snoopy έγραψε:

spapastamou έγραψε:

dimitra37 έγραψε:Eχω γραψει την αποψη μου για το θεμα γιατι εχω σκυλι και περιμενω και το πρωτα μας μωρακι αλλα διαβασα κατι που με πειραξε. Το οτι εχω σκυλι δε σημαινει οτι ΡΙΣΚΑΡΩ την υγεια του παιδιου μου, οποιος θελει εχει ζωο κα οποιος θελει δεν εχει, εμεις που εχουμε δεν αγαπαμε τα παιδια μας?

akrivws ayto anarwtiemai ki egw fili mou alla telika kapoioi an8rwpoi apodeiknyontai pio zwa ki ap'ta zwa....diladi ti pisteyoun oti 8a exeis ena zwaki,8a tou kaneis goutsou-goutsou tosa xronia kai molis kaneis mwro 8a to peta3eis eleos diladi...den einai kana paixnidi,einai zwes ki ayta...ki opoios den 8elei as min ta pairnei spiti tou den tous ypoxrewse kaneis...eleos diladi....

i gnwmi einai sevasti xwris na prosvaleis ton allon...to na les kapioa kopela zwo epeidi exei antitheti apopsi mallon etsi vazeis ton eayto sou stin idia katigoria me aytous tous xaaraktirismous!!!kai ton an kapios exei zwo sto spiti i oxi se kamia periptwsi den prominiei an to paidi tou tha vgei migiagixto!!!!!apo alla fenete oxi apo ta zwa!!!!to diko mou to paidi pou den exei skilo i gata gia parea einai diladi migiagixto???xaxaxaxa to akousa kai ayto

snoopy έγραψε:vre paidia to thema einai an katalava poso asfales einai na simviwnoun mwra kai zwa mazi kai oxi to poso filozwos einai o kathenas..kai egw ta agapw alla den tha ta vaza ston idio xwro me to mwro mou.kai as to poun migiagixto opws anefere kapioa ...eleos!!

Neni έγραψε:

Είπαμε: ραντεβού στα Διαβατά!!!

Θα ανηφορίσω προς τα μέρη σας και θα μείνω για μπιρίμπα!!!

dimitra37 έγραψε:Ποτε δεν φταιει ενα παιδι παντα φταινε οι γονεις εχει τυχει να εχουμε βγαλει βολτα τη τζινα με λουρι, ειναι ενα σκυλι μεσαιου μεγεθους που κουναει συνεχεια ουρα σαν τρελλη και ζητιανευει χαδια, και ενω ειχαμε μια αποσταση 2 μετρων τουλαχιστον αρχισε να ουρλιαζει σαν τρελλη η μαμα να παρουμε το σκυλι μακρια και μολις ειδε οτι ειμαι εγκυος μου την ειπε κιολας που ειμαι διπλα σε σκυλι αυτη η μαμα μεγαλωνει ενα παιδι με φοβο. (δεν αναφερομαι σε αδεσποτα,αγνωστα και ισως αγρια σκυλια που δε ξερεις, σε αυτα συμφωνω οτι πρεπει να εισαι επιφυλακτικως)

AspaMichou έγραψε:

MariaM έγραψε:Άσπα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και ειδικά η τελευταία φράση σου τα λέει όλα. Να προσθέσω ότι είναι πιο εύκολο να μάθει ένα παιδάκι να σέβεται και να αγαπάει τα ζώα όταν συγκατοικεί με αυτά. Είστε κατά κάποιο τροπο "τυχερές" σε αυτό το θέμα. Για όλες εμάς τις υπόλοιπες μαμάδες που τα αγαπάμε μεν αλλά δεν έχουμε, είναι πιο δύσκολο να διδάξουμε το παιδάκι μας να τα σέβεται και πολλές φορές όντως διώχνουμε πολύ έντονα ένα αδέσποτο αλλά δεν έχουμε σκεφτεί ότι αυτό όντως μπορεί να κάνει το παιδάκι μας να φοβηθεί.

Μαρια, και εγω μεγάλωσα σε ένα σπίτι που δεν είχαμε ζωα. Το πρώτο μας σκυλί το πήραμε όταν ήμουν περίπου 8-9 χρονών. Δεν είναι καθόλου ανάγκη να έχεις ζωο να για γίνεις φιλόζωος. Τα παιδάκια απο μόνα τους έχουν την τάση να είναι σκληρα εκεί που πιστευουν οτι τα παίρνει (και συνήθως με τις πλάτες της μαμας και του μπαμπα). Τα ζωα λοιπόν είναι ένας εύκολος στόχος. Εμενα κάποια στιγμή μου είπαν μια φράση σε πολυ μικρή ηλικία που έμεινε μέσα στο μυαλό μου και την προτείνω ανεπιφύλακτα. οταν καποια στιγμη με είδαν να παίζω πατώντας μυρμηγκια (ντροπη μου μεγαλη...) με ρώτησαν πως θα ένιωθα εγω αν ήμουν στη θέση τους κι εκει που επαιζα ξένοιαστα ερχόταν κάτι και με έλιωνε..Αυτό εμένα με σημάδεψε για την υπόλοιπη ζωή μου. Μου εξήγησαν οτι πονάνε τα άλλα πλάσματα οταν δεν τους φέρομαι καλά και μου είπαν κάθε φορά πρίν κανω κάτι να σκέφτομαι πως θα ένιωθα εγω αν το έκαναν σε μένα. Δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω για να μάθω να σέβομαι τον πόνο των άλλων. Προτείνω λοιπόν σε όσους θέλουν να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους στο σεβασμό, αλλα δεν θέλουν να το κάνουν φέρνοντας τα σε επαφη με ζωα να δοκιμάσουν αυτή τη μέθοδο.

