Φυσικά και θα πάνε όλα καλά!!!
 Το προσπαθώ πολύ Μαρίζα μου να βλέπω κι εγώ τα πράγματα θετικά! Δεν έχω κι άλλη επιλογή! Ακόμη δεν έγινα μάνα!!! Ο στόχος μας είναι ακόμη εκεί, και θα είναι μέχρι να γίνει το όνειρό μας πραγματικότητα!!! Αισιοδοξία λοιπόν!!! Το φάρμακο για να είμαστε καλά!!  
Να ξέρεις.. Θα' ρθουν στιγμές που θα ξαναπέσει η ψυχολογία σου.. Μη φοβηθείς!! Στάσου στα πόδια σου και συνέχισε!!! Αυτά τα πάνω κάτω, είναι τόσο μα τόσο κουραστικά, αλλά κάποια στιγμή φεύγουν!
Εγώ για την ώρα, το έχω ρίξει στις μαρμελάδες.. Τώρα φτιάχνω κεράσι! Έκανα και βερίκοκο, και έπεται συνέχεια μέχρι να τελειώσει το Καλοκαίρι! Να μας βρει με μπόλικα καλούδια ο Χειμώνας!  

Καλησπερα!Εγω ειχα μια αυτοματη αποβολη και μια παλλινδρομη σε διδυμα.Δεν το πιστεψα οτι συνεβαινε αυτο σε μενα.Την πρωτη φορα λεμε τυχαιο την δευτερη φορα πανω που το πιστεψα και τα 2 σταματησαν...Γενικα ειμαι καλα ψυχολογικα αλλα τελευταια πεφτω πολυ.Αυγουστο υ[οτυθεται θα γεννουσα.Στη δευτερη εγκυμοσυνη δεν ασχοληθηκα να μετρησω καν ποτε θα γεννουσα...Καλυτερα τουλαχιστον δεν θα νιωθω ασχημα εκεινο το μηνα.Αυτο που με φοβηζει [ερισσοτερο ειναι οι ιστοριες απο κοριτσια που τελικα δεν τα καταφεραν...

Γεια σου Gia!
Ο μήνας που θα γεννούσαμε, είναι πιστεύω ο ποιο δύσκολος, αφότου χάσαμε όλες τα μωράκια μας.. Εγώ θα γεννούσα το Σεπτέμβρη που πέρασε.. Τώρα θα είχα δύο αγοράκια 10 μηνών! Ήμουν κουρέλι το Σεπτέμβρη.. Πέρασε όμως! Τη δεύτερη φορά, είχα σημειώσει στο ημερολόγιό μου τις μέρες που άλλαζα μήνα.. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα θα γεννούσα! Και ξέρεις τι; Κι αυτά δίδυμα ήταν! Αλλά σε ένα σάκο αυτή τη φορά!  Τι να πω..
Τώρα, όσον αφορά τα κορίτσια που λες ότι δεν τα κατάφεραν.. Μάλλον δεν είναι και τόσο κορίτσια! Γιατί πρέπει να έχουν μπει στην κλιμακτήριο για να μη μπορούν να κάνουν παιδιά!   Συνεπώς, είναι κορίτσια που ακόμη προσπαθούν και δεν τα έχουν καταφέρει.. Ή κορίτσια που τα παράτησαν ή κουράστηκαν να προσπαθούν! Για κάποιες, απλά γίνεται! Απλά και εύκολα! Για κάποιες άλλες "χρειάζεται" μια αποτυχία και για άλλες περισσότερες! Παρά την ταλαιπωρία όμως, δεν ξέρω κοπέλα από τις γνωστές, συγγενείς και φίλες μου που να μην τα κατάφερε τελικά! Ίσως εγώ.. Αλλά δεν τα έχω καταφέρει ..ακόμη!!!!   Μην το βάζεις κάτω!!!
Καλό βράδυ σε όλες!!!

Μανταλένια έγραψε:Γεια σου Gia!
Ο μήνας που θα γεννούσαμε, είναι πιστεύω ο ποιο δύσκολος, αφότου χάσαμε όλες τα μωράκια μας.. Εγώ θα γεννούσα το Σεπτέμβρη που πέρασε.. Τώρα θα είχα δύο αγοράκια 10 μηνών! Ήμουν κουρέλι το Σεπτέμβρη.. Πέρασε όμως! Τη δεύτερη φορά, είχα σημειώσει στο ημερολόγιό μου τις μέρες που άλλαζα μήνα.. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα θα γεννούσα! Και ξέρεις τι; Κι αυτά δίδυμα ήταν! Αλλά σε ένα σάκο αυτή τη φορά!  Τι να πω..
Τώρα, όσον αφορά τα κορίτσια που λες ότι δεν τα κατάφεραν.. Μάλλον δεν είναι και τόσο κορίτσια! Γιατί πρέπει να έχουν μπει στην κλιμακτήριο για να μη μπορούν να κάνουν παιδιά!   Συνεπώς, είναι κορίτσια που ακόμη προσπαθούν και δεν τα έχουν καταφέρει.. Ή κορίτσια που τα παράτησαν ή κουράστηκαν να προσπαθούν! Για κάποιες, απλά γίνεται! Απλά και εύκολα! Για κάποιες άλλες "χρειάζεται" μια αποτυχία και για άλλες περισσότερες! Παρά την ταλαιπωρία όμως, δεν ξέρω κοπέλα από τις γνωστές, συγγενείς και φίλες μου που να μην τα κατάφερε τελικά! Ίσως εγώ.. Αλλά δεν τα έχω καταφέρει ..ακόμη!!!!   Μην το βάζεις κάτω!!!
Καλό βράδυ σε όλες!!!

