pana έγραψε:εμεινα εγκυος μετα απο 1.5 χρονο προσπαθειων και τρελλου αγχους ακομα το θυμαμαι 29./1/2006 η ζωη μου αλλαξε
εμεινα εγκυος θυμαμαι πηγα στον γιατρο ο αντρας μου περιμενε εξω ειχε περασει 1,5 χρονος που προσπαθουσαμε με βαζει στο κρεβατακι ο γιατρος ειχα κανει τεστ και ηταν αρνητικο και πηγα να δω γιατι δεν αδιαθετουσα μολις καθομαι μου λεει εφουλα μου εισαι εγκυος ....εχασα την γη τρελλαθηκα βγαινω εξω ο αντρας μου ασπρος απο την αγωνια του ψυθυριζω στο αυτι ειμαι εγκυος εβαλε τα κλαματα παμε στους γονεις μου μετα μεαγκαλιαζανε και κλαιγανε θυμαμαι την μανα μου να κλαει και να με φιλαει .......μολις πηρα τα πεθερικα μου η πεθερα μου λυποθιμισε απο την χαρατης...........μεχρι τον αυγουστο που εκανα το β επιπεδου μια λεξη αντηχουσε στα αυτια μου του γιατρου εφουλα εισαι εγκυος και μετα ξεκινησε ο γολγοθας αυτην φορα τα κλαματα ηταν απο λυπη διακοπη κυησς λογω εμβρυικης ανωμαλιας λεει ο γιατρος στο ιασω και ο αντρας μου λυποθιμαει απο λυπη τωρα και εγω ?εγω χωρις συναισθηματα χωρις λυπη χωρις απογοητευση μονο με μια λεξη στα αυτια μου εφουλα εισαι εγκυος ...................τελικα ενος καλου χιλια κακα επονται μονο αυτοελεγα τοτε ο μπαμπας μου εχασε 10 κιλα σε 20 μερες η μαμα μου με καταθλιψη και ο αντρας μου με κολικους του νεφρου εγω εκανα διακοπη και ο αντρας μου ενεσεις για να σταθει διπλα μου. 10 μερες ετρεχα μαγνητικες μεσα σε κοβουκλιο παρολο κλειστοφοβικια μπηκα θα εκανα τα παντα για να ανατρεψω την ετυμηγορια 3 καρδιοπαθειες ,υποπλασια σκωληκα παραγκεφαλιδας ,υπερτελορισμος,μικρογναθισμος,δεν υπηρχε ζωη καμια για το αγορακι μας το πολυ σε 1 μηνα θα εσβηνε στην κοιλια μου απο την υποπλασια καρδιας ,κοιλιων και αορτων(γιναμε και γιατροι τοτε)ηδη οι σφυξεις του ηταν χαμηλοι (αναθαμα τον γιατρο που ειχα τοτε ηθελε σκωτομα)σε παιδοκαρδιολογους ολους τους γυρισαμε,παιδονευρολογους ,στειλαμε εξετασεις στο εξωτερικο το πορισμα 1 αμεση διακοπη τι ωρα 25 εβδομαδων οπως χαρακτηριστικα μας ειπε ενας μεγαλος γενετιστης τι σε ενα μηνα που θα φυγει μονο του και ισως δεν το παρουμε και χαμπαρι και παθω συψαιμια
και ετσι γεννησα με φυσιολογικο τοκετο τον αυγουστο του 2006 το μωρο το ειδα ηταν πολυ ομορφο με πολυ μαλλι και αυτο κρατω το ποσο ομορφο ηταν και οτι το χαιρετησα με τον δικο μου τροπο........δεν ειχα συναισθηματα κανενα δεν καταλαβα τι γινοτανε αλλα ζητησα να το δω γιατι επρεπε γιατι ηθελα να ξερει οτι τουλαχιστον το ειδα το χαιρετησα........

