anastazia έγραψε:ΑΧ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΓΩ "ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ"ΕΤΣΙ Κ ΑΛΛΙΩΣ .ΟΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ Η ΚΑΘΕΜΙΑ Κ ΑΝ ΟΧΙ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΝΩ ΜΠΙΜΠΕΡΟ Κ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ!

MariaM έγραψε:Αχ η γιαγιάδες μας ήξεραν... Πού πήγε αυτή η χαμένη γνώση; Αν θήλαζαν και οι μαμάδες μας τώρα δεν θα ψαχνόμασταν ή δεν θα το αναλύαμε τόσο! Μου άρεσε αυτό που είπε πάντως η Marimag ότι στην Αγγλία εξετάζουν το γάλα σου. Θα ένιωθα πολύ πιο σίγουρη αν ήξερα πόσο θρεπτικό είναι... Μακάρι να γίνει αυτό και στην Ελλάδα κάποια στιγμή, αν και μου ακούγεται πολύ μακρινό...

MariaM έγραψε:

anastazia έγραψε:ΑΧ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΓΩ "ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ"ΕΤΣΙ Κ ΑΛΛΙΩΣ .ΟΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ Η ΚΑΘΕΜΙΑ Κ ΑΝ ΟΧΙ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΝΩ ΜΠΙΜΠΕΡΟ Κ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ!

Να είσαι καλά! Σε ευχαριστούμε πολύ για όλα! Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου! Να σας πω κάτι για να γελάσετε με την πάρτη μου; Πριν κάνω το γιο μου έλεγα θέλω μόνο 2 παιδάκια. Τώρα που είδα όμως πως είναι τα παιδιά, λέω ότι θα μπορούσα να κάνω και 5... Τώρα ανακάλυψα πόσο πολύ μου αρέσει ο ρόλος αυτός. Βέβαια στην πραγματικότητα δεν ξέρω αν θα συνεχίσω μετά τα 2, γιατί παίζουν πολλά ρόλο για εμένα. (Εκτός αν μου έρθουν δίδυμα, χαχα!) Αν ήμουν 20 χρονών και πάμπλουτη, θα γεννούσα κάθε 2 χρόνια, κορίτσια! Και αν ξαναείχα ευκαιρία να σπουδάσω θα γινόμουν νηπειαγωγός... Αλλά αν αρχίσω τα αν, δεν θα τελειώσω, χαχαχα!

MAROULOU έγραψε:

MariaM έγραψε:Αχ η γιαγιάδες μας ήξεραν... Πού πήγε αυτή η χαμένη γνώση; Αν θήλαζαν και οι μαμάδες μας τώρα δεν θα ψαχνόμασταν ή δεν θα το αναλύαμε τόσο! Μου άρεσε αυτό που είπε πάντως η Marimag ότι στην Αγγλία εξετάζουν το γάλα σου. Θα ένιωθα πολύ πιο σίγουρη αν ήξερα πόσο θρεπτικό είναι... Μακάρι να γίνει αυτό και στην Ελλάδα κάποια στιγμή, αν και μου ακούγεται πολύ μακρινό...

Ναι Μαρία μου αν ήξεραν οι μαμάδες μας να μας δείξουν και εμάς θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Τι καλύτερο να έχεις τη μανούλα σου σύμμαχο και βοηθό σε αυτήν τη φάση της ζωής σου που έισαι τόσο ευάλωτη και ταλαιπωρημένη; Και ούτε μαία, ούτε τίποτα μονάχα τη μανούλα.
Η δική μου μαμά φοβόταν και αυτή μήπως το μωράκι μου δεν χορταίνει και με παρότρυνε να δίνω ξένο, γιατί και η ίδια 40 μέρες μας θήλαζε.
ενάντια σε όλους πρέπει να έρθει μια γυναίκα για να θηλάσει, αφού νιώθεις πως κανείς δεν σε καταλαβαίνει...
επίσης νομίζω ότι οι άντρες ζηλεύουν και λίγο αυτή τη στενή σχέση που αναπτύσσει η μάνα με το παιδί και δεν είναι ιδιαίτερα διευκολυντικοί για το θηλασμό.
Αν σκεφτούμε λίγο τη σκηνή όπου το μωράκι σπαράζει στην αγκαλιά του μπαμπά το παίρνει η μαμά στα χέρια της και ηρεμεί, τι θα πρέπει τότε να νιώσει ο πατέρας;
Για αυτό οι μαμάδες μας έπρεπε να είχαν αυτή τη γνώση. Γιατί και μια μαία δεν την εμπιστεύεσαι τόσο όσο την μαμά σου, ούτε νιώθεις μαζί της τόσο οικεία.