Eχεις δικιο αλλα κι εγω για προωρη εμμηνοπαυση οδευω κι αυτο με αγχωνει παρα πολυ...
Μπορω να σου πω οτι η αποβολη μου στοιχισε περισσοτερο απο την παλλινδρομη.Ισως επειδη ημουν προετοιμασμενη απο την πρωτη φορα.Δεν ξερω...Τη λαχταρα που περασα με την αιμοραγια και το πως ξυπνησα την επομενη μερα δεν θα το ξεχασω ποτε.

Μη στενοχωριέσαι βρε κοπέλα μου! Το καλό το πράγμα αργεί να γίνει! Έτσι δε λένε; Ποτέ δεν είναι αργά! Αρκεί να μην σταματήσεις να ελπίζεις!!! Κάνατε τίποτα εξετάσεις για να βρείτε γιατί έγιναν όλα αυτά; Έχεις κάνει εξετάσεις για θρομβοφιλία; Ευθύνεται για πολλές αποβολές και προβλήματα στις κυήσεις.. Κι ο διαβήτης επίσης! Οι παλίνδρομες απ'ότι είπαν και σε μας, είναι συνήθως τυχαία γεγονότα.. Εμένα στην παλίνδρομη μου βρήκαν ένα μικρόβιο στον κόλπο και στον τράχηλο εκ των υστέρων, αλλά ο γιατρός λέει ότι δε φταίει αυτό! Εγώ διάβασα όμως σε φόρουμ ότι κοπέλες έχασαν εγκυμοσύνες από αυτό.. Τι να πω..
Με το γιατρό σου νιώθεις ασφαλής; Εγώ έφυγα από τον πρώτο! Θεωρώ ότι έχει πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το ότι χάσαμε τα μωρά μας! Ναι οκ! Έχω δίκερη μήτρα και δεν είχε χώρο για δίδυμα.. Αλλά εκείνος δε με πρόσεξε καθόλου! Από την αρχή! Δε θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου!
Όσο για το αίμα.. Σίγουρα δε θα το ξεχάσεις ποτέ! Κι όταν ξαναμείνεις έγκυος με το καλό, θα φοβάσαι μη δεις αίμα, κάθε μα κάθε φορά που θα πηγαίνεις τουαλέτα! Μη μένεις εκεί όμως! Όλες μας έχουμε πολλές άσχημες στιγμές να θυμόμαστε..
Είχα αποκόλληση στην 8η εβδομάδα! Έμεινα στο κρεβάτι 2 μήνες με αιμμοραγία συνέχεια! Έφυγε όμως το αιμάτωμα! Και μετά; Σπάσαν τα νερά καί στα 2 στην 18η εβδομάδα.. Στην 22η και αφού ήταν με μηδενικό αμνιακό και τα 2 τόσο καιρό, έπρεπε να διακόψουμε την κύηση.. Όταν με βάλαν στο χειρουργείο, δε μπορούσα να τεντώσω τα πόδια μου, γιατί κλωτσούσαν και τα 2... Κι άλλα τόσα που δε θα ξεχάσω ΠΟΤΕ!!! Κυλούσε τόσο αργά και βασανιστικά εκείνο το 5μηνο, που θυμάμαι την κάθε του μέρα!
Αν μείνω όμως εκεί, θα χάσω τη ζωή μου, δε θα γίνω ποτέ μάνα και στο τέλος θα χάσω και τον εαυτό μου!!!
Ό,τι και να κάνουμε, δυστυχώς, δε γυρίζουν πίσω!!! Μας λείπουν! Και θα τα έχουμε πάντα στην καρδιά μας! Πρέπει να κοιτάμε μπροστά όμως και να ονειρευόμαστε τα πραγματικά μας μωράκια! Αυτά που θα κρατήσουμε στην αγκαλιά μας και θα δώσουν νόημα στη ζωή μας!
Σκέψου θετικά!!! Όλα θα γίνουν!!!

Εχω κανει οτι εξεταση υπαρχει.Απο υστεροσκοπηση μεχρι καμπυλη σακχαρου-ινσουλινης.ΚΑι τις δυο φορες εμεινα εγκυος με εξωσωματικη με δοτη λογω αζωοσπερμιας του συζυγου.Κακη ποιοτητα ωαριων μας ειπαν.Δε μας εφτανε το σπερμα βγηκαν κι αλλα στη μεση...

mama@36 έγραψε:Αχ! Μariza_30 σε καταλαβαίνω… Βέβαια, σαφώς κα δεν μπορώ να έρθω στην θέση σου, γιατί μια αποβολή στον 5ο μήνα είναι πραγματικά πολύ μεγάλη απώλεια ….
Πριν από 1 μήνα περίπου βρήκα το forum αυτό στην προσπάθεια μου να ενημερωθώ για γιατρούς στο Έλενα και γράφτηκα αμέσως. Περίμενα μάλιστα να ανοίξει και ομάδα "μανούλες Ιαν-Φεβρ.14" ώστε να μοιραστώ τις αγωνίες μου και τις χαρές μου και να ανταλλάξω εμπειρίες με κοπέλες που βρίσκονται στην ίδια φάση με εμένα. Μάλιστα προσπαθούσα να βάλω το αντίστοιχο tickerάκι κάτω από το όνομά μου το οποίο θα με ακολουθούσε σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και το οποίο θα απεικόνιζε την πρόοδο του μικρού μου. Τελικά δεν τα κατάφερα να το βάλω. Ούτε στην ομάδα "μανούλες Φεβρ.14" πρόλαβα να γράψω. Την προηγούμενη εβδομάδα έμαθα για την παλίνδρομη κύησή μου. 9,5 εβδομάδες. Πήγα με χαρά να το δώ στον υπέρηχο και... η απόλυτη σιωπή... Ούτε καρδιά ούτε τίποτα. Έκανα απόξεση και τώρα νιώθω το απόλυτο κενό. Καμία διάθεση για επόμενη προσπάθεια! Δεν θέλω να το ξαναπεράσω αυτό. Θα τρέμω! Σας καταλαβαίνω απόλυτα κορίτσια. Σαν να μου έφυγε και εμένα η όρεξη. Στο μεταξύ στο δρόμο όλο εγκύους τελειόμηνες συναντώ και σκέφτομαι πόσο δρόμο πραγματικά θέλει για να φτάσεις ως εκεί. Φοβάμαι πολύ πως ίσως δεν το ζήσω ποτέ αυτό τελικά... Δεν με βοηθά και η ηλικία βλέπετε...