και μετα το χαος
η διακοπη κυησης αυτη με εστειλε για ψυχαναλυση και 2 φορες στο νοσοκομειο εχωντας κρισεις πανικου αλλα εγω νομιζα οτι παθαινα εγκεφαλικο γιατι ειχε μουδιασει το κεφαλι μου ,με μαθανε οι νοσοκομες στην ευρωκλινικη γιναμε φιλες και μιυ δινανε κουραγιο
γιατι τα εγραψα ολα αυτα μετα απο 4 χρονια εχω την αννα μαρια μου 15 μηνων και περιμενω παλι τον μπεμπη μου σε 1 μηνα ο θεος ειναι μεγαλος
δεν μπορουμε να κρινουμε εαν ειναι σωστο η οχι ουτε να πουμε πρεπει δεν πρεπει μονο καποιος που το περασε μπορει να πει πραγματικα τι νοιωθει γιατι το εκανε και μετα πως συνεχιζει να ζει'
οσα χρονια και να περασουν δεν θα τα ξεχασω ποτε ολα αυτα
συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα

pana έγραψε:εμεινα εγκυος μετα απο 1.5 χρονο προσπαθειων και τρελλου αγχους ακομα το θυμαμαι 29./1/2006 η ζωη μου αλλαξε
εμεινα εγκυος θυμαμαι πηγα στον γιατρο ο αντρας μου περιμενε εξω ειχε περασει 1,5 χρονος που προσπαθουσαμε με βαζει στο κρεβατακι ο γιατρος ειχα κανει τεστ και ηταν αρνητικο και πηγα να δω γιατι δεν αδιαθετουσα μολις καθομαι μου λεει εφουλα μου εισαι εγκυος ....εχασα την γη τρελλαθηκα βγαινω εξω ο αντρας μου ασπρος απο την αγωνια του ψυθυριζω στο αυτι ειμαι εγκυος εβαλε τα κλαματα παμε στους γονεις μου μετα μεαγκαλιαζανε και κλαιγανε θυμαμαι την μανα μου να κλαει και να με φιλαει .......μολις πηρα τα πεθερικα μου η πεθερα μου λυποθιμισε απο την χαρατης...........μεχρι τον αυγουστο που εκανα το β επιπεδου μια λεξη αντηχουσε στα αυτια μου του γιατρου εφουλα εισαι εγκυος και μετα ξεκινησε ο γολγοθας αυτην φορα τα κλαματα ηταν απο λυπη διακοπη κυησς λογω εμβρυικης ανωμαλιας λεει ο γιατρος στο ιασω και ο αντρας μου λυποθιμαει απο λυπη τωρα και εγω ?εγω χωρις συναισθηματα χωρις λυπη χωρις απογοητευση μονο με μια λεξη στα αυτια μου εφουλα εισαι εγκυος ...................τελικα ενος καλου χιλια κακα επονται μονο αυτοελεγα τοτε ο μπαμπας μου εχασε 10 κιλα σε 20 μερες η μαμα μου με καταθλιψη και ο αντρας μου με κολικους του νεφρου εγω εκανα διακοπη και ο αντρας μου ενεσεις για να σταθει διπλα μου. 10 μερες ετρεχα μαγνητικες μεσα σε κοβουκλιο παρολο κλειστοφοβικια μπηκα θα εκανα τα παντα για να ανατρεψω την ετυμηγορια 3 καρδιοπαθειες ,υποπλασια σκωληκα παραγκεφαλιδας ,υπερτελορισμος,μικρογναθισμος,δεν υπηρχε ζωη καμια για το αγορακι μας το πολυ σε 1 μηνα θα εσβηνε στην κοιλια μου απο την υποπλασια καρδιας ,κοιλιων και αορτων(γιναμε και γιατροι τοτε)ηδη οι σφυξεις του ηταν χαμηλοι (αναθαμα τον γιατρο που ειχα τοτε ηθελε σκωτομα)σε παιδοκαρδιολογους ολους τους γυρισαμε,παιδονευρολογους ,στειλαμε εξετασεις στο εξωτερικο το πορισμα 1 αμεση διακοπη τι ωρα 25 εβδομαδων οπως χαρακτηριστικα μας ειπε ενας μεγαλος γενετιστης τι σε ενα μηνα που θα φυγει μονο του και ισως δεν το παρουμε και χαμπαρι και παθω συψαιμια
και ετσι γεννησα με φυσιολογικο τοκετο τον αυγουστο του 2006 το μωρο το ειδα ηταν πολυ ομορφο με πολυ μαλλι και αυτο κρατω το ποσο ομορφο ηταν και οτι το χαιρετησα με τον δικο μου τροπο........δεν ειχα συναισθηματα κανενα δεν καταλαβα τι γινοτανε αλλα ζητησα να το δω γιατι επρεπε γιατι ηθελα να ξερει οτι τουλαχιστον το ειδα το χαιρετησα........