Πόσο δίκιο έχεις!
Την δεύτερη φορά θα ακούω μόνο την μαία και κανέναν άλλο. Η μάνα μου δεν μας θήλασε γιατί με το που της ήρθε το γάλα έτρεχε από παντού λέει. Έχει 3 παραμαστούς (2 στην μια μασχάλη και έναν στην άλλη). Συνολικά λοιπόν 5 θηλές, σπάνιο φαινόμενο. Έτσι δεν γινόταν. Εγω πάντως που είχα 1 λόγω κληρονομικότητας ούτε πρήστηκε ούτε έτρεξε γάλα... Δεν ξέρω τι να πιστεψω.

Όσο για την πίεση από μαμάδες εγώ δεν της έδωσα πολλά περιθώρια και δεν την ήθελα μαζί στο μαιευτήριο να μου κάνει κουμάντο γιατί την ξέρω. Μεταδίδει το άγχος και τον πανικό της στο άψε σβήσε. Αφού να φανταστείς την ειδοποίησε ο άντρας μου ότι γεννάω αφού είχαμε φτάσει και είχα μπει μέσα. Όμως μια κοπέλα στο δωμάτιο μετά την λυπήθηκα πραγματικά. Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει ξανά κάπου... Η κοπελίτσα αυτή ήταν τόσο χαρούμενη όπως όλες που είχε γίνει μαμά και ήταν και ζαλισμένη από την νάρκωση γιατί είχε κάνει έναν μπέμπαρο (ζωή να έχει όπου και αν είναι) 3950γρ. Ακριβώς 1 κιλό πάνω από τον δικό μου. Η μαμά της όμως μια μικροκαμωμένη κυρία της πιπιλούσε συνέχεια το μυαλό να δώσει ξένο στο μαιευτήριο και ότι δεν έχει γάλα ή ότι δεν φτάνει και την έκανε κουρέλι την κοπέλα. Όσο μπόι της έλειπε το είχε σε γλώσσα... Η κοπελα σύντομα κλονίστηκε και αγχώθηκε και άρχισε να στεναχωριέται ότι η μαμά της έχει δίκιο. Πάει η χαρά και η ευτυχία της. Όταν η μαμά της πήγε για λίγο στην τουαλέτα (την δική μας να σημειώσω, που κανονικά απαγορευόταν αλλα τάχα έπλενε τα χέρια της ) την έπιασα την κοπέλα και της μίλησα. Ευτυχώς την άλλη μέρα ήρθε η μαία της και την ξεμονάχιασε και μακάρι να την βοήθησε και να τα κατάφερε. Αλλά αυτές οι μαμάδες ώρες-ώρες... αχ!

MariaM έγραψε:

MAROULOU έγραψε:

MariaM έγραψε:Αχ η γιαγιάδες μας ήξεραν... Πού πήγε αυτή η χαμένη γνώση; Αν θήλαζαν και οι μαμάδες μας τώρα δεν θα ψαχνόμασταν ή δεν θα το αναλύαμε τόσο! Μου άρεσε αυτό που είπε πάντως η Marimag ότι στην Αγγλία εξετάζουν το γάλα σου. Θα ένιωθα πολύ πιο σίγουρη αν ήξερα πόσο θρεπτικό είναι... Μακάρι να γίνει αυτό και στην Ελλάδα κάποια στιγμή, αν και μου ακούγεται πολύ μακρινό...