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΧΤΕΣ ΕΚΑΝΑ ΑΠΟΞΕΣΗ, 7ΜΙΣΙ ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ..ΟΥΤΕ ΚΑΡΔΙΑ ΟΥΤΕ ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ, 5 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΔΛΔ..ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ..

Gia έγραψε:Καλησπερα!Εγω ειχα μια αυτοματη αποβολη και μια παλλινδρομη σε διδυμα.Δεν το πιστεψα οτι συνεβαινε αυτο σε μενα.Την πρωτη φορα λεμε τυχαιο την δευτερη φορα πανω που το πιστεψα και τα 2 σταματησαν...Γενικα ειμαι καλα ψυχολογικα αλλα τελευταια πεφτω πολυ.Αυγουστο υ[οτυθεται θα γεννουσα.Στη δευτερη εγκυμοσυνη δεν ασχοληθηκα να μετρησω καν ποτε θα γεννουσα...Καλυτερα τουλαχιστον δεν θα νιωθω ασχημα εκεινο το μηνα.Αυτο που με φοβηζει [ερισσοτερο ειναι οι ιστοριες απο κοριτσια που τελικα δεν τα καταφεραν...

Gia καλημέρα!Να είσαι σίγουρη πως όλα τα κορίτσια εδώ πέρα σε καταλαβαίνουμε αφού όλες περάσαμε από κάτι ανάλογο..Ακούω βρε κορίτσια για παλλίνδρομες κυήσεις και πραγματικά φοβάμαι πολύ.Δεν ήξερα καν τι είναι αυτό και τώρα εδώ μέσα το έμαθα για τα καλά..Πριν λίγες μέρες που μπήκα στο νοσοκομείο για την πρόκληση τοκετού αναρωτιόμουν συνέχεια γτ σε μένα?Τελικά βλέπω πως ήμουν εγωίστρια...Δεν είναι γτ σε μένα...Είναι γτ σε όλες εμάς?όμως πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά και για εμάς..Δεν γίνεται ρε γμτ το αξίζουμε και εμείς και αργά ή γρήγορα θαχαρούμε. Gia μην χάνεις το κουράγιο σου...Δεν γίνεται θα τα καταφέρεις την επόμενη φορά, είμαι σίγουρη...Πίστη να έχεις μόνο και όλα θα πάνε καλά..

Μανταλένια έγραψε:Μη στενοχωριέσαι βρε κοπέλα μου! Το καλό το πράγμα αργεί να γίνει! Έτσι δε λένε; Ποτέ δεν είναι αργά! Αρκεί να μην σταματήσεις να ελπίζεις!!! Κάνατε τίποτα εξετάσεις για να βρείτε γιατί έγιναν όλα αυτά; Έχεις κάνει εξετάσεις για θρομβοφιλία; Ευθύνεται για πολλές αποβολές και προβλήματα στις κυήσεις.. Κι ο διαβήτης επίσης! Οι παλίνδρομες απ'ότι είπαν και σε μας, είναι συνήθως τυχαία γεγονότα.. Εμένα στην παλίνδρομη μου βρήκαν ένα μικρόβιο στον κόλπο και στον τράχηλο εκ των υστέρων, αλλά ο γιατρός λέει ότι δε φταίει αυτό! Εγώ διάβασα όμως σε φόρουμ ότι κοπέλες έχασαν εγκυμοσύνες από αυτό.. Τι να πω..
Με το γιατρό σου νιώθεις ασφαλής; Εγώ έφυγα από τον πρώτο! Θεωρώ ότι έχει πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το ότι χάσαμε τα μωρά μας! Ναι οκ! Έχω δίκερη μήτρα και δεν είχε χώρο για δίδυμα.. Αλλά εκείνος δε με πρόσεξε καθόλου! Από την αρχή! Δε θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου!
Όσο για το αίμα.. Σίγουρα δε θα το ξεχάσεις ποτέ! Κι όταν ξαναμείνεις έγκυος με το καλό, θα φοβάσαι μη δεις αίμα, κάθε μα κάθε φορά που θα πηγαίνεις τουαλέτα! Μη μένεις εκεί όμως! Όλες μας έχουμε πολλές άσχημες στιγμές να θυμόμαστε..
Είχα αποκόλληση στην 8η εβδομάδα! Έμεινα στο κρεβάτι 2 μήνες με αιμμοραγία συνέχεια! Έφυγε όμως το αιμάτωμα! Και μετά; Σπάσαν τα νερά καί στα 2 στην 18η εβδομάδα.. Στην 22η και αφού ήταν με μηδενικό αμνιακό και τα 2 τόσο καιρό, έπρεπε να διακόψουμε την κύηση.. Όταν με βάλαν στο χειρουργείο, δε μπορούσα να τεντώσω τα πόδια μου, γιατί κλωτσούσαν και τα 2... Κι άλλα τόσα που δε θα ξεχάσω ΠΟΤΕ!!! Κυλούσε τόσο αργά και βασανιστικά εκείνο το 5μηνο, που θυμάμαι την κάθε του μέρα!
Αν μείνω όμως εκεί, θα χάσω τη ζωή μου, δε θα γίνω ποτέ μάνα και στο τέλος θα χάσω και τον εαυτό μου!!!
Ό,τι και να κάνουμε, δυστυχώς, δε γυρίζουν πίσω!!! Μας λείπουν! Και θα τα έχουμε πάντα στην καρδιά μας! Πρέπει  να κοιτάμε μπροστά όμως και να ονειρευόμαστε τα πραγματικά μας μωράκια! Αυτά που θα κρατήσουμε στην αγκαλιά μας και θα δώσουν νόημα στη ζωή μας!
Σκέψου θετικά!!! Όλα θα γίνουν!!!

