν κοριτσακι κι εγω ειχα κατι καρδιοχτυπια και μια ολιγομηνη εντελως "κοιταχτικη" σχεση στην τριτη λυκειου οπου πραγματικα κοιτιομασταν στα διαλλειματα του σχολειου.ειχα κι εναν τεραστιο αρκουδο που μου ειχε παρει ολη μου η παρεα,μαζι και ο κοιταχτικος μου ερωτας που την εδωσα δρομο καθοτι πολυ μεγαλος ο αρκουδος και η παρεα μου αποδειχτηκε τελειως ηλιθια-ω ναι μολις τελειωσαμε το σχολειο και ημουν η μονη που περασε εκει που ηθελε εβγαλαν τρελη ζηλια και τους παρατησα.
στην αθήνα γνωρισα στο 1ο ετος γνωρισα τον αντρα μου και ειμαστε μαζι απο αρχες του 2001.αυτος ειχε αλλη μια πριν απο εμενα απο την οποια δεν ειχε κανενα ιδιαιτερο αναμνηστικο,κατι μπλουζες που τους φεροταν φυσιολογικα,οχι με ιδιαιτερη στοργη και αφοσιωση δηλαδη χαχαχαχα.οποτε αυτες πεταχτηκαν οταν παλιωσαν.αλλα επειδη συχνα πυκνα εμφανιζοταν η πρωην μπροστα μου την εκανα μια φορα του αλατιου και νομιζω ακομη κρυβεται.....

μια απο τα ιδια ευακι!! ..αλλα οτι μπλουζες ηξερα πως ειναι δωρο τις εξαφανισα!!...δεν ξερω πως χαθηκαν βρε παιδι μου..!!χαχα...
η μονη διαφορα ειναι πως δεν εχω δει ποτε την πρωην να την΄΄ξαποστειλω΄΄..χιχι...και ευχομαι δηλαδη ποτε να μην την δω ..να μου λειπει!! δεν ειμαι καθολου ΄΄ανοιχτο μιαλο΄΄ σε αυτα τα πραγματα...

bou-boukitsa έγραψε:δεν εχω δει ποτε την πρωην να την΄΄ξαποστειλω΄΄..χιχι...και ευχομαι δηλαδη ποτε να μην την δω

Athin@ έγραψε:

bou-boukitsa έγραψε:δεν εχω δει ποτε την πρωην να την΄΄ξαποστειλω΄΄..χιχι...και ευχομαι δηλαδη ποτε να μην την δω

Εδώ θα συμφωνήσω εγώ μαζί σου! χι χι

bou-boukitsa έγραψε:

Ευάκι έγραψε:εμενα ο αντρας μου ειναι ο πρωτος μου,η πρωτη μου σχεση η πρωτη μου αγαπη.σαν κοριτσακι κι εγω ειχα κατι καρδιοχτυπια και μια ολιγομηνη εντελως "κοιταχτικη" σχεση στην τριτη λυκειου οπου πραγματικα κοιτιομασταν στα διαλλειματα του σχολειου.ειχα κι εναν τεραστιο αρκουδο που μου ειχε παρει ολη μου η παρεα,μαζι και ο κοιταχτικος μου ερωτας που την εδωσα δρομο καθοτι πολυ μεγαλος ο αρκουδος και η παρεα μου αποδειχτηκε τελειως ηλιθια-ω ναι μολις τελειωσαμε το σχολειο και ημουν η μονη που περασε εκει που ηθελε εβγαλαν τρελη ζηλια και τους παρατησα.
στην αθήνα γνωρισα στο 1ο ετος γνωρισα τον αντρα μου και ειμαστε μαζι απο αρχες του 2001.αυτος ειχε αλλη μια πριν απο εμενα απο την οποια δεν ειχε κανενα ιδιαιτερο αναμνηστικο,κατι μπλουζες που τους φεροταν φυσιολογικα,οχι με ιδιαιτερη στοργη και αφοσιωση δηλαδη χαχαχαχα.οποτε αυτες πεταχτηκαν οταν παλιωσαν.αλλα επειδη συχνα πυκνα εμφανιζοταν η πρωην μπροστα μου την εκανα μια φορα του αλατιου και νομιζω ακομη κρυβεται.....

μια απο τα ιδια ευακι!! ..αλλα οτι μπλουζες ηξερα πως ειναι δωρο τις εξαφανισα!!...δεν ξερω πως χαθηκαν βρε παιδι μου..!!χαχα...
η μονη διαφορα ειναι πως δεν εχω δει ποτε την πρωην να την΄΄ξαποστειλω΄΄..χιχι...και ευχομαι δηλαδη ποτε να μην την δω ..να μου λειπει!! δεν ειμαι καθολου ΄΄ανοιχτο μιαλο΄΄ σε αυτα τα πραγματα...