Ναι Μαρία μου αν ήξεραν οι μαμάδες μας να μας δείξουν και εμάς θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Τι καλύτερο να έχεις τη μανούλα σου σύμμαχο και βοηθό σε αυτήν τη φάση της ζωής σου που έισαι τόσο ευάλωτη και ταλαιπωρημένη; Και ούτε μαία, ούτε τίποτα μονάχα τη μανούλα.
Η δική μου μαμά φοβόταν και αυτή μήπως το μωράκι μου δεν χορταίνει και με παρότρυνε να δίνω ξένο, γιατί και η ίδια 40 μέρες μας θήλαζε.
ενάντια σε όλους πρέπει να έρθει μια γυναίκα για να θηλάσει, αφού νιώθεις πως κανείς δεν σε καταλαβαίνει...
επίσης νομίζω ότι οι άντρες ζηλεύουν και λίγο αυτή τη στενή σχέση που αναπτύσσει η μάνα με το παιδί και δεν είναι ιδιαίτερα διευκολυντικοί για το θηλασμό.
Αν σκεφτούμε λίγο τη σκηνή όπου το μωράκι σπαράζει στην αγκαλιά του μπαμπά το παίρνει η μαμά στα χέρια της και ηρεμεί, τι θα πρέπει τότε να νιώσει ο πατέρας;
Για αυτό οι μαμάδες μας έπρεπε να είχαν αυτή τη γνώση. Γιατί και μια μαία δεν την εμπιστεύεσαι τόσο όσο την μαμά σου, ούτε νιώθεις μαζί της τόσο οικεία.

Πόσο δίκιο έχεις!
Την δεύτερη φορά θα ακούω μόνο την μαία και κανέναν άλλο. Η μάνα μου δεν μας θήλασε γιατί με το που της ήρθε το γάλα έτρεχε από παντού λέει. Έχει 3 παραμαστούς (2 στην μια μασχάλη και έναν στην άλλη). Συνολικά λοιπόν 5 θηλές, σπάνιο φαινόμενο. Έτσι δεν γινόταν. Εγω πάντως που είχα 1 λόγω κληρονομικότητας ούτε πρήστηκε ούτε έτρεξε γάλα... Δεν ξέρω τι να πιστεψω.

Όσο για την πίεση από μαμάδες εγώ δεν της έδωσα πολλά περιθώρια και δεν την ήθελα μαζί στο μαιευτήριο να μου κάνει κουμάντο γιατί την ξέρω. Μεταδίδει το άγχος και τον πανικό της στο άψε σβήσε. Αφού να φανταστείς την ειδοποίησε ο άντρας μου ότι γεννάω αφού είχαμε φτάσει και είχα μπει μέσα. Όμως μια κοπέλα στο δωμάτιο μετά την λυπήθηκα πραγματικά. Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει ξανά κάπου... Η κοπελίτσα αυτή ήταν τόσο χαρούμενη όπως όλες που είχε γίνει μαμά και ήταν και ζαλισμένη από την νάρκωση γιατί είχε κάνει έναν μπέμπαρο (ζωή να έχει όπου και αν είναι) 3950γρ. Ακριβώς 1 κιλό πάνω από τον δικό μου. Η μαμά της όμως μια μικροκαμωμένη κυρία της πιπιλούσε συνέχεια το μυαλό να δώσει ξένο στο μαιευτήριο και ότι δεν έχει γάλα ή ότι δεν φτάνει και την έκανε κουρέλι την κοπέλα. Όσο μπόι της έλειπε το είχε σε γλώσσα... Η κοπελα σύντομα κλονίστηκε και αγχώθηκε και άρχισε να στεναχωριέται ότι η μαμά της έχει δίκιο. Πάει η χαρά και η ευτυχία της. Όταν η μαμά της πήγε για λίγο στην τουαλέτα (την δική μας να σημειώσω, που κανονικά απαγορευόταν αλλα τάχα έπλενε τα χέρια της ) την έπιασα την κοπέλα και της μίλησα. Ευτυχώς την άλλη μέρα ήρθε η μαία της και την ξεμονάχιασε και μακάρι να την βοήθησε και να τα κατάφερε. Αλλά αυτές οι μαμάδες ώρες-ώρες... αχ!

MAROULOU έγραψε:

MariaM έγραψε:

MAROULOU έγραψε:

MariaM έγραψε:Αχ η γιαγιάδες μας ήξεραν... Πού πήγε αυτή η χαμένη γνώση; Αν θήλαζαν και οι μαμάδες μας τώρα δεν θα ψαχνόμασταν ή δεν θα το αναλύαμε τόσο! Μου άρεσε αυτό που είπε πάντως η Marimag ότι στην Αγγλία εξετάζουν το γάλα σου. Θα ένιωθα πολύ πιο σίγουρη αν ήξερα πόσο θρεπτικό είναι... Μακάρι να γίνει αυτό και στην Ελλάδα κάποια στιγμή, αν και μου ακούγεται πολύ μακρινό...