Όπως τα λες είναι βρε Μανταλένια μου...Αν μείνουμε στο παρελθόν και δεν κοιτάξουμε μπροστά θα μελαγχολήσουμε..Κορίτσια δεν είστε μεγάλες, GIA μην αγχώνεσαι για πρόωρη εμμηνόπαυση,χωρίς να ξέρω από που το συμπεραίνεις αυτό και πόσο χρονών είσαι? Δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός. Όταν είχα πάει στο γιατρό του έλεγα πως είμαι μεγάλη για παιδί γέλασε και μου είπε πως είμαι πολύ μικρή και πως το 50% των πελατισσών του είναι πάνω από 38 χρονών ηλικιακά. Δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω!

RITAKI30 έγραψε:

mama@36 έγραψε:Αχ! Μariza_30 σε καταλαβαίνω… Βέβαια, σαφώς κα δεν μπορώ να έρθω στην θέση σου, γιατί μια αποβολή στον 5ο μήνα είναι πραγματικά πολύ μεγάλη απώλεια ….
Πριν από 1 μήνα περίπου βρήκα το forum αυτό στην προσπάθεια μου να ενημερωθώ για γιατρούς στο Έλενα και γράφτηκα αμέσως. Περίμενα μάλιστα να ανοίξει και ομάδα "μανούλες Ιαν-Φεβρ.14" ώστε να μοιραστώ τις αγωνίες μου και τις χαρές μου και να ανταλλάξω εμπειρίες με κοπέλες που βρίσκονται στην ίδια φάση με εμένα. Μάλιστα προσπαθούσα να βάλω το αντίστοιχο tickerάκι κάτω από το όνομά μου το οποίο θα με ακολουθούσε σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και το οποίο θα απεικόνιζε την πρόοδο του μικρού μου. Τελικά δεν τα κατάφερα να το βάλω. Ούτε στην ομάδα "μανούλες Φεβρ.14" πρόλαβα να γράψω. Την προηγούμενη εβδομάδα έμαθα για την παλίνδρομη κύησή μου. 9,5 εβδομάδες. Πήγα με χαρά να το δώ στον υπέρηχο και... η απόλυτη σιωπή... Ούτε καρδιά ούτε τίποτα. Έκανα απόξεση και τώρα νιώθω το απόλυτο κενό. Καμία διάθεση για επόμενη προσπάθεια! Δεν θέλω να το ξαναπεράσω αυτό. Θα τρέμω! Σας καταλαβαίνω απόλυτα κορίτσια. Σαν να μου έφυγε και εμένα η όρεξη. Στο μεταξύ στο δρόμο όλο εγκύους τελειόμηνες συναντώ και σκέφτομαι πόσο δρόμο πραγματικά θέλει για να φτάσεις ως εκεί. Φοβάμαι πολύ πως ίσως δεν το ζήσω ποτέ αυτό τελικά... Δεν με βοηθά και η ηλικία βλέπετε...

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΧΤΕΣ ΕΚΑΝΑ ΑΠΟΞΕΣΗ, 7ΜΙΣΙ ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ..ΟΥΤΕ ΚΑΡΔΙΑ ΟΥΤΕ ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ, 5 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΔΛΔ..ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ..

Ritaki μου τώρα τι να σου πω?Δεν ξέρω...Πέρασα από την φάση της απόξεσης στις 29 Ιουνίου βρισκόμενη στην 19η εβδομάδα με πρόκληση τοκετού.
Να σου πω να μην στενοχωριέσαι?Δεν γίνεται!Να σου πω κουράγιο?Είναι δύσκολο ακόμα για κάτι τέτοιο καθώς είναι πολύ νωπό...Όλα τα κορίτσια εδώ νιώθουμε τον πόνο σου γτ έχουμε περάσει από αυτήν την τόσο άσχημη διαδικασία..
Εγώ το μόνο που έχω να σου πω είναι μια φράση που έτυχε να διαβάσω από έναν παλιό γιατρό.."ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΓΚΥΟΣ, ΞΑΝΑ ΕΓΚΥΟΣ"...
Όλα θα πάνε καλά......Ολα...

Κορίτσια αυτό που γράφει η μαρίζα, το μια φορά έγκυος ξανά έγκυος, μου το λέει και η δική μου γιατρός, η οποία γενικώς είναι πολύ χαλαρή και αυτό θέλει να μου μεταδώσει. Εξ αρχής μου είπε λοιπόν, τι ανησυχείς; αφού έχεις μείνει έγκυος. Και ξαναέμεινες. Λοιπόν θα ξαναμείνεις και πάλι, και κάποια στιγμή θα γίνει σωστά!! Φαίνεται αλλιώς το βλεπουν οι γιατροί. Μάλιστα και εγώ έχω χαμηλή ΑΜΗ όπως η gia δλδ σημάδι για χαμηλό απόθεμα ωαρίων (πρόωρη εμμηνόπαυση; ), και όταν το είπα στη γιατρο μου είπε, τι σε νοιάζει; δεν έμεινες έγκυος και μόνη σου; δλδ θα αφήσουμε μία εργαστηριακή εξέταση να μας αγχώσει;;  

