MariaM έγραψε:Γεια σας κορίτσια!

Βεράκι κεντάω κεντάω! Μου άρεσε η ιδέα που είχες με την κοιλιά που αφερείται, χαχα!

Ελενάκι ήρεμα κοριτσάκι μου. Όλα θα γίνουν. Το σημαντικο είναι αυτό που είπες για την καθαριότητα και δεν είσαι καθόλου υπερβολική. Αν τελειώσουν οι οικοδομικές εργασίες στρώσε τους όλους στην δουλειά. Το μωρό σου όπως και να έχει είναι πιο σημαντικό γι' αυτό μην κουράζεις τον εαυτό σου και το βγάλεις από τώρα. Η κουμπάρα μου κουράστηκε λίγο την περασμένη εβδομάδα και είχε συσπάσεις και πετρώματα. Προσοχή κοριτσάκια μου τώρα που έχετε βαρυνει! Μετά τις 36 εβδομάδες κάντε ότι θέλετε. Αλλά τώρα προσοχή.
Κορίτσια, χθες πήγαμε για μπάνιο! Ήταν τέλεια! Ο Γιαννάκης μου είχε πάρει φόβο από την βάπτιση και έλεγα δεν θα μπει στο νερό. Πήγε μόνος του πάτησε μέσα να δει τι είναι, μετά βγήκε έξω και χάρηκε που ένιωσε την ελευθερία να μπαίνει και να βγαίνει και να πηγαίνει όπου θέλει. Αυτό ήταν άρχισε να τρέχει προς τα μέσα! Έπεσε κάτω, βράχηκε ολόκληρος και εκεί είπα θα κρύωσε και θα κλάψει. Σηκώθηκε, γλύφτηκε γιατί ήταν αλμυρό το νερό και του άρεσε και συνέχισε να τρέχει γελώντας! Πολύ γέλιο και αυτός αλλά και εμείς! Περιττό να σας πω ότι έχω να βγάλω καλή φωτογραφία εδώ και πολύ καιρό! Πλέων σε όλες βγαίνω τρομακτικά χαρούμενη!

elenaki85 έγραψε:

MariaM έγραψε:Γεια σας κορίτσια!

Βεράκι κεντάω κεντάω! Μου άρεσε η ιδέα που είχες με την κοιλιά που αφερείται, χαχα!

Ελενάκι ήρεμα κοριτσάκι μου. Όλα θα γίνουν. Το σημαντικο είναι αυτό που είπες για την καθαριότητα και δεν είσαι καθόλου υπερβολική. Αν τελειώσουν οι οικοδομικές εργασίες στρώσε τους όλους στην δουλειά. Το μωρό σου όπως και να έχει είναι πιο σημαντικό γι' αυτό μην κουράζεις τον εαυτό σου και το βγάλεις από τώρα. Η κουμπάρα μου κουράστηκε λίγο την περασμένη εβδομάδα και είχε συσπάσεις και πετρώματα. Προσοχή κοριτσάκια μου τώρα που έχετε βαρυνει! Μετά τις 36 εβδομάδες κάντε ότι θέλετε. Αλλά τώρα προσοχή.
Κορίτσια, χθες πήγαμε για μπάνιο! Ήταν τέλεια! Ο Γιαννάκης μου είχε πάρει φόβο από την βάπτιση και έλεγα δεν θα μπει στο νερό. Πήγε μόνος του πάτησε μέσα να δει τι είναι, μετά βγήκε έξω και χάρηκε που ένιωσε την ελευθερία να μπαίνει και να βγαίνει και να πηγαίνει όπου θέλει. Αυτό ήταν άρχισε να τρέχει προς τα μέσα! Έπεσε κάτω, βράχηκε ολόκληρος και εκεί είπα θα κρύωσε και θα κλάψει. Σηκώθηκε, γλύφτηκε γιατί ήταν αλμυρό το νερό και του άρεσε και συνέχισε να τρέχει γελώντας! Πολύ γέλιο και αυτός αλλά και εμείς! Περιττό να σας πω ότι έχω να βγάλω καλή φωτογραφία εδώ και πολύ καιρό! Πλέων σε όλες βγαίνω τρομακτικά χαρούμενη!