Ναι Μαρία μου αν ήξεραν οι μαμάδες μας να μας δείξουν και εμάς θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Τι καλύτερο να έχεις τη μανούλα σου σύμμαχο και βοηθό σε αυτήν τη φάση της ζωής σου που έισαι τόσο ευάλωτη και ταλαιπωρημένη; Και ούτε μαία, ούτε τίποτα μονάχα τη μανούλα.
Η δική μου μαμά φοβόταν και αυτή μήπως το μωράκι μου δεν χορταίνει και με παρότρυνε να δίνω ξένο, γιατί και η ίδια 40 μέρες μας θήλαζε.
ενάντια σε όλους πρέπει να έρθει μια γυναίκα για να θηλάσει, αφού νιώθεις πως κανείς δεν σε καταλαβαίνει...
επίσης νομίζω ότι οι άντρες ζηλεύουν και λίγο αυτή τη στενή σχέση που αναπτύσσει η μάνα με το παιδί και δεν είναι ιδιαίτερα διευκολυντικοί για το θηλασμό.
Αν σκεφτούμε λίγο τη σκηνή όπου το μωράκι σπαράζει στην αγκαλιά του μπαμπά το παίρνει η μαμά στα χέρια της και ηρεμεί, τι θα πρέπει τότε να νιώσει ο πατέρας;
Για αυτό οι μαμάδες μας έπρεπε να είχαν αυτή τη γνώση. Γιατί και μια μαία δεν την εμπιστεύεσαι τόσο όσο την μαμά σου, ούτε νιώθεις μαζί της τόσο οικεία.

Πόσο δίκιο έχεις!
Την δεύτερη φορά θα ακούω μόνο την μαία και κανέναν άλλο. Η μάνα μου δεν μας θήλασε γιατί με το που της ήρθε το γάλα έτρεχε από παντού λέει. Έχει 3 παραμαστούς (2 στην μια μασχάλη και έναν στην άλλη). Συνολικά λοιπόν 5 θηλές, σπάνιο φαινόμενο. Έτσι δεν γινόταν. Εγω πάντως που είχα 1 λόγω κληρονομικότητας ούτε πρήστηκε ούτε έτρεξε γάλα... Δεν ξέρω τι να πιστεψω.

Όσο για την πίεση από μαμάδες εγώ δεν της έδωσα πολλά περιθώρια και δεν την ήθελα μαζί στο μαιευτήριο να μου κάνει κουμάντο γιατί την ξέρω. Μεταδίδει το άγχος και τον πανικό της στο άψε σβήσε. Αφού να φανταστείς την ειδοποίησε ο άντρας μου ότι γεννάω αφού είχαμε φτάσει και είχα μπει μέσα. Όμως μια κοπέλα στο δωμάτιο μετά την λυπήθηκα πραγματικά. Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει ξανά κάπου... Η κοπελίτσα αυτή ήταν τόσο χαρούμενη όπως όλες που είχε γίνει μαμά και ήταν και ζαλισμένη από την νάρκωση γιατί είχε κάνει έναν μπέμπαρο (ζωή να έχει όπου και αν είναι) 3950γρ. Ακριβώς 1 κιλό πάνω από τον δικό μου. Η μαμά της όμως μια μικροκαμωμένη κυρία της πιπιλούσε συνέχεια το μυαλό να δώσει ξένο στο μαιευτήριο και ότι δεν έχει γάλα ή ότι δεν φτάνει και την έκανε κουρέλι την κοπέλα. Όσο μπόι της έλειπε το είχε σε γλώσσα... Η κοπελα σύντομα κλονίστηκε και αγχώθηκε και άρχισε να στεναχωριέται ότι η μαμά της έχει δίκιο. Πάει η χαρά και η ευτυχία της. Όταν η μαμά της πήγε για λίγο στην τουαλέτα (την δική μας να σημειώσω, που κανονικά απαγορευόταν αλλα τάχα έπλενε τα χέρια της ) την έπιασα την κοπέλα και της μίλησα. Ευτυχώς την άλλη μέρα ήρθε η μαία της και την ξεμονάχιασε και μακάρι να την βοήθησε και να τα κατάφερε. Αλλά αυτές οι μαμάδες ώρες-ώρες... αχ!