Σας καταλαβαίνω απόλυτα γιατί τα πέρασα κι εγώ με τη δική μου ιστορία.. για εσάς είναι πολύ νωπό.. αυτή είναι η μόνη μας διαφορά! εγώ έχω κλείσει 1 χρόνο από τη διακοπή, στις 16 Ιουλίου πέρσι την κάναμε, και σ' αυτόν τον χρόνο μέσα έκανα πολλά βήματα! Πέρασα από μία (λειτουργική) κατάθλιψη (λέω λειτουργική γιατί δεν την έβγαλα στο κρεβάτι, δούλευα 16-17 ώρες σαν την τρελή, αλλά είχα όλα τα υπόλοιπα σημάδια της κατάθλιψης.. δεν μπορούσα να γελάσω χωρίς να κλάψω.. δεν μιλούσα σε κανέναν.. δουλεια-σπίτι-σπίτι-δουλειά.. τα είχα παρατήσει)... αλλά κάποια στιγμή το πάλεψα καλύτερα και μπόρεσα να συνεχίσω. Το έχω ξαναπεί, ο πρώτος κύκλος εξωσωματικής που έκανα, αν και δεν είχε αποτέλεσμα, ήταν η καλύτερη φάση, ένιωθα ότι ξαναπροσπαθώ, υπάρχει ελπίδα, πού θα πάει κάποια στιγμή θα μου κάτσει, έχω βγει πια από τον πάτο του πηγαδιού!!

Λοιπόν μας έκατσε τώρα, θα ήμουν οκ και αν μας καθόταν τον Αύγουστο που ήταν προγραμματισμένος να γίνει ο 3ος κύκλος. Ευτυχώς έκατσε τώρα και ελπίζω να πάει καλά.

Κι εγώ που μιλάω δεν τα έχω λύσει όλα: λόγω του ιστορικού μου περναώ και θα περάσω μία ζόρικη εγκυμοσύνη που δεν θα την χαρώ όσο άλλες κοπέλες γιατί θα είμαι σε καθε βήμα μέσα στην εξωπραγματική αγωνία!! Αλλά όπως και ναχει... θα το παλέψω.

Δώστε του χρόνο, εφόσον είμαστε πριν από την κλιμακτήριο μπορούμε να συνεχίσουμε τις προσπάθειες!! Αλλά θέλει χρόνο να επουλωθεί το τραύμα..

IoliAtore έγραψε:Κορίτσια αυτό που γράφει η μαρίζα, το μια φορά έγκυος ξανά έγκυος, μου το λέει και η δική μου γιατρός, η οποία γενικώς είναι πολύ χαλαρή και αυτό θέλει να μου μεταδώσει. Εξ αρχής μου είπε λοιπόν, τι ανησυχείς; αφού έχεις μείνει έγκυος. Και ξαναέμεινες. Λοιπόν θα ξαναμείνεις και πάλι, και κάποια στιγμή θα γίνει σωστά!! Φαίνεται αλλιώς το βλεπουν οι γιατροί. Μάλιστα και εγώ έχω χαμηλή ΑΜΗ όπως η gia δλδ σημάδι για χαμηλό απόθεμα ωαρίων (πρόωρη εμμηνόπαυση; ), και όταν το είπα στη γιατρο μου είπε, τι σε νοιάζει; δεν έμεινες έγκυος και μόνη σου; δλδ θα αφήσουμε μία εργαστηριακή εξέταση να μας αγχώσει;;  

Σας καταλαβαίνω απόλυτα γιατί τα πέρασα κι εγώ με τη δική μου ιστορία.. για εσάς είναι πολύ νωπό.. αυτή είναι η μόνη μας διαφορά! εγώ έχω κλείσει 1 χρόνο από τη διακοπή, στις 16 Ιουλίου πέρσι την κάναμε, και σ' αυτόν τον χρόνο μέσα έκανα πολλά βήματα! Πέρασα από μία (λειτουργική) κατάθλιψη (λέω λειτουργική γιατί δεν την έβγαλα στο κρεβάτι, δούλευα 16-17 ώρες σαν την τρελή, αλλά είχα όλα τα υπόλοιπα σημάδια της κατάθλιψης.. δεν μπορούσα να γελάσω χωρίς να κλάψω.. δεν μιλούσα σε κανέναν.. δουλεια-σπίτι-σπίτι-δουλειά.. τα είχα παρατήσει)... αλλά κάποια στιγμή το πάλεψα καλύτερα και μπόρεσα να συνεχίσω. Το έχω ξαναπεί, ο πρώτος κύκλος εξωσωματικής που έκανα, αν και δεν είχε αποτέλεσμα, ήταν η καλύτερη φάση, ένιωθα ότι ξαναπροσπαθώ, υπάρχει ελπίδα, πού θα πάει κάποια στιγμή θα μου κάτσει, έχω βγει πια από τον πάτο του πηγαδιού!!

Λοιπόν μας έκατσε τώρα, θα ήμουν οκ και αν μας καθόταν τον Αύγουστο που ήταν προγραμματισμένος να γίνει ο 3ος κύκλος. Ευτυχώς έκατσε τώρα και ελπίζω να πάει καλά.

Κι εγώ που μιλάω δεν τα έχω λύσει όλα: λόγω του ιστορικού μου περναώ και θα περάσω μία ζόρικη εγκυμοσύνη που δεν θα την χαρώ όσο άλλες κοπέλες γιατί θα είμαι σε καθε βήμα μέσα στην εξωπραγματική αγωνία!! Αλλά όπως και ναχει... θα το παλέψω.

Δώστε του χρόνο, εφόσον είμαστε πριν από την κλιμακτήριο μπορούμε να συνεχίσουμε τις προσπάθειες!! Αλλά θέλει χρόνο να επουλωθεί το τραύμα..

Όλα καλά θα πάνε την φορά αυτή θα δεις...Θα καταφέρεις να φέρεις στο κόσμο τα παιδάκια σου και θα γίνεις μια πολύ πολύ ευτυχισμένη μανούλα!!