η δικη μας πρωην ομως ειχε ανοιχτα μυαλα,γενικοτερα ειχε πολλα ανοιχτα...και νομιζε οτι θα ειμαι κι εγω ανοιχτο μυαλο...μονο που επεσε εξω...ενταξει μια ενταξει 2 φορες να πεσει πανω μας,αλλα καθε σαββατοβραδο στην εξοδο μας παει πολυ...καπου εχω περιγραψει ποσο ωραια την εστειλα!!!!!!!!!! δε θυμαμαι σε ποιο θεμα και περιμενω παρεα,βιαζομαι δε προλαβαινω!!!!αν εχετε προβλημα με τις δικες σας εδω,αναλαμβανω εγω!!!!!!!!!δωρεαν για εσας που ειστε φιλες μου!!!!!!!!!

giouli73 έγραψε:Βρε κορίτσια δε νομίζω το να κρατάμε πράγματα από το παρελθόν δίνουμε καλό η κακό παράδειγμα στα παιδιά μας. Τους δίνουμε μια βάση σαν γονείς από κει και πέρα διαμορφώνουν το χαρακτήρα τους. Εγώ είχα μια σχέση 10 χρόνων σχεδόν μια ζωή με έναν υπέροχο άνθρωοπο που μόνο καλά έχω να θυμάμαι. Κάποια στιγμή κουράστηκα και την τελείωσα. Είχα φωτογραφίες, γράμματα από το στρατό δωράκια κλπ. Τα είχα αφήσει στο πατρικό μου το οποίο όταν πουλήθηκε δεν πρόλαβα να τα πάρω και η βλαμμένη η καινούργια τα πέταξε. Δε νομίζω ότι θα κρατήσει καμία καμιά φώτο να φιλιέται παθιασμένα με τον πρώην ή να είναι γυμνός ή δεν ξέρω τι άλλο ή κανά περίεργο δώρο. Απλά πραγματάκια. Τον άντρα μου τον λατρεύω είναι τέλειος μαζί μου και τέλειος πατέρας το σημαντικότερο. Το να έχουμε και οι δύο κάποιες αναμνήσεις από το παρελθόν δεν λέει τίποτα. Δηλαδή αν έχω του πρώην σημαίνει ότι τον νοσταλγώ και θέλω να είμαι μαζί του? Μη τρελαθούμε. Δεν είπαμε να κάνουμε και παρέα όλοι μαζί και να λέω στα παιδιά μου ο πατέρας σας και ο πρώην γκομενός μου. Παρόλο που σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται κι αυτό. Τι πρέπει να λέω στα παιδιά μου στον γιο μου εσύ σαν άντρας πρέπει να είσαι γ@μ....λας σαν τον πατέρα σου και στην κόρη μου εσύ σαν γυναίκα πρέπει να είσαι παρθενοπιπίτσα σαν τη μαμά σου? Όταν υπάρχουν τα θεμέλια της οικογένειας δύσκολα αλλάζει το παιδί.

melina_st έγραψε:Καλημερα κυριες μου!
Παιρνω γνωμες για το θεμα που με απασχολει.
Εχω την εντυπωση οτι ειμαστε μαλλον η τελευταια γενια που προλαβε να γνωρισει το στερεοτυπο :"ο μπαμπας μου ηταν ο πρωτος ανδρας που γνωρισε η μαμα μου". Φανταζομαι ολες λιγο πολυ,ειχαμε παρελθον πριν το γαμο. Η απορια μου ειναι η εξης: τι κανουμε με τα πειστηρια του παρελθοντος (φωτογραφιες, αναμνηστικα,κλπ);;; Τα κλεινουμε στο χρονοντουλαπο της ιστοριας; Τα πεταμε; Τα αφηνουμε καπου που το παιδι μπορει να τα βρει, και τοτε το συζηταμε σαν κατι απολυτα φυσιολογικο; Εγω δεν εχω κρατησει αναμνησεις απ ολες τις σχεσεις μου. Απο την πρωτη μου αγαπη ομως, αυτη που με σημαδεψε, εχω, και δε θελω να τις αποχωριστω. Μου φαινεται αδιανοητο να πεταξω καποια γραμματα και αντικειμενα. Με το συζυγο μου το εχω συζητησει, του φαινεται λιγο παραλογο ολο αυτο, αλλα δεν εχει προβλημα. Μου εθεσε ομως τον προβληματισμο, πως θα το εξηγησω στο παιδι οταν ερθει η ωρα. Εσεις το εχετε αντιμετωπισει;

cinderella έγραψε:[
Πόσο πολύ ταιριάζουμε....κι εγώ από το σχολικό μου έρωτα κρατάω φωτό κ κάρτες κ γράμματα... εμείς κρατήσαμε βέβαια κρυφή από όλους επαφή κ μιλάμε ακόμα σε γιορτές κ γενέθλια, αλλά ΚΑΝΕΙΣ δεν θα το μάθει ποτέ!!! Έχει το μεγαλύτερο κομμάτι της καρδιάς μου κ αυτό δεν θ αλλάξει με τίποτα!!! Αλήθεια, τί άντρα large έχεις??? Πώς το δέχεται?????