εμένα δεν ήταν τόσο πιεστική, αν εξαιρέσουμε το γεγονός πως είχε πολύ άγχος για τη γέννα μου και δεν το έκρυβε (ήταν και η πρώτη φορά που μπήκα σε κλινική, δόξα τω θεώ είμαι τέρας υγείας). όταν όμως με τρέχαν πανικόβλητοι όλοι γιατρός, νοσηλεύτριες, αναισθησιολόγος στο χειρουργείο για την καισσαρική γιατί χάναμε το μωρό καθόντουσαν έξω με τον άντρα μου και έκλαιγαν και οι δύο...
ευτυχώς όλα καλά, με βοήθησε και στο σπίτι τις πρώτες μέρες, αλλά όταν άκουγε ότι όλη τη νύχτα κλαίει και δεν κοιμάται και θηλάζουμε κάθε 1,5 ώρα μου έλεγε να του δώσω ξένο να χορτάσει και να κοιμηθεί. και ο άντρας μου τα ίδια. ευτυχώς δεν τους άκουγα.

MAROULOU έγραψε:Νομίζω οτι τους πειράζει που δεν ακούω τις συμβουλές γιατί νιώθουν πως τους ακυρώνω σαν γονείς.

να για κάτι τέτοια που λες σε ρώτησα αν είσαι ψυχολόγος. Έτσι είναι ακυρώνονται και επίσης υπάρχει και ένας ανταγωνισμος σε πολλές γιαγιάδες του τύπου εγώ τα καταφερα καλά με τα παιδιά μου και μην τα καταφέρεις εσύ καλύτερα με τα δικά σου! Η εγώ ξέρω γιατί τα πέρασα εσύ δεν ξέρεις...
Και από τη στιγμή που γινόμαστε και εμείς μαμάδες, κάπου χάνουν και αυτές τον ρόλο τους (τον μαμαδίστικο) και κάνοντας συνέχεια παρεμβάσεις στον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας επιθυμούν να μας έχουν ακόμη σαν παιδάκια τους,γιατί με αυτόν τον τρόπο έμαθαν να είναι σημαντικές στη ζωή μας.
είναι δύσκολο να μας δουν σαν ενήλικες και ως ίσες με αυτές, γιατί αυτό προυποθέτει μία αλλαγή στη σχέση.
η μαμά μου για παράδειγμα μου λέει μέχρι να πεθάνω θα είμαι η μαμά σου και θα σε συμβουλέυω...
το θέμα είναι ότι με "συμβουλεύει", όχι ότι μου λέει μία γνώμη για να την επεξεργαστώ και αν μου αρέσει να την κρατήσω...

Είναι ανταγωνιστική η σχέση τώρα το βλέπω και εγώ καθαρά. Και πάντα ήταν τελικά. Απλά είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της μαμάς που ενώ σε εμένα συνέβη αυτόματα με το που γέννησα εκείνη δυσκολεύεται να το συνειδητοποιήσει ότι ο πιο ουσιαστικός της ρόλος για την ζωή μου πλέων είναι να φέρεται σαν γιαγιά! Και το βλέπω αυτό και στον πεθερό μου με τον άντρα μου. Η τάση να μην παραδέχονται ότι τα παιδιά μπορεί να κάνουν κάποια πράγματα καλύτερα από εκείνους. Πώς γίνεται η εμπειρία χρόνων για παράδειγμα σε ένα επάγγελμα, να χάνει έδαφος όταν ένα νέο παιδί που έχει σπουδάσει το αντικείμενο, μαθαίνει όπως είναι φυσικό πολύ πιο γρήγορα στην πράξη και αποκτά πολύ πιο γρήγορα εμπειρία από κάποιον παλιό που τα έμαθε μόνο στην πράξη; Ο πεθερός μου συνταξιούχος πια σε επάγγελμα παρεμφερές με το επάγγελμα του άντρα μου. Έρχονται συχνά σε σύγκρουση για τετοια θέματα γιατί είναι κάτι που παθιάζονται και οι δύο. Όπως εγώ και η μαμά μου με την μητρότητα. Είναι αναπόφεκτο τελικά, νομίζω. Την συμβουλή και την κουβέντα την δέχομαι και εγώ. Την επιβολή της "συμβουλής" δεν δέχομαι. Ειλικρινά δεν θέλω όταν μεγαλώσει το παιδί μου, να το αντιμετωπίζω έτσι... και ξέρω ότι θα κρατιέμαι με νύχια και με δόντια για να μην το κάνω, αλλά δεν θα με έχει ανάγκη, το ξέρω.