Καλημέρα και από εμένα! Λοιπόν είναι πραγματικά συγκλονιστικό το πόσο ωραία λόγια ακούς και ανακουφίζεσαι από ανθρώπους που ούτε καν γνωρίζεις.  Διαβάζω τις απαντήσεις σας και δακρύζω κυριολεκτικά... Είστε καταπληκτικές...
Ritaki30 όντως είμαστε στην ίδια φάση. ΥΠΟΜΟΝΗ μόνο αυτό έχω να πω - προς το παρόν...
Gia από που το συμπέρανες πως οδεύεις προς πρόωρη κλιμακτήριο? Λόγω κληρονομικότητας??
Πάντως και εγώ σκέφτομαι πόσο δύσκολα θα είναι τον μήνα που κανονικά θα γεννούσα Τέλη Ιανουαρίου-αρχές Φεβρουαρίου. Αφήστε που και εγώ είχα σημειώσει πάνω στο ημερολόγιο πότε κλείνω εβδομάδες, τρίμηνα κλπ. Και λέω στον εαυτό μου, την επόμενη εβδομάδα θα ήμουν 11 εβδομ. Στην άδειά μου – τέλη Αυγούστου- θα το «άκουγα» για πρώτη φορά κλπ κλπ. Σκέψεις που δεν βοηθούν πουθενά εννοείται…
Τώρα θα αφοσιωθώ να φτιάξω το σπίτι μου. Δεν είμαι παντρεμένη ακόμη, απλά συγκατοικούσαμε και με τα νέα της εγκυμοσύνης αποφασίσαμε να νοικιάσουμε ένα μεγαλύτερο σπίτι και να κάνουμε το επόμενο βήμα. Οπότε έχουμε μετακόμιση μπροστά μας και ανεύρεση επίπλων!
Στον σύντροφό μου δεν του έχω πει πως ακόμη νιώθω έτσι... Απλά δεν το αναφέρω. Δεν θέλω να «κολλάω» στο ίδιο θέμα και να λέμε τα ίδια και τα ίδια. Πρέπει να πάμε παρακάτω. Εννοείται πως θα του πω πως δεν είμαι και μέσα στην τρελή χαρά αλλά ως εκεί. Δεν θέλω να φορτίζω παραπάνω την ατμόσφαιρα…. Είχε χαρεί τόσο πολύ και εκείνος με τα νέα της εγκυμοσύνης… Μέσα μου σχίζομαι ακόμη όμως. Είναι και πολύ νωπή η ανάμνηση…
Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ στις κοπέλες εδώ μέσα! Είσαστε πολύ καλή παρέα. Σπάει και η ρουτίνα της δουλειάς… χιχιχι

mama@36 έγραψε:Καλημέρα και από εμένα! Λοιπόν είναι πραγματικά συγκλονιστικό το πόσο ωραία λόγια ακούς και ανακουφίζεσαι από ανθρώπους που ούτε καν γνωρίζεις.  Διαβάζω τις απαντήσεις σας και δακρύζω κυριολεκτικά... Είστε καταπληκτικές...
Ritaki30 όντως είμαστε στην ίδια φάση. ΥΠΟΜΟΝΗ μόνο αυτό έχω να πω - προς το παρόν...
Gia από που το συμπέρανες πως οδεύεις προς πρόωρη κλιμακτήριο? Λόγω κληρονομικότητας??
Πάντως και εγώ σκέφτομαι πόσο δύσκολα θα είναι τον μήνα που κανονικά θα γεννούσα Τέλη Ιανουαρίου-αρχές Φεβρουαρίου. Αφήστε που και εγώ είχα σημειώσει πάνω στο ημερολόγιο πότε κλείνω εβδομάδες, τρίμηνα κλπ. Και λέω στον εαυτό μου, την επόμενη εβδομάδα θα ήμουν 11 εβδομ. Στην άδειά μου – τέλη Αυγούστου- θα το «άκουγα» για πρώτη φορά κλπ κλπ. Σκέψεις που δεν βοηθούν πουθενά εννοείται…
Τώρα θα αφοσιωθώ να φτιάξω το σπίτι μου. Δεν είμαι παντρεμένη ακόμη, απλά συγκατοικούσαμε και με τα νέα της εγκυμοσύνης αποφασίσαμε να νοικιάσουμε ένα μεγαλύτερο σπίτι και να κάνουμε το επόμενο βήμα. Οπότε έχουμε μετακόμιση μπροστά μας και ανεύρεση επίπλων!
Στον σύντροφό μου δεν του έχω πει πως ακόμη νιώθω έτσι... Απλά δεν το αναφέρω. Δεν θέλω να «κολλάω» στο ίδιο θέμα και να λέμε τα ίδια και τα ίδια. Πρέπει να πάμε παρακάτω. Εννοείται πως θα του πω πως δεν είμαι και μέσα στην τρελή χαρά αλλά ως εκεί. Δεν θέλω να φορτίζω παραπάνω την ατμόσφαιρα…. Είχε χαρεί τόσο πολύ και εκείνος με τα νέα της εγκυμοσύνης… Μέσα μου σχίζομαι ακόμη όμως. Είναι και πολύ νωπή η ανάμνηση…
Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ στις κοπέλες εδώ μέσα! Είσαστε πολύ καλή παρέα. Σπάει και η ρουτίνα της δουλειάς… χιχιχι

Αυτό που κάνεις τώρα είναι πίστεψε με το καλύτερο!!Η μετακόμιση και το ν αγοράσετε έπιπλα!!Ξεφεύγει το μυαλό τελείως και δεν γυρνάς σε σκέψεις συνέχεια...
Ετσι έκανα και εγώ γράφτηκα γυμναστήριο που δεν ήμουν ποτέ της γυμναστικής και παράλληλα θα ξεκινήσω σχολή για νύχια από Σεπτέμβριο, κάτι που ήθελα πολύ να κάνω αλλά λόγω εγκυμοσύνης είχα βάλει στην άκρη...Ηρθε λοιπόν η ώρα τώρα να το πραγματοποιήσω!!Καλά κάνεις ΄λοιπόν κι εσύ!Γενικά πιστεύω πως στην φάση που είμαστε και είναι όλα ακόμα τόσο νωπά στο μυαλό χρειαζόμαστε τρόπους διαφυγής γτ αν μείνει το μυαλό κολλημένο εκεί την βάψαμε!!
Αφοσιώσου στη δουλειά σου και το νέο σας αυτό ξεκίνημα και όλα θα έρθουν...Πότε μπορείτε να ξεκινήσετε προσπάθειες πάλι είπε ο γιατρός?

