boubou έγραψε:Ε αφού δν θα βγεί κι από το δικό σου σόι, έχεις περισσότερες ελπίδες να μην αλλάξει κάτι! Το κακό είναι ότι πολλοί-ες παππούδογιαγιάδες έχουν αδυναμία στο παιδί που έχει το όνομα τους (δν ξέρω αν έχει αδέρφια ο άντρας σου) και αν σε κάποιο άλλο εγγονάκι πουν το όνομα, εκεί θα δεις διαφορά σίγουρα!

Καληνύχτα!

stefaniandreas έγραψε:σωστο και αυτο.ας γεννηθει το καλο μου με το καλο πρωτα και ολα θα γινουν!

ΜΟΝΟ αυτό είναι σημαντικό! όλα τα άλλα πραγματικά είναι δευτερεύουσας σημασίας!!

stefaniandreas έγραψε:σωστο και αυτο.ας γεννηθει το καλο μου με το καλο πρωτα και ολα θα γινουν!

basilikaki έγραψε:ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ.
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝ ΜΕ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΠΕΜΠΑΚΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΕΞΟΔΑ.

tatijana έγραψε:Στεφανια μου τρελλη μεταλλαξη,λεςκαι μπενει ο διαολος μεσα τους...Χεστην για τα μπαζα ειναι.τετοια που ειναι.
mommy να μη πεις τιποτα μεχρι να περασει αρκετα ο καιρος.να δεσει το νινι.εγω δε θα πω τιποτα.ο αδερφος μου που ειμαστε και κολληταρια μου λεει μη κανεις τωρα λογω της κρισης..ναι Αλεξανδρακο λεω εγω.....Τους εχω γραμμενους.ο καθενας την οικογενεια του.Μακαρι να μεινουμε βρε Κοριτσακι...Αληθεια πως σε λενε mommy?

tatijana έγραψε:Γιατί νομίζετε κάποιες ότι φοβόμαστε κάποιες τον γάμο;όχι καμία σχέση.απλά δεν μου αρέσει.εσένα γιατί σου αρέσει;έχουμε διαφορετικές απόψεις.την βάφτιση την κάνω καθαρά για να έχει νονα κ δωράκια τις μέρες τις λαχταριστες εκείνες.εμένα μπορεί να μη με προστατεψε,αλλα τον γιο μου ναι.είμαστε διαφορετικές στο μεγαλωμα μας,γι'αυτο ΕΣΥ είσαι αυτή που είσαι κ εγώ είμαι η Τατιάνα.

markella01 έγραψε:Καλημέρα κορίτσια, κι εγώ ανύπαντρη μαμά, έμεινα έγκυος στα 20 από μια σχέση με έναν συμφοιτητή μου, κράτησα το παιδί, αρχικά χωρίσαμε (γιατί ήθελε να το ρίξω) και μετά τα ξαναβρήκαμε και συζήσαμε. Τότε ήταν η στιγμή που όλοι μου έλεγαν να παντρευτούμε άλλα εγώ είπα να μείνουμε πρώτα μαζί να δούμε αν ταιριάζουμε και μετά βλέπουμε. Τα γεγονότα δε με διέψευσαν, χωρίσαμε (γιατί δεν υπήρχε περίπτωση τόσο μικροί και οι 2 να έχουμε κατασταλάξει για το ποιον άνθρωπο θέλουμε για πάντα στη ζωή μας) και συνέχισε ο καθένας τη ζωή του (με πολύ καλές σχέσεις όμως μεταξύ μας).

Ήμουν πάντα κατά του γάμου γιατί είχα ένα πολύ ισχυρό πρότυπο (αυτό των γονιών μου, που έχουν μια καταπληκτική σχέση) κι επειδή έλεγα πως ποτέ δε θα καταφέρω να δημιουργήσω κάτι αντίστοιχο, το είχα αποκλείσει για μένα.

Η κόρη μου πλέον είναι στα 11 και εγώ είμαι αρραβωνιασμένη εδώ και 6 μήνες. Δεν είμαι γενικώς κατά του γάμου, είμαι κατά του γάμου που γίνεται απλά για να γίνει, για να μη λέει ο κόσμος, για αποκατάσταση. Γιαυτό και δεν επεδίωξα ποτέ να παντρευτώ. Με τον αρραβωνιαστικό μου βρήκα αυτό που πίστευα ότι μπορεί να εξελιχθεί σε μια βαθιά ουσιαστική σχέση και γιαυτό το λόγο είπα το ναι. Πιστεύω στο Θεό και αποδέχομαι τα μυστήρια της εκκλησίας και θα ήταν ευλογία για μένα να σκεπάσω αυτή τη σχέση κάτω από το μυστήριο και τη χάρη του Θεού.

Τα χρόνια που πέρασα σαν ανύπαντρη (και μόνη) μητέρα ήταν δύσκολα, άλλα με εξέλιξαν πολύ σαν άνθρωπο και με έκαναν καλύτερη θέλω να πιστεύω.

Φιλιά σε όλες.