MariaM έγραψε:

marimag έγραψε:κορίτσια καλά και άγια όλα αυτά που λέτε αλλά εγώ επιμένω οτι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική>>>εγω και rooming in ειχα διπλα συνεχως το μωράκι γιατι γέννησα στο Έλενα και αποκλειστικά θήλασα για τρεις μήνες αλλά το παιδί μου δεν έπαιρνε βάρος..το μέγιστο ήταν 500 γραμμαρια τον πρώτο μήνα και μετα κατέβηκε στα 200!!!τι να έκανα??παρά την επιμονή τα ατελειωτα ξενύχτια το παιδί συνεχζώς στο στήθος, νατρώω σούπες κοτόπουλα και ολα πολύ υγειινα δεν έβλεπα φως με το γάλα το παιδί έτρωγε κοιμόταν για λίγο και με΄τα έκλαιγε συνεχως..δεν κοιμόταν κανονικά..ηρέμησε και άρχισε να παίρνει βάρος μόνο όταν πήρε συμπλήρωμα...έχω πειστεί οτι έκανα τα πάντα για να το θηλάσω αποκλειστικά αλλά δεν μπόρεσα γιατι υπήρχε κάποιος λόγος που μακάρι να τον εντοπίσω για να μη μου συμβεί το ίδιο στο δε΄΄υτερο παιδάκι..μια φίλη μου στην Αγγλία που γέννησε δίδυμα ο γιατρός της απέτρεωε από το θηλασμό εκτός απο το κλασικο σαρανταήμερο με συμπλήρωμα βέβαια γιατι το γάλα της ήταν φτωχό σε σίδηρο και πρωτεϊνες..εκεί παίρνουν δείγμα απο το γάλα της μαμας και το εξετάζουν..της είχαν πει είτε θηλάζεις είτε όχι είναι το ίδιο και το αυτό είναι τόσο φτωχό το γάλα σου ποιοτικά που κάνεις κακό στα παιδιά σου...τι να πω πλέον έχω ακούσει πάρα πολλά και θα συνεχίσψ να επιμένων οτι καλός και άγιος ο θηλασμός αλλά κάθε περίπτωση είναι διαφορετική....

Συμφωνώ ότι καθε περίπτωση είναι διαφορετική. Απλά από την δική μου περίπτωση έμαθα ότι σε εμένα προσωπικά έφταιγε κυρίως το άγχος μου και το ότι δεν ήμουν ήρεμη και όπως κατάλαβα από τα όσα λες μάλλον και εσύ δεν ήσουν. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι τα κατάφερες πολύ καλύτερα από εμένα! Το άγχος νομίζω ότι είναι κατασταλτικός παράγοντας και δεν βοηθάει την παραγωγή, αν και πιο πάνω είπες ότι είχες πολύ γάλα οπότε μπορεί απλά να συνέβαινε αυτό που είπε η Σεληνη-Γιώργος ότι δηλαδή είχες υπερπαραγωγή οπότε το μωρό έπαιρνε μόνο το αραιό γάλα που είχες στην αρχή και γι' αυτό δεν χώρταινε και δεν έπαιρνε βάρος. Όπως και να έχει αν έχεις έναν σύμβουλο δίπλα σου να σε παρατηρεί εντοπίζει το πρόβλημα και εγώ αυτό θα κάνω μάλλον την επόμενη φορά. Επίσης νομίζω ότι στον θηλασμό τα μωρά θηλάζουν συχνά, δεν έχουν ωράριο, πράγμα που το γνωρίζεις και στην πράξη. Αντίθετα με το ξένο γάλα που είναι πιο δύσπεπτο κοιμούνται πιο πολλές ώρες συνεχόμενα, πράγμα που το γνωρίζω εγώ στην πράξη και έτσι μένουμε εμείς οι μαμάδες ήσυχες ότι έχουν φάει καλά. Γι' αυτό το καλά αμφιβάλω... Τέλος, θα ήθελα να σου πω αυτό που ακούω συχνά από μαμάδες που τα κατάφεραν να θηλάσουν. Τα παιδιά που θηλάζουν παίρνουν πολύ λιγότερο βάρος σε σχέση με παιδιά που πίνουν ξένο γάλα. Γι' αυτά τα παιδιά υπάρχουν άλλες καμπύλες ανάπτυξης διαφορετικές από αυτές του βιβλιαρίου υγείας. Νομίζω ότι συχνά οι παιδίατροι μας αγχώνουν χωρίς λόγο. Αν πχ ένα παιδάκι δεν παίρνει ή στην χειρότερη χάνει βάρος, τότε ναι, κάτι φταίει.