Nena έγραψε:cinderella μην το παρεις στραβα αυτο που θα πω, αλλα γιατι κρατατε επαφη στα κρυφά? υπάρχει κάτι παραπάνω?
Δεν θα με πείραζε να εχει ο αντρας μου ένα τυπικο γεια με μια πρώην, ακόμα και φιλικές σχέσεις (όλα υπό προϋποθέσεις βέβαια) αλλα αν όλο το σκηνικο γινόταν στα κρυφά το πρώτο πράγμα που θα σκεφτόμουν είναι ότι εχουν σχέση και οτι τρωω κέρατο. Εγω, που δε ζηλέυω καθόλου!

koukida έγραψε:αντε καλε μπουμπουκίτσα που εχεις κ ανασφάλεια!!!
εγω τον 1ο μου ερωτα οταν τον βλέπω τιποτα δεν παθαινω...και μιλαμε για ερωτα-ξεροσταλιαζα...!
και κανενας φιλος του παρελθοντος δεν με κανει να νοσταλγω τιποτα...


ειμαι τυπος του 'πάει και τελείωσε'!!
ενθυμια εχω αλλα απο άλλες καταστασεις- μοναδικές...απο φιλες απ το σχολειο- δικα μου ενθυμια- τετραδια γραμμενα ..κασετες..φωτο.
αλλα γκομενους....μπαααααα...τους βαριεμαι μονο που τους σκέφτομαι!

florentiab έγραψε:




εγώ πάλι αναρρωτιέμαι τι τους έβρισκα!!!!

αυτό είναι ίδιο με το σύνδρομο 'πω-πω...πως κυκλοφορούσα μ'αυττο το μαλλι και αυτότο ντύσιμο'
χαχαχαχα

cinderella έγραψε:

melina_st έγραψε:Καλημερα κυριες μου!
Παιρνω γνωμες για το θεμα που με απασχολει.
Εχω την εντυπωση οτι ειμαστε μαλλον η τελευταια γενια που προλαβε να γνωρισει το στερεοτυπο :"ο μπαμπας μου ηταν ο πρωτος ανδρας που γνωρισε η μαμα μου". Φανταζομαι ολες λιγο πολυ,ειχαμε παρελθον πριν το γαμο. Η απορια μου ειναι η εξης: τι κανουμε με τα πειστηρια του παρελθοντος (φωτογραφιες, αναμνηστικα,κλπ);;; Τα κλεινουμε στο χρονοντουλαπο της ιστοριας; Τα πεταμε; Τα αφηνουμε καπου που το παιδι μπορει να τα βρει, και τοτε το συζηταμε σαν κατι απολυτα φυσιολογικο; Εγω δεν εχω κρατησει αναμνησεις απ ολες τις σχεσεις μου. Απο την πρωτη μου αγαπη ομως, αυτη που με σημαδεψε, εχω, και δε θελω να τις αποχωριστω. Μου φαινεται αδιανοητο να πεταξω καποια γραμματα και αντικειμενα. Με το συζυγο μου το εχω συζητησει, του φαινεται λιγο παραλογο ολο αυτο, αλλα δεν εχει προβλημα. Μου εθεσε ομως τον προβληματισμο, πως θα το εξηγησω στο παιδι οταν ερθει η ωρα. Εσεις το εχετε αντιμετωπισει;

Πόσο πολύ ταιριάζουμε....κι εγώ από το σχολικό μου έρωτα κρατάω φωτό κ κάρτες κ γράμματα... εμείς κρατήσαμε βέβαια κρυφή από όλους επαφή κ μιλάμε ακόμα σε γιορτές κ γενέθλια, αλλά ΚΑΝΕΙΣ δεν θα το μάθει ποτέ!!! Έχει το μεγαλύτερο κομμάτι της καρδιάς μου κ αυτό δεν θ αλλάξει με τίποτα!!! Αλήθεια, τί άντρα large έχεις??? Πώς το δέχεται?????

florentiab έγραψε:

koukida έγραψε:

florentiab έγραψε:




εγώ πάλι αναρρωτιέμαι τι τους έβρισκα!!!!

αυτό είναι ίδιο με το σύνδρομο 'πω-πω...πως κυκλοφορούσα μ'αυττο το μαλλι και αυτότο ντύσιμο'
χαχαχαχα

χαχαχα ξέρεις τι θυμήθηκα τώρα;
οτι κυκλοφορούσα κατακαλόκαιρο με τα άρβυλα τα Martins (καθότι και ροκού) και η μάνα μου τρελαινόταν. δεν ζεσταινόμουν; τώρα κυκλοφορώ με τη σαγιονάρα και πάλι βγάζω το πετσί μου από τη ζέστη!!!
άσχετο με το θέμα. sorry!

παρομοίως....εγω ειχα αρβυλες απο το στρατο- γερμανικες με σιδερο μεσα...χειμωνα/καλοκαιρι δεν τις εβγαζα απ'το ποδι μου...αχ τωρα αναρωτιεμαι τι να σκεφτοταν εκεινη η μανουλα μου για τα χάλια μου...χαχαχα