μαρακι τελεια!!!αχ τι γλυκουλης που θα ειναι ο μικρος σου στην παραλια!τελεια θα ειναι,να ημουν απο μια ακρη να τον χαζευα
εσυ μαρια ειχες λικνο?και αν ναι,του [πηρες σεντονακια λικνου,ή χρησιμοποιησες της κουνιας?βολευουν 'η ειναι μεγαλα?και κουνουπιερα ειχε η προικα του λικνου σου?

νατακως έγραψε:καλησπερα μανουλες.
ευχαριστω για τη βοηθεια σας.
ελενακι με το μαλακο, ηρεμησε. εμενα ξερεις πως ειναι το σπιτι μου???? εχω το παιδικο στο σαλονι, γιατι το παιδικο δεν ειναι ετοιμο.... αλλα εγω... στον κοσμο μου. σημερα θα ερχοταν ο μπογιατζης αλλα δεν τελειωσε εκει που ηταν και θα ερθει αυριο. για να δουμε. κι εγω μετα περημενω τη μαμα μου να ερθει, ειμαι ακομα με τα χειμωνιατικα χαλια να καταλαβεις.
ΜαριαΜ ποσο σας ζηλευω!!!!!!! κι εγω σκεφτομαι του χρονου που θα ειναι 1 χρονων και θα πηγαινουμε θαλασσα...
σημερα πηγαμε στο γιατρο, ειναι 1900γρ και μου ειπε οτι θα ειναι ψηλη..... και οτι ειναι πολυ καλα. την επομενη φορα θα με βαλει και στον καρδιοτακογραφο, αν το λεω σωστα.
και Μαρια να σε ρωτησω και κατι αλλο. σκεφτομαι να παρω τα καροτσια πο ειναι σετ, τα συνηθισμενα 3, πιστευεις οτι το πορτ-μπεμπε θα το χρησιμοποιησω αρκετα ή να κοιταξω για κατι αλλο?

Το επόμενο καλοκαιράκι που θα χρονίζουν τα παιδάκια σας, θα δείτε πόσο πολύ θα απολαμβάνετε όλοι την θάλασσα! Πήγαμε και πέρυσι που ήταν 4 μηνών (στην φωτογραφία του προφίλ μου είναι 5 μηνών) και του άρεσε πολύ. Αλλά φέτος, προβλέπεται να ξεσαλώσει!
Για το καρότσι που με ρωτάς θα σου πω ότι εμένα προσωπικά με βόλεψε πάρα πολύ. Εγώ χρησιμοποιούσα το πορτμπεμπέ αντί για λίκνο τον πρώτο καιρό. Έπειτα που τον έβαλα στο δικό του κρεβάτι, μετέτρεψα το πορτ μπεμπε σε κάθισμα του καροτσιού τραβώντας τους υμάντες που ειχε από κάτω, γιατί το παιδί είχε πια μεγαλώσει και επιτρεπόταν να είναι σε πιο καθιστή θέση και επιπλέον δεν χωρούσε στο πορτμπεμπε πλέων. Επίσης το κάθισμα αυτοκινήτου που κούμπωνε στον σκελετό του καροτσιού αντί του πορτμπεμπέ-καθίσματος, με βόλεψε επίσης αρκετά, γιατί δεν χρειαζόταν να κουβαλάω πολλά πράγματα στο πορτ παγκάζ! Ειδικά αν έχεις πρόβλημα χώρου είναι πολύ καλή λύση τα καρότσια 3 σε 1 ή travel system. Τουλάχιστον μέχρι τον 6ο μήνα το χρησιμοποίησα όσο τίποτε άλλο, ακόμα και στο τάισμα όταν αρχίσαμε κρέμες και μέχρι να πάρω κάθισμα. Τώρα το καθισματάκι αυτοκινήτου το έχω αποθηκεύσει γιατί έχουμε πάει στο επόμενο μέγεθος και το καρότσι το χρησιμοποιούμε πια σαν απλό καρότσι. Αλλά είναι από τις καλύτερες αγορές που έχουμε κάνει, θεωρώ.

