Δεν εχω διαβασει όλα τα ποστ.
Αλλά θα σταθω σε ορισμένες φράσεις που διάβασα.
...εχασε τη ζωη του επειδη του μειωσαν τη συνταξη...
Εμένα προσωπικά, το τελευταιο σημειωμα του αυτοχειρα άλλα μου λέει.
...ποιος ειπε οτι πρέπει να ψαχνει στα σκουπίδια για να φαει...τοσοι δημοι και εκκλησίες δίνουν σισιτια...μεχρι ξενωνες για να κοιμηθεις υπαρχουν..
Αν ενας συνταξιουχος -φαρμακοποιός κιόλας- ο οποίος δουλευε επι 35 χρονια και δικαιουται μια συνταξη σε αρκετσ προσοδοφόρο επάγγελμα, και θεωρει οτι σε λιγο θα ξεκινησει να ψαχνει στα σκουπιδια για φαγητο, αυτο σημαινει οτι σε λιγο η μιση Ελλάδα θα ειναι στην ιδια κατάσταση. Το βρισκεις λογικο οι μισοι Ελληνες να σιτιζονται απο συσσιτια?
Δεν επικροτω την πράξη - δεν ξερω όμως σε τι ψυχολογική κατασταση εχει φτάσει αυτος ο άνθρωπος για να καταλήξει αν δωσει τελος στη ζωη του.
Από οτι διαβαζω, ηταν βαθια πολιτικοποιημένος, συμμετειχε και στο κινημα των αγανακτισμένων, δεν πληρωσε το χαρατσι της ΔΕΗ και γενικως αντιστεκόταν. Μάλλον αυτο ειναι που ενοχλει, ε? Το οτι δεν ηταν το προβατο που ειμαστε όλοι μας???
...τα λεφτά σίγουρα δεν φέρνουν και την ευτυχία αλλά σου κάνουν πιο εύκολη τη ζωή. σου λύνουν πρακτικά ζητήματα...
Ετσι ακριβώς. Δε μιλάμε να παλεύεις για το 10ο εκατομμυριο ευρω, δε μιλάμε να εχεις πατησεις επιπτωμάτων για να βγάλεις 5000% κέρδος στην επιχείρηση σου. Μιλάμε για το καθμερινο φαγητο. Μιλάμε για τα 900 ευρω, που εγιναν 750, που εγιναν 600, που εγιναν 550.
Χρημα και ευτιχια...καμια σχεση.
Εντάξει, δε μιλάμε για τον απόλυτο υλισμο, αλλά το ενα δεν αναιρει το άλλο ξερεις.
Η ευτυχια δεν εχει να κανει με οτιδηποτε μπορει να αγοραστει... Ευτυχως! Ριξτε μια ματια στα γελαστα ματακια των παιδιων μας...
Δε διαφωνω αλλα δεν βλέπω κανεναν από όλους αυτους που καταριουνται το χρημα, να χαριζουν το μισθο τους σε φτωχους και να ζουν με μονη ευτυχια το χαμογελο των παιδιων τους.
Δεν ειρωνεύομαι, δεν μπορεις να αγορασεις το χαμογελο του παιδιου σου, το δεχομαι. Αλλά ΠΡΕΠΕΙ να του δωσεις να φαει. Ειναι απλη βιολογια. Ή βιοχημεία, για να ακριβολογω και να ειμαι και στο αντικειμενο μου.
...μηπως ετσι μαθαμε ? ετσι γαλουγηθηκαμε? να δουλευουμε ,να εχουμε λεφτα, να παντρευτουμε τον γαμπρο τον φραγκατο και να εχουμε σπιτι εξοχικο και 2 αυτοκινητα ...τουλαχιστον!
οποτε αμα τρως αυτη την καραμελα συνεχεια τοτε ετσι θεωρεις οτι ειναι η ευτυχια...
Προσωπικά εγω δεν μεγαλωσα με αυτο το μικροαστικο ονειρο. Δεν σκεφτηκα ποτε το χρημα ως αυτοσκοπο.
Παρολα αυτα, δεν μπορω να καταλάβω για ποιο λογο το να εργαζεσαι και να αμοιβεσαι ειναι κακο. Για ποιο λόγο το οτι απαιτεις να πληρωνεσαι για την εργασια που προσφέρεις, να θεωρειται πλέον "πλεονεξία"? Διοτι με το να αφοριζετε το χρημα, στην ουσια αυτο κάνετε.
Δεν θα ειχα προβλημα, αν δουλευα, να με πληρωναν σε φασολια, σε αλευρι, σε πατατες, κτλ κτλ, και να κρατιοντουσαν οι λογαριασμοι μου απευθείας απο τον "μισθό" μου. Αλλά εφόσον υπάρχει [το χρημα] δεν θα το αφορισω, οτυτε θα το θεωρησω προϊον του διαβολου. Ειναι απλα ένας τροπος να εκτιμησουμε την ανταλλακτική αξία ενος αντικειμένου ή μιας υπηρεσίας. Όπως, οταν ησασταν μικρες, δεν θα ανταλλασσατε 5 καινουριες χαρτοπετσετες για να πάρετε μια παλια (για οσες μαζευαν χαρτοπετσετες), ετσι κι εδω, δεν πρεπει να θεωρειται κακο το να ανταλλασσεις κάτι για να πάρεις την αξία του σε χρημα.
Το κακο ξεκινάει οταν απαιτεις να πάρεις περισσοτερα απο οσα αξίζει αυτο που προσφέρεις.