marimag έγραψε:

MariaM έγραψε:

marimag έγραψε:κορίτσια καλά και άγια όλα αυτά που λέτε αλλά εγώ επιμένω οτι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική>>>εγω και rooming in ειχα διπλα συνεχως το μωράκι γιατι γέννησα στο Έλενα και αποκλειστικά θήλασα για τρεις μήνες αλλά το παιδί μου δεν έπαιρνε βάρος..το μέγιστο ήταν 500 γραμμαρια τον πρώτο μήνα και μετα κατέβηκε στα 200!!!τι να έκανα??παρά την επιμονή τα ατελειωτα ξενύχτια το παιδί συνεχζώς στο στήθος, νατρώω σούπες κοτόπουλα και ολα πολύ υγειινα δεν έβλεπα φως με το γάλα το παιδί έτρωγε κοιμόταν για λίγο και με΄τα έκλαιγε συνεχως..δεν κοιμόταν κανονικά..ηρέμησε και άρχισε να παίρνει βάρος μόνο όταν πήρε συμπλήρωμα...έχω πειστεί οτι έκανα τα πάντα για να το θηλάσω αποκλειστικά αλλά δεν μπόρεσα γιατι υπήρχε κάποιος λόγος που μακάρι να τον εντοπίσω για να μη μου συμβεί το ίδιο στο δε΄΄υτερο παιδάκι..μια φίλη μου στην Αγγλία που γέννησε δίδυμα ο γιατρός της απέτρεωε από το θηλασμό εκτός απο το κλασικο σαρανταήμερο με συμπλήρωμα βέβαια γιατι το γάλα της ήταν φτωχό σε σίδηρο και πρωτεϊνες..εκεί παίρνουν δείγμα απο το γάλα της μαμας και το εξετάζουν..της είχαν πει είτε θηλάζεις είτε όχι είναι το ίδιο και το αυτό είναι τόσο φτωχό το γάλα σου ποιοτικά που κάνεις κακό στα παιδιά σου...τι να πω πλέον έχω ακούσει πάρα πολλά και θα συνεχίσψ να επιμένων οτι καλός και άγιος ο θηλασμός αλλά κάθε περίπτωση είναι διαφορετική....

Συμφωνώ ότι καθε περίπτωση είναι διαφορετική. Απλά από την δική μου περίπτωση έμαθα ότι σε εμένα προσωπικά έφταιγε κυρίως το άγχος μου και το ότι δεν ήμουν ήρεμη και όπως κατάλαβα από τα όσα λες μάλλον και εσύ δεν ήσουν. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι τα κατάφερες πολύ καλύτερα από εμένα! Το άγχος νομίζω ότι είναι κατασταλτικός παράγοντας και δεν βοηθάει την παραγωγή, αν και πιο πάνω είπες ότι είχες πολύ γάλα οπότε μπορεί απλά να συνέβαινε αυτό που είπε η Σεληνη-Γιώργος ότι δηλαδή είχες υπερπαραγωγή οπότε το μωρό έπαιρνε μόνο το αραιό γάλα που είχες στην αρχή και γι' αυτό δεν χώρταινε και δεν έπαιρνε βάρος. Όπως και να έχει αν έχεις έναν σύμβουλο δίπλα σου να σε παρατηρεί εντοπίζει το πρόβλημα και εγώ αυτό θα κάνω μάλλον την επόμενη φορά. Επίσης νομίζω ότι στον θηλασμό τα μωρά θηλάζουν συχνά, δεν έχουν ωράριο, πράγμα που το γνωρίζεις και στην πράξη. Αντίθετα με το ξένο γάλα που είναι πιο δύσπεπτο κοιμούνται πιο πολλές ώρες συνεχόμενα, πράγμα που το γνωρίζω εγώ στην πράξη και έτσι μένουμε εμείς οι μαμάδες ήσυχες ότι έχουν φάει καλά. Γι' αυτό το καλά αμφιβάλω... Τέλος, θα ήθελα να σου πω αυτό που ακούω συχνά από μαμάδες που τα κατάφεραν να θηλάσουν. Τα παιδιά που θηλάζουν παίρνουν πολύ λιγότερο βάρος σε σχέση με παιδιά που πίνουν ξένο γάλα. Γι' αυτά τα παιδιά υπάρχουν άλλες καμπύλες ανάπτυξης διαφορετικές από αυτές του βιβλιαρίου υγείας. Νομίζω ότι συχνά οι παιδίατροι μας αγχώνουν χωρίς λόγο. Αν πχ ένα παιδάκι δεν παίρνει ή στην χειρότερη χάνει βάρος, τότε ναι, κάτι φταίει.