Με το καλό και η ψηλή σου μπεμπούλα! Στον καρδιοτοκογράφο εμένα με έβαλαν πρώτη φορά την ημέρα του τοκετού! Πάρακολουθούν τους παλμούς του παιδιού εκεί και βγάζουν διάφορα συμπεράσματα.

νατακως έγραψε:Μαρια θελω εδω και καιρο να σου πω ενα μεγαλο ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!! διαβαζω αυτα που γραφεις και μενω με ανοιχτο το στομα. εχεις σπουδασει κατι σχετικο με παιδια ή διαβαζεις πολυ??? τα γραφεις ολα τοσο ωραια!!!!!!!!
οσο για το καροτσι δεν θα το χρειαστω να την κοιμιζω γιατι της εχω παρει κουνια. απλα σκεφτομαι οτι θα βγουμε απο το σπιτι γυρω στο Σεπτεμβρη. οποτε για περιπου 2 μηνες αξιζει τα λεφτα του?? γιατι μετα οσο να'ναι χειμωνιαζει και που να παμε. και αυτο με τους υμαντες που ειπες δεν το καταλαβα. εσυ ποια μαρκα πηρες και γινεται ετσι?
συγνωμη που σε βομβαρδιζω με ερωτησεις
και κατι για τα κοριτσια που κανουν δουλειες. πριν λιγο μιλουσα με την κουμπαρα μου. ειναι κι εκεινη εγκυος και μαλιστα εχουμε 1 εβδομαδα διαφορα. εκεινης η μπεμπα ειναι πολυ ζωηρη σε αντιθεση με τη δικη μου που ειναι ησυχη. συνεχια παραπονιεται οτι την εχει ταραξει. περιττο να σας πω οτι δεν εχει σταματησει να κανει δουλειες, σαν να μην ειναι εγκυος. εγω αντιθετα κανω ενα φαι, πλενω τα πιατα αντε και λιγο σιδερο. σημερα η γιατρος της ειπε οτι γι'αυτο ειναι ανησυχο το μωρο, επειδη ειναι και αυτη ολη μερα στην τσιτα. γι'αυτο κοριτσια τις δουλειες με το μαλακο.