μπράβο κορίτσια! νομίζω αυτός είναι ο τρόπος για να ξεφύγει το μυαλό μας! εγώ το είχα ρίξει στη δουλειά, αλλά πήγα και στα curves που είχε πλάκα (γενικώς δεν είμαι του γυμναστηρίου) και με βοηθούσε να σκέφτομαι ότι κάνω κάτι καλό για τον εαυτό μου. η μετακόμιση και οι αγορές για το σπίτι θα ειναι ό,τι καλύτερο 

IoliAtore έγραψε:μπράβο κορίτσια! νομίζω αυτός είναι ο τρόπος για να ξεφύγει το μυαλό μας! εγώ το είχα ρίξει στη δουλειά, αλλά πήγα και στα curves που είχε πλάκα (γενικώς δεν είμαι του γυμναστηρίου) και με βοηθούσε να σκέφτομαι ότι κάνω κάτι καλό για τον εαυτό μου. η μετακόμιση και οι αγορές για το σπίτι θα ειναι ό,τι καλύτερο 

Τι είναι το curves ??

χαχαχαχα! Τελικά αυτό με το γυμναστήριο δεν είμαι η μόνη που το έχω σκεφτεί, ε? Όλο έλεγα να πάω την χρονιά που μας πέρασε και ποτέ δεν πήγα. Ως που ήρθαν τα νέα της εγκυμοσύνης και είπα "θα το ξεκινήσω μετά την γέννα με το καλό να χάσω και τα κιλά της εγκυμοσύνης"
Τώρα όμως δεν έχω δικαιολογία! Και πάλι όμως βρε κορίτσια, όλο κάποια πρόφαση βρίσκω κάθε απόγευμα, ώστε να μην περάσω ούτε απ'έξω να ρωτήσω έστω τιμές!
Όσο για την μετακόμιση, ναι καλό θα μας κάνει διότι το μυαλό είναι απασχολημένο ΑΛΛΑ είναι και αυτά τα σχέδια που κάναμε για το που θα μπει η κούνια κλπ κλπ που τριγυρίζουν σαν διαολάκι στο μυαλό.
Ο γιατρός μας έδωσε το πράσινο φως μετά από μια περίοδο (από Σεπτέμβριο περίπου δηλαδή) αλλά όπως έχω γράψει και πιο πάνω, εγώ δεν νιώθω πως μπορώ να μπω ξανά στην διαδικασία τόσο άμεσα. Ίσως μετά τις διακοπές νιώθω διαφορετικά δεν ξέρω. Προς το παρών είμαι πολύ «κουμπωμένη» …

Το curves είναι γυμναστήριο μόνο για γυναίκες

IoliAtore διάβασα την ιστορία σου και πως τώρα κυοφορείς διδυμάκια και εύχομαι να πάνε όλα κατ' ευχήν και σύντομα να γεμίσει το σπίτι σας με κλαματάκια και ζουζουνίσματα από 2 υπέροχα πλασματάκια!!!!!!!!! Πω πω! Ανατρίχιασα! Τί φοβερή εικόνα!!
Να μπαίνεις όταν μπορείς να μας γράφεις νέα σου και ότι όλα πάνε καλά!

Γυμναστηριο για γυναίκες ε???Πω πω τέλειο!!!!Δεν το είχα ξανακούσει!

Γεια σας κορίτσια!
Πώπω, λίγες ώρες έκανα να μπω και δεν ξέρω σε ποια να πρωτοαπαντήσω τώρα..   
Θέλω να ομολογήσω ότι, χθες το βράδυ αισθανόμουν ένα πνίξιμο και άσχημες σκέψεις γυρόφερναν το μυαλό μου, χωρίς να το θέλω.. Μάτι δεν έκλεισα! Κι ενώ από τότε που μιλάμε στο ποστ λέω τι καλά που βρήκα κοπέλες που με καταλαβαίνουν τόοοσο, ξαφνικά ένιωσα ότι με το να τα συζητάω, τα θυμάμαι, κι όσο τα θυμάμαι όλα αυτά, πάω πίσω στο να συνέλθω.. Θα το παλέψω όμως!!! Γιατί νιώθω καλά γράφοντάς σας και συζητώντας τις αγωνίες και τους φόβους μας!
Εγώ έκανα απόξεση 18 του Μάη! Και 28 Μάη τη διακοπή πέρυσι. Από αρχές Αυγούστου μπορούμε να ξεκινήσουμε θεωρητικά, αλλά θα δείξει πώς θα πάει η κολπίτιδα.
Εγώ δε δουλεύω.. Αλλά αμέσως μετά την απόξεση, δε σταμάτησα να κάνω πράγματα!
Ξαναέγινα και νονά, και είχα το ευχάριστο τρέξιμο της βάφτισης να ασχολούμαι! Με το που έγινε βέβαια, πήγα να πέσω σε μελαγχολία, αλλά το έσωσα!  
Γυμναστήριο είχα πάει πέρυσι 5 μήνες μέχρι που ξαναέμεινα έγκυος! Ούτε κι εγώ είμαι του γυμναστηρίου, αλλά ήταν καλά! Πήγαινα 3-4 φορές τη βδομάδα και πέρα από τα όργανα έκανα και pilates και Jumba!
Ειδικά η Jumba, τρελή εκτόνωση κορίτσια!!!  Τώρα, έλεγα ότι θα πηγαίνω θάλασσα, αλλά ήρθε η κολπίτιδα και πήγε πίσω κι αυτό.. Αποτέλεσμα της φετινής ξάπλας των 5 εβδομάδων; Πονάει η πλάτη και ο αυχένας μου και πριν λίγο ήρθα από γιατρό.
Τα έχει παίξει το έρμο το σώμα μου με το σταμάτα-ξεκίνα!
Αναρωτιέμαι, τι θα γίνει όταν πάει καλά η εγκυμοσύνη μου, και μείνω ξάπλα μέχρι το τέλος.. Αν πονάω με 5 βδομάδες έτσι.. Τη βάψαμε! Τι να πω! Θα δείξει!
Κουράγιο, υπομονή και δύναμη σε όλες μας!!!
Καλό μας απόγευμα!!!

