siren έγραψε:Ειναι πολυ βαρυ... δεν λεγονται αυτα μεσα σε ενα σπιτι αναμεσα σε νιοπατρους, στην μανα του παιδιου κ για τετοιο λογο.

Δεν ξερω αν καμια απο σας θα μπορουσε να το ανεχτει να το ξεχασει κ να το συγχωρεσει....

''Εαν με ξαναπεις ηλιθιο θα σου γ@@@@ω το μ@@@νι που σε ξερασε παλιοψ@λα''

Υ.Γ Κριστι, Λεμονακι, Ευαγγελιτσα, Ελενα σας ευχαριστω που δωσατε λιγο απο τον χρονο σας κ για κατι που ειναι λιγο εκτος θεματος. Και μονο σας τα εγραψα ενιωσα καλυτερα.

siren έγραψε:Λεμονακι δεν ηταν ετσι παλια κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης αρχισε και ειδικα μετα την γεννα της μικρης... δεν σε παρεξηγω απλα καποια πραγματα δεν κοβονται Δεν θελω να χωρισω, θελω μια αγαπημενη κ ηρεμη οικογενεια. Θελω απο τις 10 οι 7 ναι ειναι καλα και οι 3 σκατα οχι το αντιθετο αλλα αυτο δεν θελω να γινεται κανοντας μ@@@@@κα.

Evaggelitsa 26 έγραψε:Αφού λοιπόν έχουν χαθεί τα όρια... Και δεν θες να χωρίσεις... Αν ήθελες θα το είχες κάνει... Ίσως θα έπρεπε για λίγο να μείνετε χώρια.. Να πας για λίγο στους γονείς σου... Αν δεν θες να δώσεις δικαίωμα στους δικούς σου ίσως σε κάποια φίλη... Για να καταλάβει πως είναι να λείπεις... Κ δεν χρειάζεται να το κάνεις επι τούτου.. Οτι θέλεις να αλλάξεις λίγο περιβάλλον για να σκεφτείς... Που να σου πω την αλήθεια αυτό σου χρειάζεται.. Να αλλάξεις λίγο παραστάσεις και να σκεφτεις...

Λεμονάκι έγραψε:βλέπω την φωτογραφία στο προφίλ σου και να σου πω την αλήθεια siren μου ζηλεύω, με την καλή έννοια έτσι ;
είσαι τόσο στοργική με το μωρό σου !
είναι ξεκάθαρο πόσο αφήνετε στην αγκαλιά σου και πόση ασφάλεια νιώθει.
Μπορείς να το μεταδόσεις και στον άντρα σου αυτό ; είναι μικρός και νομίζω πως του έχουν πέσει όλα λίγο βαριά, οι φίλοι του είναι ακόμα ελεύθεροι και ψάχνουν...
δώστου την σιγουριά που χρειάζεται για να 'ωριμάσει' γίνε το στήριγμα του για να γίνει και αυτός το δικό σου, μίλα του, βγάλε απο μέσα σου οτι σκέφτεσαι τώρα σε αυτών. Άνοιξε την καρδιά σου και θα την ανοίξει και αυτός !

Λεμονάκι έγραψε:βλέπω την φωτογραφία στο προφίλ σου και να σου πω την αλήθεια siren μου ζηλεύω, με την καλή έννοια έτσι ;
είσαι τόσο στοργική με το μωρό σου !
είναι ξεκάθαρο πόσο αφήνετε στην αγκαλιά σου και πόση ασφάλεια νιώθει.
Μπορείς να το μεταδόσεις και στον άντρα σου αυτό ; είναι μικρός και νομίζω πως του έχουν πέσει όλα λίγο βαριά, οι φίλοι του είναι ακόμα ελεύθεροι και ψάχνουν...
δώστου την σιγουριά που χρειάζεται για να 'ωριμάσει' γίνε το στήριγμα του για να γίνει και αυτός το δικό σου, μίλα του, βγάλε απο μέσα σου οτι σκέφτεσαι τώρα σε αυτών. Άνοιξε την καρδιά σου και θα την ανοίξει και αυτός !

Evaggelitsa 26 έγραψε:Ειναι πολύ όμορφο και φυσιολογικο να σκέφτεσαι το μέλλον της οικογενειάς σου και μάλιστα με ένα δεύτερο παιδάκι... Αλλα πρέπει να δώσεις χρόνο στη σχέση σου και να το προσπαθήσεις λίγο παραπάνω... Καταλαβαίνω ότι έχεις ρίξει τον εγωισμό σου και την περηφανεια σου αλλα αυτά τα δύο είναι έννοιες... και αφού τον αγαπας τον άνδρα σου καλό θα είναι να το συζητήσεις και να το συζητήσεις και να το ξανασυζητήσεις... Και αυτό γτ έχετε ενα παιδάκι αλλα και γιατί τον αγαπας... Αλλιώς δν θα χρειαζόταν να το κάνεις...Καταλαβαινεις τι εννοω...