και μετα το χαος
η διακοπη κυησης αυτη με εστειλε για ψυχαναλυση και 2 φορες στο νοσοκομειο εχωντας κρισεις πανικου αλλα εγω νομιζα οτι παθαινα εγκεφαλικο γιατι ειχε μουδιασει το κεφαλι μου ,με μαθανε οι νοσοκομες στην ευρωκλινικη γιναμε φιλες και μιυ δινανε κουραγιο
γιατι τα εγραψα ολα αυτα μετα απο 4 χρονια εχω την αννα μαρια μου 15 μηνων και περιμενω παλι τον μπεμπη μου σε 1 μηνα ο θεος ειναι μεγαλος
δεν μπορουμε να κρινουμε εαν ειναι σωστο η οχι ουτε να πουμε πρεπει δεν πρεπει μονο καποιος που το περασε μπορει να πει πραγματικα τι νοιωθει γιατι το εκανε και μετα πως συνεχιζει να ζει'
οσα χρονια και να περασουν δεν θα τα ξεχασω ποτε ολα αυτα
συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα

βανια έγραψε:......... δεν ξέρω αλλά πιστεύω ότι δνε θα είχα το δικαίωμα να φέρω στο κόσμο ένα παιδί που όταν εγω θα έφευγα απο τη ζωή εκείνο θα έμενε μόνο του σε ένα σκληρό κόσμο χωρίς κανένα να το προστατεύσει

bou-boukitsa έγραψε:

βανια έγραψε:......... δεν ξέρω αλλά πιστεύω ότι δνε θα είχα το δικαίωμα να φέρω στο κόσμο ένα παιδί που όταν εγω θα έφευγα απο τη ζωή εκείνο θα έμενε μόνο του σε ένα σκληρό κόσμο χωρίς κανένα να το προστατεύσει

σύγνωμη αλλά αν και γενικα συμφωνω μαζί σου εδώ θα διαφωνήσω,,,,λες δεν εχω δικαιωμα να φέρω ένα τέτοιο παιδί στη ζωή.....αλλά έχεις δικαίωμα να του στερήσεις τη ζωή????...και πως μπορεις να ξερεις την τυχη καθε παιδιου.?.υπαρχουν παιδια τυφλα..κουφα..με κινητικά προβλήματα που έχουν γινει σπουδαίοι άνθρωποι..επιστημονες και γενικα χρισιμοι στην κοινωνία.....ακόμη και παιδάκια που δεν ειναι καλά στο μυαλό έχουν ψυχή και μπορεί να είναι πολύ καλύτεροι άνθρωποι από όλους μας....αλλά εμεις δεν τους δίνουμε την ευκαιρία να το αποδείξουνε....

bou-boukitsa έγραψε:λυπάμαι πολύ κορίτσια για όποια κοπελα αναγκαστηκε να περασει κατι τετοιο..και πολλές κοπελες εχουν κρισεις αγχους και πανικου μετα απο μια διακοπη εγκυμοσυνης...ο Θεός ειναι μεγάλος και μόνο αυτος μπορει να απαλυνει οτι νοιωθουν....
λυπάμαι όμως περισσότερο για τους γιατρούς που ξεγεννανε αυτά τα αθώα παιδάκια...γιατί σε αυτους στιρίζονται όλες οι γυναικες...όλες μας ..και η δική τους λύση είναι πάντα η διακοπή.....αντί να πουνε σε μια μάνα να προσευχηθεί..και που ξερεις ..όταν πιστευεις πραγματικά γίνονται θάυματα...και αν δεν γίνουν..τουλαχιστον ειναι στα χέρια του Θεού και όχι κάποιων γιατρών που προσπαθούνε να πάρουν Τη Θέση Του!!δεν ειναι Θεοί να αποφασίζουν για τη ζωή κανενός...