Καλησπερα κοριτσια!Χθες ημουν απο το κινητο και δεν μπορουσα να γραψω πολλα.Οτι θα μπω προωρα σε εμμηνοπαυση το ξερω απο τις εξετασεις μου.
Το θεμα ειναι οτι ο μονος τροπος για να μεινω εγκυος ειναι με εξωσωματικη και δεν εχω την οικονομικη δυνατοτητα να κανω πολλες.Ουτε και την πολυτελεια του χρονου για να περιμενω να βρω τα χρηματα.Το οτι εμεινα εγκυος επισης δεν σημαινει οτι θα μενω σε καθε προσπαθεια.Οσο για αυτες τις κοπελες που ενεφερα οτι δεν τα καταφεραν ποτε τελικα καποτε κι εκεινες μικρες ξεκινησαν...

Τι να πω βρε Gia μου.. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω.. Δεν ξέρω πώς είναι να χάνεις εγκυμοσύνες, αλλά και να αγωνίζεσαι να επιτύχεις μια νέα! Σε μας ο Θεός μας τις έφερε πολύ εύκολα μέχρι τώρα, φυσιολογικά.
Με συγχωρείς που σου απάντησα έτσι για τα κορίτσια που έγραψες, χωρίς να ξέρω..
Δε θέλω όμως να πιστεύω ότι δε θα τα καταφέρουμε! Κι εμείς, κι εσείς και όλα τα ζευγάρια που θέλουμε τόσο πολύ να γίνουμε γονείς!!! Πίστεψέ το ότι θα γίνει, και θα γίνει!!! Στο εύχομαι ολόψυχα!!! Δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω!
Να είσαι καλά!!! Και όλα να σας έρθουν εύκολα!!!
Όνειρα γλυκά σε όλες!

Gia έγραψε:Καλησπερα κοριτσια!Χθες ημουν απο το κινητο και δεν μπορουσα να γραψω πολλα.Οτι θα μπω προωρα σε εμμηνοπαυση το ξερω απο τις εξετασεις μου.
Το θεμα ειναι οτι ο μονος τροπος για να μεινω εγκυος ειναι με εξωσωματικη και δεν εχω την οικονομικη δυνατοτητα να κανω πολλες.Ουτε και την πολυτελεια του χρονου για να περιμενω να βρω τα χρηματα.Το οτι εμεινα εγκυος επισης δεν σημαινει οτι θα μενω σε καθε προσπαθεια.Οσο για αυτες τις κοπελες που ενεφερα οτι δεν τα καταφεραν ποτε τελικα καποτε κι εκεινες μικρες ξεκινησαν...

Gia μου καλημέρα..Αν επιτρέπεται πόσο χρονών είσαι?Γνωρίζω πως τ κόστος των εξωσωματικών είναι μεγάλο όμως ποτέ δεν ξέρεις..Ισως η επόμενη φορά να είναι κ η τυχερή!
Δεν πρέπει να σκέφτεσαι πως κάποιες κοπέλες ξεκίνησαν μικρές και έφτασαν πλέον σε μεγαλύτερη ηλικία να μην έχουν κάνει παιδί..Δεν είναι όλες οι περιπ΄τώσεις ίδιες και σίγουρα δεν πρέπει να σκεφτόμαστε το κακό...Αλλη περίπτωση εσύ, άλλη περίπτωση εκείνες!
Εσύ θα παλέψεις με τον άντρα σου για το καλύτερο και να σκέφτεσαι ΜΟΝΟ ΘΕΤΙΚΑ!Εντάξει?

Μανταλένια έγραψε:Τι να πω βρε Gia μου.. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω.. Δεν ξέρω πώς είναι να χάνεις εγκυμοσύνες, αλλά και να αγωνίζεσαι να επιτύχεις μια νέα! Σε μας ο Θεός μας τις έφερε πολύ εύκολα μέχρι τώρα, φυσιολογικά.
Με συγχωρείς που σου απάντησα έτσι για τα κορίτσια που έγραψες, χωρίς να ξέρω..
Δε θέλω όμως να πιστεύω ότι δε θα τα καταφέρουμε! Κι εμείς, κι εσείς και όλα τα ζευγάρια που θέλουμε τόσο πολύ να γίνουμε γονείς!!! Πίστεψέ το ότι θα γίνει, και θα γίνει!!! Στο εύχομαι ολόψυχα!!! Δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω!
Να είσαι καλά!!! Και όλα να σας έρθουν εύκολα!!!
Όνειρα γλυκά σε όλες!

Φυσικά και δεν θα το βάλουμε κάτω!Αξίζει και σε μάς να γίνουμε μανούλες!!Με έχει πιάσει μια κρίση υπεραισιοδοξίας, την αντιλαμβάνεστε και εσείς???)