Αχ και εγώ το έχω κάνει... Ο αδερφός μου στο δημοτικό έκανε πολύ χειρότερα γιατί έκανε παρέα με ένα παιδάκι 2 χρόνια μεγαλύτερο που είχε προβλήματα οικογενειακά και ζητούσε την προσοχή των γονιών του. Αυτο το παιδάκι λοιπόν κλοτσούσε γάτες, άλλες τις έπιανε και περνούσαν τα πάνδεινα και ο αδερφός μου από ότι μάθαινα τον μιμούταν... Τώρα έχει γάτα ο ίδιος και σίγουρα το έχει μετανοιώσει πικρά. Αλλά δεν ξέρω αν ποτέ τον έπιασε η μαμά μου -εκτός από εμενα- να του πει ότι αυτό δεν είναι σωστό. Αλλά σε αυτή την ηλικία που θέλουμε την αποδοχή των φίλων μας πολλές φορές κάνουμε πολλές χαζομάρες... Πάντως εγώ μπορεί να μην έχω σκυλάκι αλλά δεν σου κρύβω ότι πάντα ήθελα. Απλά δεν βόλευε ποτέ εκεί που μέναμε να έχουμε στον κήπο και επιπλέον η μαμά μου δεν το ήθελε μέσα στο σπίτι (άσε που νομίζω ότι δεν το ήθελε γενικά). Και εμένα μου το έχει μεταδόσει σε ένα μικρό βαθμό, ας πούμε, διότι δεν μπορώ να συμβιώσω μέσα στο σπίτι με ένα σκυλάκι που θέλει την ανάλογη φροντίδα. Αλλά δεν κατηγορώ φυσικά όσους το καταφέρνουν γιατί εγώ το βλέπω κατόρθωμα. Για εμένα μοιάζει βουνό! Για εμένα το ιδανικό είναι να έχουμε ένα σκυλάκι έξω στον κήπο. Νομίζω ότι θα συμβεί αυτό, δηλαδή στο άλλο μας σπίτι έχουμε πολύ χώρο οποτε περιμένω ότι όταν μεγαλώσει ο γιος μου είναι πολύ πιθανό να φέρει κάποιο σκυλάκι από μόνος του που θα το έχει βρει έξω. Νομίζω ότι για αυτόν θα είναι το καλύτερο γιατί θα το έχει υιοθετήσει ο ίδιος από το να του το φέρω εγώ και να του πω αυτό θα είναι από εδώ και πέρα το κατοικίδιό σου. Το βλέπω λίγο ρομαντικά και δεν ξέρω αν είναι και σωστό. Πάντως δεν έχω απαιτήσεις να είναι ράτσας και τα συναφή γιατί, είμαι επηρεασμένη από ένα σκυλί που είχε ο άντρας μου. Έτσι έγινε και με εκείνον. Το έφερε μια μέρα στο σπίτι όταν ήταν κουτάβι. Νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο παιδί και σκυλί δένονται γιατί έχουν επιλέξει ο ένας τον άλλον (για το σκυλί δεν τίθεται τέτοιο θέμα, δένεται πιο εύκολα) και μεγαλώνουν και τα 2 πιο ευτυχισμένα.

Πω-πω, από που το ξεκίνησα και που το έφτασα...