Νατακως σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, με κολακεύεις αρκετά και ντρέπομαι! Όχι η αληθεια είναι ότι δεν έχω σπουδάσει κάτι σχετικό με τα παιδιά (οικονομικά σπούδασα) αλλά νομίζω ότι θα το προτιμούσα. Πριν γεννήσω δεν ήξερα τίποτα, ούτε διάβαζα, ούτε έμπαινα στο ίντερνετ. Απλά περίμενα όλα να συμβούν από μόνα τους και μπορώ να πω ότι το μετάνοιωσα γιατί ζορίστηκα αρκετά. Δεν είχα βρει και το φόρουμ τότε και άκουγα μόνο την παιδίατρό μας. Όμως στην πορία όσο μεγάλωνε το παιδί και έγινε η κυρίαρχη ασχολία μου άρχισα να ασχολούμε μόνο με θέματα που το αφορούσαν στον ελεύθερό μου χρόνο. Διάβαζα πολλά, μιλούσα με άλλες μαμάδες και ρωτούσα. Η αλήθεια είναι μία. Δεν έχω κάποιο σπουδαίο μυστικό να σου αποκαλύψω. Το πρώτο στοιχείο είναι ότι αγαπάω πάρα πολύ τα παιδιά και θέλω να μεγαλώσω ένα παιδί υγειές όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά που σημαίνει ναι μεν να έχει αρχές αλλά να μην έχει κόμπλεξ. Το δεύτερο είναι ότι παίρνω σαν αρχή ότι δεν υπάρχει κακό παιδί ή γκρινιάρικο παιδί. Πάντα υπάρχει αιτία για ένα παίδι που φέρεται ανάρμοστα και στο χέρι μας είναι να μην μείνουμε απλά σε ένα επιφανειακό συμπέρασμα αλλά να μάθουμε τι συμβαίνει πραγματικά στο παιδί. Και τρίτο και τελευταίο παίρνω σαν δεδομένο πάντα ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό με διαφορετική προσωπικότητα. Μπορείς να βρεις κάποια κοινά στοιχεία αλλά το κάθε παιδί θέλει διαφορετικό χειρισμό, γι αυτό θεωρώ ότι όσα παιδιά και να κάνω, το κάθε επόμενο θα είναι διαφορετικό και θα είναι πρόκληση για εμένα να το γνωρίσω για να το μεγαλώσω. Άρα που καταλήγουμε; Ότι στην ουσία δεν ξέρω τίποτα. Ότι έχω μάθει από ας πούμε "εγκυκλοπαιδειακές" γνώσεις, ωφείλεται σε μια μικρή έρευνα που έχω κάνει εδώ και μόνο έναν χρόνο. Οπότε φαντάζεστε όλες πόσα θα ξέρετε του χρόνου! Νομίζω πως αυτή η εμπειρία και ότι μαθαίνει ο καθένας δεν πρέπει να το κρατάει για τον εαυτό του αλλά να το μοιράζεται. Μπορεί κάποια άλλη μανούλα να βρει λύσει σε κάποιο πρόβλημα. Εγώ προσωπικά πολύ θα ήθελα να έχω βρει αυτό το φόρουμ όταν γύρισα στο σπίτι με το μωρό και ήμουν κάπως έτσι: Χαχαχα... Ελπίζω να μην σε ζάλισα! Αρκετά μίλησα για εμένα! Πάμε τώρα στο καρότσι!
Εγώ έχω το my3 του mothercare. Η καμπίνα γίνεται και πορτμπεμπέ αλλά και κάθισμα. Έχει πίσω κάποιους υμάντες που όταν τους τραβήξεις, δημιουργούν κλίσεις(σπασίματα) και το πορτ μπεμπέ μετατρέπεται σε κάθισμα. Τώρα όλο αυτό φαντάσου να αφαιρείται από τον σκελετό. Στον σκελετό λοιπόν αυτό, μπορεί και κουμπώνει το κάθισμα αυτοκινήτου. Εμένα ήταν της maxi cosi και το αγόρασα μαζί με το καρότσι για να είναι συμβατό. Έχουμε λοιπόν 3 μέρη. Το πορτμπεμπέ που γίνεται κάθισμα, το σκελετό και το κάθισμα αυτοκινήτου. Δες εδώ που έχει φωτογραφίες. Δεν βρήκα παρουσίαση για να δεις ακριβώς πως λειτουργεί: https://www.youtube.com/watch?v=b-GTxSEI55U&feature=related

fofi έγραψε:Πολύ παραπονιάρα μέρα η σημερίνη.. Μαρία μου μην στεναχωριέσαι έτσι και εγώ με την μαμά μου την αγαπώ την εκτιμώ αλλά υπάρχουν και όρια. Θέλει κάποια πράγματα να μου τα επιβάλλει οτι σώνει και ντε είναι έτσι, αλλά εγώ που πιστεύω το αντίθετο της λέω άσε με να το κάνω και ας είναι και λάθος,έτσι θα μάθω. Ε τσακωνόμαστε λίγο μου λέει κάνε οτι θές και ηρεμούμε.

Αχ, εύχομαι μόνο να μην γίνω έτσι εγώ. Το παλεύω από τώρα πραγματικά. Πολλές φορές αφήνω το παιδί να κάνει πράγματα μόνο του και ας πέσει, αν ξέρω ότι δεν θα χτυπήσει άσχημα ή δεν κινδυνεύει. Αντίθετα ο πατέρας μου ενώ του λεω άσε το παιδί, δεν του δίνει χώρο, είναι υπερπροστατευτικός. Και η υπερπροστασία κουράζει και δεν αφήνει το παιδί να αναπτυχθεί και σταθεί στα πόδια του. Ακόμα και όταν ο γιος μου επιχειρούσε τα πρώτα του βήματα, κρατήθηκα με νύχια και με δόντια και με κομμένη ανάσα για να μην τον κόψω στην προσπάθεια και τον τρομάξω. Είναι καλύτερο να πέσει το παιδί. Θα ξανασηκωθεί και επιπλέον θα μάθει να πέφτει. Αντίθετα αν το "σώνω" σε όλη του την ζωή, δεν θα έχει αυτοπεποίθηση και θα θελει πάντα την αποδοχή και την βοήθεια των άλλων... Η δικοί μου γονείς αυτό δεν το συμμερίζονται και ειναι πολύ κουραστικό... και βαριέμαι να εξηγώ. Είμαι επηρεασμένη από χθεσινό περιστατικό γι αυτό είμαι τόσο πεσμένη μην μου δίνεται σημασία!

