Καλησπέρα!!! Πώς είστε μανούλες και μπεμπάκια; Ελπίζω καλά ή τουλάχιστον το συντομότερο να γίνετε καλά!
Από πού ν' αρχίσω, όχι πως θυμάμαι και πολλά. Λοιπόν, ας αρχίσω από τα δικά μου. Το γατί παθαίνει υστερία-ταρακούλο κάθε φορά που με βλέπει και σκάει στα γέλια από τη χαρά της όταν πλησιάζω γιατί νομίζει ότι θα την πάρω αγκαλιά. Αυτό ακόμα και όταν βρίσκεται στην αγκαλιά του μπαμπά της! Έρωτες είναι αυτοί, τι να κάνουμε; Το κακό είναι ότι περιορίζομαι αρκετά στις δουλειές που μπορώ να κάνω, το καλό είναι ότι το απολαμβάνω, χιχι! Η Δανάη ήταν ερωτευμένη με το μπαμπά της, ετούτη εδώ θέλει εμένα!
Επίσης, έχει αρχίσει να κάνει διαρκώς κοιλιακούς όταν την ξαπλώνω, προσπαθεί να κάτσει. Γι' αυτό κι εγώ κατά φάσεις σηκώνω λιγάκι την πλάτη του ρηλάξ (στο οποίο η δικιά μου χωράει άνετα ακόμα νομίζω, αλλά χωρίς το πάνω μαξιλαράκι του). Εμείς θα αργήσουμε να φάμε (στους 6 μήνες), οπότε δε βιάζομαι! Η Δανάη έχει συνηθίσει πλέον το μωράκι και περνάνε μια καλή περίοδο στη σχέση τους θα έλεγα. Θέλει διαρκώς να το φροντίζει, με βοηθάει κιόλας γιατί το απασχολεί όταν μαγειρεύω και δεν μπορώ να το σηκώσω (εννοείται υπό την επίβλεψη μου) και το χαιδευει, το φιλάει, το αγκαλιάζει, μια χαρά! Φυσικά καλά τ' άλλα η Δανάη είναι θηρίο και πλέον δε μου τρώει κιόλας, θέλει μόνο σοκολάτες κι αυτή! Θα δούμε μήπως από βδομάδα αρχίσει πάλι τον παιδικό. Το θέμα της αποστείρωσης δεν υφίσταται πλέον. Δεν αποστειρωνω πια τις πιπίλες, τις έχει πιάσει κιόλας στα χέρια της η Δανάη και τις έβαλε στο στόμα του μωρού, οπότε καταλαβαίνετε. Και τέλος, στο θέμα της ψύξης ακόμα χάλια. Τι ήθελα και είπα ότι ήμουν καλύτερα, το ίδιο βράδυ πέθανα από τον πόνο. Πήγα χτες να με δει ο θείος μου που είναι παθολόγος. Απέκλεισε οργανικό πρόβλημα (γιατί πονάω αριστερά, γύρω από το θώρακα) και μίλησα στο τηλ με ορθοπεδικό, ο οποίος μου συνέστησε μόνο παυσίπονα λόγω θηλασμού και υπομονή. Σκούρα τα πράγματα! Τέλος, έτσι για να ολοκληρώσουμε (ελπίζω) τα στραβά, χτες μετά την πρωινή βροχή πάτησε ο άντρας μου σε γλίτσα και βρέθηκε φαρδύς-πλατύς στο πεζόδρομο. Ευτυχώς δε χτύπησε!
Μελινομαρία μου περαστικά στο μικρό σου! Να τον πλακώνεις στους ορούς, εγώ αυτό κάνω και με τις 2! Ελπίζω να ήταν το τελευταίο σας περιστατικό! Όσο για εσένα, ως συμπάσχουσα θα αρκεστώ στο ότι είμαστε ωραίες μανούλες και μας έχουν ματιάσει! Χιχι, αστειεύομαι γιατί προσωπικά δεν πιστεύω στο μάτι. Πάντως είμαστε ωραίες μανούλες, όλες στην ομάδα, χιχι! Κουράγιο..!!!
Μαρκέλλα μου πωπω, μόνο που σε διάβασα κουράστηκα!!! Βρε κορίτσι μου ελπίζω να συνέλθουν γρήγορα και να ξεκουραστείς λιγάκι! Να μου φιλήσεις τα ζουζουνάκια!!!
Βαρβάρα μου κατάλαβα τι λες, ελπίζω να μην είναι τελικά επικίνδυνο και να μη σπάει. Είμαι άσχετη στο θέμα. Νομίζω ότι το γατί δεν έχει αυτό. Έχει ένα σημαδάκι που ήταν κόκκινο μα τώρα έχει αρχίσει να ξεθωριάζει. Ποιος ξέρει!
Φωτεινή μου κάθεστε στην πολυθρόνα σας; Χιχιχι, άντε και καλή αρχή στις στερεές. Και το γατί πλέον μας βλέπει να τρώμε και ζηλεύει. Στο τέλος κάνει χαμό να τη θηλασω. Τις προάλλες την είχε ο άντρας μου αγκαλιά και του τραβούσε συνεχώς το πιάτο!
Μαρία μου μπράβο που συνηθισατε τις κρεμούλες. Θα δεις ότι τώρα θα πάρει βάρος.
Ελένη μου τι παθατε κι εσείς. Δεν πειράζει, απλώς μην ξαναπάς το παιδί από εκεί! Κι εγώ με φόρμα είμαι μέσα στο σπίτι, φορούσα τζιν γιατί ετοιμαζόμουν για έξω.
Ειρήνη μου κι εγώ δε θα έλεγα όχι σε ένα τρίτο, ειδικά αν είναι γιος, αλλά δε νομίζω ότι θα παίξει, για τους ίδιους λόγους!
Τζενάκι δεν άρεσε η μπανάνα στο μικρό; Μπορεί να μην είναι του γλυκού. Και τότε το αβοκάντο θα σας ταιριάξει. Κι εγώ το τσακίζω Μαρία, έχει πολλά λιπαρά αλλά είναι καλά λιπαρά (ακόρεστα).
Μαριλού πού χάθηκες βρε! Κλεοπάτρα, Χριστινάκι, Δημητρούλα και λοιπές μανούλες σας φιλώ! Δε γράφω άλλα, μέχρι και το μηχάνημα ζαλιστηκε και κολλάει!