AspaMichou έγραψε:Μαρία, μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι!
Αποδέχομαι πλήρως εκείνους που ξέρουν πως δεν μπορούν ή δεν θέλουν να φροντίσουν ενα ζώο και δεν το παίρνουν καθόλου, σε αντιθεση με εκείνους που το παίρνούν και στην πορεία το βαριούνται και το παρατάνε έρμαιο της τύχης του!
Δεν ξέρω αν εχει σημασία το αν θα φέρει το παιδί σου στο σπίτι ενα ζωο ή αν θα το φέρεις εσυ στο πόσο θα δεθουν μεταξύ τους. Μπορεί να εχεις και δίκιο.
Πάντως σε κάθε περίπτωση αν το παιδί είναι μικρό οταν (εαν) θα έρθει ενα ζωο στο σπίτι είτε μένει μέσα είτε μένει εξω, το πιο πιθανό ειναι η φροντίδα του να καταλήξει σε σένα...
Πιστευω οτι η αντιληψη πως θα το φροντίζει το παιδί και με αυτον τον τροπο θα γίνει πιο υπευθυνο κτλ ισχύει., αλλα για να γίνει έτσι θα πρεπει και σε αυτο να εκπαιδευτει (μάντεψε απο ποιον...) και να ωριμάσει συναισθηματικα για να ανταποκριθει πλήρως στην ευθύνη ενος ζωου και αυτο παίρνει χρόνο αρκετο. Το λεω γιατι και με μένα και με την αδελφη μου που στην πορεία εξελιχθήκαμε και οι δυο πολυ φιλόζωες, οταν είμασταν μικρα αυτο ακριβως συνέβη και η φροντίδα ουσιαστικα του ζώου έπεσε στο γενναιο (δηλαδη τη μαμα μου!). Εμείς απλα περνούσαμε καλά μαζί του τον περισσότερο καιρό!

Το ξέρω γιατί μέχρι που το σκυλάκι του άντρα μου πέθανε το καθάριζε και το πρόσεχε η μαμά του. Ο άντρας μου μονο το τάιζε, έπαιζε και το πήγαινε βόλτα. Και επειδή ο άντρας μου και μόνο που θα σκεφτεί ακαθαρσίες τον πιάνει μεγάλη... ταραχή, όταν έλειπαν η γονείς του την καθάριζα εγώ την Ζήνα μας. Οπότε έχω πλήρη γνώση ότι αυτό θα συμβεί στο μέλλον και φυσικά δεν έχω την απαίτηση από το παιδί να περιποιείται το σκυλάκι, ξέρω ότι στην παιδική ηλικία η ευθύνη δεν είναι έντονο συναίσθημα. Εμένα θα μου αρκεί που θα το αγαπάει, θα χαίρεται που το έχει και θα παίζει μαζί του. Το ότι θέλω να το επιλεξει μόνο του ειναι μόνο για να δημιουργηθεί αυτόματα το δέσιμο μεταξύ τους και να μην μου πει κάποια στιγμή "δεν μου αρέσει" ή "εγώ ήθελα διαφορετικό σκυλί από αυτό που μου έφερες". Μόνο για αυτο. Το ότι θα το έχω έξω είναι για εμένα πιο εύκολο γιατί θα έχει εκείνο το χώρο του και εγώ τον δικό μου! Πάντα είχα μικρά ζώα κυρίως παπαγάλους μέσα σε κλουβιά, ή ψάρια σε ενυδρεία γιατί είχαν τον δικό τους χώρο. Είμαι λίγο κτητική με τον χώρο μου, το ξέρω,

MariaM έγραψε: Είμαι λίγο κτητική με τον χώρο μου, το ξέρω,

AspaMichou έγραψε:

MariaM έγραψε: Και επειδή ο άντρας μου και μόνο που θα σκεφτεί ακαθαρσίες τον πιάνει μεγάλη... ταραχή, όταν έλειπαν η γονείς του την καθάριζα εγώ την Ζήνα μας.

Θέλω να δω τον άντρα σου όταν θα γεννηθεί το μωρό σας και θα έρθει πρώτη φορά σε επαφη με τα....προϊόντα της πάνας!!!
Θυμάμαι το δικό μου (ο οποίος επίσης έχει σοβαρότατο θεμα με τα κακα) να κρατάει το μωρο απο τις μασχάλες και να έρχεται τρεχοντας προς το μέρος μου λέγοντας μου "Άσπααααααα χ@στηκε".
Μια, δυο τρεις που σφύριζε αδιαφορα όταν το μωρο ήθελε άλλαγμα , στο τέλος τον ανάγκασα να το κάνει μόνος του και το ξεπερασαμε το θεματάκι!!

Ά, Άσπα λες και το ξερες! Έχω βίντεο. Γράφει ο άντρας μου και εγώ αλλάζω το παιδί. Σε κάποια φάση έρχεται μέσα με την κάμερα... Μόλις καταλαβαίνει τι κάνω με τον μπέμπη, παρατάει την κάμερα χωρίς να την κλείσει πάνω στο κρεβάτι (εικόνα: το σχέδιο του παπλώματος σε κοντινή λήψη)! Ο ήχος τα λέει όλα! Ο μπέμπης κλαεί, εγώ γελάω και ο άντρας μου κάνει έναν "χαρακτηριστικό" ήχο ενώ τρέχει προς το μπάνιο!

AspaMichou έγραψε:Μα τι βόδι είμαι...
μπερδευτηκα και νόμισα οτι εισαι εγκυος...αντε και που να σφιξουν οι ζέστες...

Σιγά καλέ, δεν πειράζει! Δεν με είπες και καμπούρα! Ίσα-ίσα, χαχαχα! Θέλω και άλλο παιδάκι στο μέλλον!