Φώφη μου θα δείτε το μπεμπάκι σήμερα από ότι μας λες. Απορώ πόσο έχει μεγαλώσει! Πες μας νέα όταν μπορέσεις!

Το κέντημα συνεχίζεται! Στο μαξιλάρι έγραψα με χρυσή κλοστή: "Όνειρα γλυκά Γιαννάκη" και έραψα πάνω και ένα φεγγαράκι! Θα τα βάλω στο τέλος όλα να τα δείτε!

fofi έγραψε:Μαρία μου έχεις απόλυτο δίκιο και εύχομαι και εγώ να σου μοιάσω και να μην γίνω υπερπροστατευτική. Θα πρέπει να το δουλέψω πολύ αυτό.

Το μαξιλάρι μου μιάζει θεϊκό, θα είναι τέλειο το φαντάζομαι, τι χρώμα είναι;

Φώφη προσπαθώ πολύ για να μην γίνω υπερπροστατευτική μην νομίζεις χαχα! Η τάση της κάθε μαμάς είναι προς τα εκεί. Αλλά θεωρώ σημαντικό να τα καταφέρω γιατί δεν θέλω να γίνει ο γιος μου μαμάκιας μεγαλώνοντας,χαχαχα! Αυτό είναι πολύ μακρυά το ξέρω αλλά σιγά σιγά με τα χρόνια φτιάχνεται ο χαρακτήρας και εγώ θέλω όσο αρχίσει να καταλαβαίνει να του δινω την ευκαρία να παίρνει μικρές αποφάσεις που τον αφορούν, πχ να διαλέγει ο ίδιος τα ρούχα που θα αγοράσουμε. Έτσι μεγαλώνοντας θα μάθει να παίρνει μόνος του και πιο σημαντικές αποφάσεις για την ζωή του. Δεν θέλω να με κατηγορεί η νύφη μου ότι έχω κάνει τον άντρα της μαμάκια, χαχαχαχα! Και δεν είμαι και πεθεροκαμμένη ευτυχώς. Έχω πολύ καλό πρότυπο πεθεράς θα έλεγα και θαυμάζω το τι άνθρωπο έφτιαξε και τον παντρεύτηκα. (Γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου... ). Ο αδερφός μου από την άλλη λέει στην μαμά μου κάθε λεπτομέρια για τις σχέσεις του και μονίμως κλαίγεται. Πως γίνεται να είναι μονίμως ο αδικημένος δεν ξέρω. Αλλά ξέρω ποιος ευθύνεται και προσπαθώ να την πείσω να κλείνει τα αφτιά της και να κρατήσει μόνο το ρόλο της μάνας και να μην προσπαθεί να φερθεί σαν φίλη στο παιδί της γιατί θα γίνει η πιο κακιά πεθερά του κόσμου.

Η μαξιλαροθήκη που λες, είναι από το σετ με τα σεντονάκια που φτιάχνω. Τα χρώματα είναι λευκό και πολύ απαλό κίτρινο και με χρυσές λεπτομέριες. Έχω επιλέξει ένα πολύ απαλό χρυσό για να μην "βγάζει μάτι"! Φτιάχνω και μια πανούλα αγκαλιάς (σχεδόν έτοιμη είναι) στα ίδια χρώματα και στο ίδιο στυλ.

fofi έγραψε:Μπράβο Μαρία θα είναι υπέροχα τα σεντονάκιατου μικρού.

Όσο για τα υπόλοιπα ο χρόνος θα δείξει, μακάρι να τα καταφέρουμε να τα κάνουμε σωστούς ανθρώπους και ανεξάρτητους.