Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
1
Πεθερά, γεννητούρια, γάμος και βαφτίσια! Τετ Σεπ 15, 2010 1:00 am
Tziz
Πρωταγωνιστής!!
Κορίτσια καλημέρα.
Γράφω όχι γιατί περιμένω απαραίτητα κάποια συμβουλή (που καλοδεχούμενη βεβαίως βεβαίως είναι...) αλλά κυρίως για να βγάλω από μέσα μου αυτό που με τρώει.
Χθες επισκεφθήκαμε τα πεθερικά, μιας και είχαν πάει λαϊκή και μας είχαν ψωνίσει ζαρζαβατικά.
Την ώρα λοιπόν που φτάσαμε, η αγαπητή πεθερά μου, χάζευε την "γκαλερί Τσαγκαράκης" στην TV (κοσμήματα-δημοπρασίες και τέτοια για όσες δεν ξέρουν) και όταν τη ρώτησε ο άντρας μου "τι βλέπεις ρε μαμά" εκείνη είπε:
"Αχ και να δεις Νίκο τι ωραίο ρολόι σου παρήγγειλα! Χρυσό! 650€!" κι ήταν τέτοια η χαρά της...που εγώ ήθελα να κλάψω...
1ον - ΔΕ ΦΟΡΑΜΕ ΧΡΥΣΑ! Σε ποιον αιώνα ζούμε ρε παιδιά? Εδώ με το ζόρι φοράει (ο άντρας μου) το ρολόι που του πήραμε στον αρραβώνα μας -ένα Puma που είναι και λίγο πιο σπορτίφ- θα πάει να βάλει το χρυσό το μπρασελέ??? Σημείωση: δε θέλω να προσβάλω καμία που φοράει κοσμήματα και μάλιστα χρυσά. Γούστα είναι αυτά.
2ον - 650€??????? Της λέει -πολύ σωστά- λοιπόν ο άντρας μου "Τι έκανες ρε μάνα? Αυτό είναι 1,5 ενοίκιο δικό μου! Δε μου τα κρέμαγες σε 50άρικα καλύτερα στο γιακά μου, όπως κάνουν στους γάμους?" Τι ήθελε και το'πε?
3ον - Μας αρχίζει λοιπόν η δικιά σου στα: "Όταν παντρευτείς έτσι θα κάνουμε!"
Κορίτσια, το λέω και το εννοώ, αν την ξανακούσω να το λέει αυτό θα της χιμήξω! (δεν ξέρω και πώς γράφεται)
Θα την πιάσω απτο μαλλί, μιλάω ειλικρινά!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
Δηλαδή πόσο θέλει να το καταλάβει αυτό ένας άνθρωπος????
Και η απάντησή της?
"Δεν είσαστε! Εμ πώς θα γίνει, όταν ρωτάνε από το χωριό, πότε θα γίνει ο γάμος, εγώ τι θα τους πω?"
Και το άλλο:
"Πώς θα βαφτίσεις, αν δεν είσαι παντρεμένος?"
Κορίτσια θα ήθελα να γίνω πιο αναλυτική, αλλά δε θέλω να "καταχραστώ" το χώρο αλλά και το χρόνο σας.
Με λυπεί αφάνταστα ο τρόπος που σκέφτονται κάποιοι άνθρωποι.
"Κάνουν" -ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ- ότι ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους, αλλά το μόνο που τους νοιάζει είναι το τι θα πει ο κόσμος και η κάθε κυρακατίνα από το χωριό, που ούτε την ξέρω, ούτε με ξέρει, ούτε και με ενδιαφέρει να τη γνωρίσω...
Σε μία εποχή "κρίσης", εκείνη ξοδεύει 650€!!!!!! αν έχετε το Θεό σας! άλλος δουλεύει ένα μήνα να πάρει αυτά τα λεφτά!!! για ένα ρολόι!!!! Κι ενώ ΞΕΡΕΙ ότι τα φέρνουμε δύσκολα βόλτα με τη μείωση μισθού και bonus που έχουν κάνει στον άντρα μου -και σκεφτείτε ακόμα δεν έχω γεννήσει!!- φέρεται έτσι! Και μου ετοιμάζει κι εμένα δώρο λέει, για όταν γεννήσω, γιατί έτσι συνηθίζεται!
Θα πηδηχτώ από κανένα παράθυρο καμιά ώρα και όχι τίποτα άλλο, θα πάρω και στο λαιμό μου και το αγέννητο παιδί μου!
"Θα τα πληρώσουμε εμείς" (τα γαμισιάτικα εννοεί). Αυτή ήταν η κουβέντα της!
"Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μ... χτενίζεται!" μου ήρθε να της πω...
Ρε κορίτσια πώς κρατήθηκα!!!!???????
Απορώ με τον εαυτό μου...
Τι θα κάνω?
Για να είμαι ειλικρινής -το έχω ξαναπεί άλλωστε- δεν είναι ότι δε θέλω να παντρευτώ κι εγώ όπως όλος ο κόσμος, να πάρω την ευλογία, να φορέσω το νυφικό μου το τέλειο, το κατάλευκο, να πετάξω την ανθοδέσμη, να διαλέξω μπομπονιέρες και προσκλητήρια, να χορέψω και να τραγουδήσω και όλα τα συναφή, αλλά ειδικά αυτή την εποχή και σε συνδυασμό με τη βάφτιση, ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ ΚΑΘΟΛΟΥ!
Ο γάμος μου θέλω να είναι ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ!
ΓΙΑ ΜΕΝΑ! Για να νιώσω ΕΓΩ καλά! Όχι ο κάθε άσχετος που θα μου κουβαληθεί να με γεμίσει σάλια και ευχές που δεν πιάνουν τόπο γιατί δεν τις εννοεί.
Πώς θα το αποφύγω το καραγκιοζιλίκι ρε κορίτσια?
Ξαναλέω ότι δε θέλω να προσβάλλω καμία, και όλα είναι θέμα χρημάτων. Από εκεί ξεκινάει.
Αν μου περίσσευαν, όχι καραγκιοζιλίκια, αλλά και τα κανάλια θα έφερνα να με δείξουν και στην τηλεόραση!
Κάποια από εσάς μπορεί να σκέφτεται "Πεθερά λαχείο! Πάει στη λαϊκή, πληρώνει τα έπιπλα του μωρού, θα πληρώσει και το γάμο!" αλλά ρε φίλε δεν είναι έτσι! Όχι επειδή πληρώνει -που στη τελική ούτε το ζητήσαμε- θα βαράει παλαμάκια κι εμείς θα πηδάμε και θα χορεύουμε! Ε όχι!
Σόρρυ για το μεγάλο ποστ.
Όποια απάντηση καλοδεχούμενη.
Γράφω όχι γιατί περιμένω απαραίτητα κάποια συμβουλή (που καλοδεχούμενη βεβαίως βεβαίως είναι...) αλλά κυρίως για να βγάλω από μέσα μου αυτό που με τρώει.
Χθες επισκεφθήκαμε τα πεθερικά, μιας και είχαν πάει λαϊκή και μας είχαν ψωνίσει ζαρζαβατικά.
Την ώρα λοιπόν που φτάσαμε, η αγαπητή πεθερά μου, χάζευε την "γκαλερί Τσαγκαράκης" στην TV (κοσμήματα-δημοπρασίες και τέτοια για όσες δεν ξέρουν) και όταν τη ρώτησε ο άντρας μου "τι βλέπεις ρε μαμά" εκείνη είπε:
"Αχ και να δεις Νίκο τι ωραίο ρολόι σου παρήγγειλα! Χρυσό! 650€!" κι ήταν τέτοια η χαρά της...που εγώ ήθελα να κλάψω...
1ον - ΔΕ ΦΟΡΑΜΕ ΧΡΥΣΑ! Σε ποιον αιώνα ζούμε ρε παιδιά? Εδώ με το ζόρι φοράει (ο άντρας μου) το ρολόι που του πήραμε στον αρραβώνα μας -ένα Puma που είναι και λίγο πιο σπορτίφ- θα πάει να βάλει το χρυσό το μπρασελέ??? Σημείωση: δε θέλω να προσβάλω καμία που φοράει κοσμήματα και μάλιστα χρυσά. Γούστα είναι αυτά.
2ον - 650€??????? Της λέει -πολύ σωστά- λοιπόν ο άντρας μου "Τι έκανες ρε μάνα? Αυτό είναι 1,5 ενοίκιο δικό μου! Δε μου τα κρέμαγες σε 50άρικα καλύτερα στο γιακά μου, όπως κάνουν στους γάμους?" Τι ήθελε και το'πε?
3ον - Μας αρχίζει λοιπόν η δικιά σου στα: "Όταν παντρευτείς έτσι θα κάνουμε!"
Κορίτσια, το λέω και το εννοώ, αν την ξανακούσω να το λέει αυτό θα της χιμήξω! (δεν ξέρω και πώς γράφεται)
Θα την πιάσω απτο μαλλί, μιλάω ειλικρινά!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!
Δηλαδή πόσο θέλει να το καταλάβει αυτό ένας άνθρωπος????
Και η απάντησή της?
"Δεν είσαστε! Εμ πώς θα γίνει, όταν ρωτάνε από το χωριό, πότε θα γίνει ο γάμος, εγώ τι θα τους πω?"
Και το άλλο:
"Πώς θα βαφτίσεις, αν δεν είσαι παντρεμένος?"
Κορίτσια θα ήθελα να γίνω πιο αναλυτική, αλλά δε θέλω να "καταχραστώ" το χώρο αλλά και το χρόνο σας.
Με λυπεί αφάνταστα ο τρόπος που σκέφτονται κάποιοι άνθρωποι.
"Κάνουν" -ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ- ότι ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους, αλλά το μόνο που τους νοιάζει είναι το τι θα πει ο κόσμος και η κάθε κυρακατίνα από το χωριό, που ούτε την ξέρω, ούτε με ξέρει, ούτε και με ενδιαφέρει να τη γνωρίσω...
Σε μία εποχή "κρίσης", εκείνη ξοδεύει 650€!!!!!! αν έχετε το Θεό σας! άλλος δουλεύει ένα μήνα να πάρει αυτά τα λεφτά!!! για ένα ρολόι!!!! Κι ενώ ΞΕΡΕΙ ότι τα φέρνουμε δύσκολα βόλτα με τη μείωση μισθού και bonus που έχουν κάνει στον άντρα μου -και σκεφτείτε ακόμα δεν έχω γεννήσει!!- φέρεται έτσι! Και μου ετοιμάζει κι εμένα δώρο λέει, για όταν γεννήσω, γιατί έτσι συνηθίζεται!
Θα πηδηχτώ από κανένα παράθυρο καμιά ώρα και όχι τίποτα άλλο, θα πάρω και στο λαιμό μου και το αγέννητο παιδί μου!
"Θα τα πληρώσουμε εμείς" (τα γαμισιάτικα εννοεί). Αυτή ήταν η κουβέντα της!
"Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μ... χτενίζεται!" μου ήρθε να της πω...
Ρε κορίτσια πώς κρατήθηκα!!!!???????
Απορώ με τον εαυτό μου...
Τι θα κάνω?
Για να είμαι ειλικρινής -το έχω ξαναπεί άλλωστε- δεν είναι ότι δε θέλω να παντρευτώ κι εγώ όπως όλος ο κόσμος, να πάρω την ευλογία, να φορέσω το νυφικό μου το τέλειο, το κατάλευκο, να πετάξω την ανθοδέσμη, να διαλέξω μπομπονιέρες και προσκλητήρια, να χορέψω και να τραγουδήσω και όλα τα συναφή, αλλά ειδικά αυτή την εποχή και σε συνδυασμό με τη βάφτιση, ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ ΚΑΘΟΛΟΥ!
Ο γάμος μου θέλω να είναι ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ!
ΓΙΑ ΜΕΝΑ! Για να νιώσω ΕΓΩ καλά! Όχι ο κάθε άσχετος που θα μου κουβαληθεί να με γεμίσει σάλια και ευχές που δεν πιάνουν τόπο γιατί δεν τις εννοεί.
Πώς θα το αποφύγω το καραγκιοζιλίκι ρε κορίτσια?
Ξαναλέω ότι δε θέλω να προσβάλλω καμία, και όλα είναι θέμα χρημάτων. Από εκεί ξεκινάει.
Αν μου περίσσευαν, όχι καραγκιοζιλίκια, αλλά και τα κανάλια θα έφερνα να με δείξουν και στην τηλεόραση!
Κάποια από εσάς μπορεί να σκέφτεται "Πεθερά λαχείο! Πάει στη λαϊκή, πληρώνει τα έπιπλα του μωρού, θα πληρώσει και το γάμο!" αλλά ρε φίλε δεν είναι έτσι! Όχι επειδή πληρώνει -που στη τελική ούτε το ζητήσαμε- θα βαράει παλαμάκια κι εμείς θα πηδάμε και θα χορεύουμε! Ε όχι!
Σόρρυ για το μεγάλο ποστ.
Όποια απάντηση καλοδεχούμενη.
- αλλά όχι να αισθάνεται σούπερ επειδή πληρώνει!
). 
, κι εντάξει στη μάνα μου αν χρειάστει, της βάζω μια φώνη και μαζεύεται, στην πεθερά???