Μαράκι μου πραγματικά αυτό που λες το ήξεα...άλλαξα 5 παιδίατρους και σε ολους έλεγα αυτό οτι παίρνει λίγο βάρος και είναι εκτος καμπύλης γιατί θηλάζει..οι καμπύλες έχουν φτιαχτεί με βάση στοιχεία απο μωρά που πίνουν ξένα γάλατα....και ομως μου έλεγαν οκ αλλά το παιδί έχει ξεφύγει επικίνδυνα 300 και 200 γραμαμρια το μήνα είναι πολύ λίγα...ξερω μωρακια που μόνο με θηλασμό παίρνουν ένα κιλα..τέλος πάντων όσοσν αφορά την ωυχραιμία και το άγχος ήμουνα αποφασισμένη και το έβλεπα τελείως αποστασιοποιημένα..έλεγα θα θηλάσει οτι και να γίνει όσο τονβάζω στοσ τήθος τόσοσ θα έχω γάλα..δεν άκουγα κανέναν και πραγματικά τη μανα μου την κάκιζα δεν σήκωνα μύγα στο σπαθί μου αφού η αδερφή μου μου έλεγε ρε ρίξε λίγο νερό στο ποτήρι σου δώστου συμπλήρωμα έστω το βράδυ τίποτα εγω εκείιιιιιι....μόνο στήθος και το παιδί να βελάζει έχω πειστεί οτι πρέπει να είχα κάτι ορμονομικό την επόμενη φορά πραγματικά σου μιλάω θα δώσω το γάλα μου για αναλυση...μιλάμε υήλζα κάθε μια ώρα καταλαβαίνεις???το παιδί κοιμότα μόνο όταν κουραζόταν πάνων στο στήθος..απορώ και εγω πως άντεξα....

Πωπω, κοπέλα μου, μπράβο σου και πάλι μπράβο σου που άντεξες! Έχω ακούσει ακόμα και περίπτωση που η ίδια η σύμβουλος θηλασμού πρότεινε σε μαμά συμπλήρωμα ξένο γάλα. Πραγματικά χαίρομαι που μοιράστηκες μαζί μας την εμπειρία σου! Η κάθε εμπειρία κάποιον θα βοηθήσει. Μακάρι να τα καταφέρεις στο δεύτερο παιδάκι σου και να μην έχεις τα προβλήματα που είχες στο πρώτο. Αν όλα πάνε καλά έχεις ένα ατού! Έχεις εμπειρία αποκλειστικού θηλασμού 3 μηνών και ξέρεις πολλά περισσότερα από εμένα που δεν είχα την τύχει να ζήσω την εδραίωση της γαλουχίας... Εύχομαι όλα να σου πάνε καλά και να εντοπίσεις τι έφταιξε πραγματικά!

mamamatina έγραψε:Επίσης πάλι η παιδίατρος καθως και ο γυναικολόγος επιμένουν όσο θηλάζω να συνεχίσω κανονικά το σίδηρο για να περνάει στο γάλα. Η παιδίατρος λέει και για ασβέστιο αλλά εγώ επειδή δεν έπαιρνα στην εγκυμοσύνη δεν παιρνω και τώρα.

dimitra37 έγραψε:Στο site περι θηλασμου.gr μπορειτε να κανετε καταγγελια για νοσοκομειο η'κλινικη που οχι μονο δεν σας βοηθησε αλλα σας απετρεψε να θηλασετε. Εαν συμβει κατι τετοιο σε μενα επι τοπου τηλεφωνο στο γιατρο μου, στο παιδιατρο, στη συμβολο θηλασμου και στο site καταγγελια αν θελουν ας δωσουν ξενο γαλα χωρις τη συγκαταθεση μου.

anastazia έγραψε:ΑΧ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΓΩ "ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ"ΕΤΣΙ Κ ΑΛΛΙΩΣ .ΟΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ Η ΚΑΘΕΜΙΑ Κ ΑΝ ΟΧΙ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΝΩ ΜΠΙΜΠΕΡΟ Κ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ!