love έγραψε:ο αντρας μου ειχε εναν αδελφο που σκοτωθηκε.

μια μερα καλοκαιρι ερχεται ο πεθερος μου και μου λεει...

- εισαι εγκυος?

-του λεω οχι..γιατι?

-ηρθε ο γιος μου στον υπνο μου και μου ειπε **πατερα αναστηθηκα**
(ηταν ο μηνας που σκοτωθηκε)

ημουν εγκυος αλλα δεν το ηξερα!!μετα απο λιγες μερες ειχα καθυστεριση κ ναι.. ημουν εγκυος!!!
ειχαν παρει τοση χαρα τα πεθερικα μου
δυστυχως απεβαλα ομως!!
2 μηνες μετα ξαναεμεινα εγκυος κ ειχα αγορακι...κατα καποιο τροπο ξεραμε οτι θα ηταν αγορι κ εγω ετσι πιστευα....και τελικα θα δωσουμε το ονομα του αδερφου...

mommy12585 έγραψε:

Όχι ισχύει αυτό, ειδικά μετά από αυτά που είδα, και πιθανόν αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει ζωή και μετά τον θάνατο, σε κάποιο άλλο μέρος! Δε μπορεί να μην υπάρχει τίποτα και έτσι απλά να πεθαίνουμε....

MariaM έγραψε:

εκείνος γνώριζε πως θα πεθάνει μικρός. Του το είχαν πει λέει κάποιοι κύριοι με μαύρα ρούχα που είχε συναντήσει όσο ήταν σε κόμμα. Ήταν σαν μια παράταση γι' αυτόν όλο αυτο. Και γι' αυτό ήθελε να κάνει λέει οικογένεια και παιδιά, για να μην αφήσει τους γονείς του μόνους. Απλά περίμενε ότι θα πεθάνει κάπου στα 35, δεν το περίμενε τόσο νωρίς.

MariaM έγραψε:

mommy12585 έγραψε:

Όχι ισχύει αυτό, ειδικά μετά από αυτά που είδα, και πιθανόν αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει ζωή και μετά τον θάνατο, σε κάποιο άλλο μέρος! Δε μπορεί να μην υπάρχει τίποτα και έτσι απλά να πεθαίνουμε....

Eνταξει η ύλη επιστρέφει στην γη, αλλά η ψυχη που πηγαίνει; Εφόσον είναι όλα ενέργεια για να υπάρχει ισορροπία, δεν μπορεί να χάνεται τίποτα όταν απλά πεθαίνει το υλικό κομμάτι...


Πιστευω ότι η ψυχή μας είναι όπως όταν ονειρευόμαστε, δε βλέπουμε τον εαυτό μας πουθενά, παρά μόνο αισθανόμαστε...σαν να είμαστε 2 μάτια που βλέπουν τι γίνεται στο όνειρο...εγώ αυτό πιστεύω οτι είναι η ψυχή μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι, χωρίς την ύλη! Τώρα το που μπορεί να πηγαίνει αυτό όταν πεθάνουμε, δεν το ξέρω δυστυχώς, αλλά υπάρχουν πολλές μαρτυρίες και άνθρωποι που έχουν ζήσει επιθανάτιες εμπειρίες οι οποίοι συνήθως λένε ότι βλέπουν ενα τουνελ και στο τέλος του φως... αλλά δεν περνάνε... αυτή είναι η αλλη πλευρα πιθανόν αλλά δε μπορούμε να ξέρουμε τι υπάρχει εκει..καλά πράματα θέλω να πιστεύω, ανάλογα με το τι έχει ζήσει και κάνει ο καθένας στη ζωή του..αν και δε πιστεύω σε παράδεισο και κόλαση...πιστεύω ότι όλοι έχουμε έρθει με ένα σκοπό στη γή και αν δε τον εκπληρώσουμε ή δε κάνουμε αυτα που 'επρεπε' οτι επιστρέφει πάλι η ψυχή μας σε κάποιο άλλο σώμα (Αυτό ερμηνεύω ως 'κόλαση' ίσως.) Αυτή είναι η άποψη μου, μπορεί να ακούγεται κάπως, απλά αυτό νομίζω ότι συμβαίνει.......

stefy έγραψε:MariaM αυτο με το παιδακι αν θυμαμαι καλα εσυ το ειχες γραψει και στο θεμα με τα ονειρα... Και με ειχε συγκλονισει και τοτε...

Ναι το έχω αναφέρει αλλες 2-3 φορές μέσα στο φόρουμ μέχρι στιγμής θυμαμαι.

Επίσης κάτι που δεν έχω ξαναναφέρει είναι για έναν ξάδερφό μου που έχει πεθάνει. Ο ξάδερφός μου αυτός ήταν μοναχοπαίδι, και πάντα ατίθασο παιδί. Από μικρός είχε σπάσει χέρια και πόδια αρκετές φορες, είχε κάνει ράμματα σχεδόν παντού και γενικά η λέξη φόβος πρέπει μάλλον να του ήταν άγνωστη. Στα 19 του έπαθε ένα σοβαρότατο τροχαίο και έμεινε σε κόμμα 2 μήνες. Τότε δεν ήμασταν σίγουροι αν θα ζήσει. Η μάνα του απαρηγόρητη, προσευχόταν συνεχώς μέρα νύχτα. Τελικά ξύπνησε, 50 κιλά, με μερική απώλεια μνήμης (δεν θυμόταν την μηχανή του γιατί την είχε αγοράσει 1 εβδομάδα πριν το τροχαίο) και παράλυση λόγω εγκεφαλικών βλαβών και ακινησίας. Με τα πολλά επανήλθε. Του πήρε χρόνο αλλά επανήλθε. Στα 23 του παντρεύτηκε μια κοπέλα που γνώριζε 6 μηνές και είχε αφήσει έγκυο- επίτηδες όπως παραδέχθηκε μετά απο καιρό. Βιαζόταν να κάνει πράγματα όπως αποδείχθηκε. Στα 26 τελικά πέθανε απο τροχαίο. Η γυναίκα του ενα βράδυ που είχαμε βγει οι 2 μας μετά απο καιρό, μου είπε πως εκείνος γνώριζε πως θα πεθάνει μικρός. Του το είχαν πει λέει κάποιοι κύριοι με μαύρα ρούχα που είχε συναντήσει όσο ήταν σε κόμμα. Ήταν σαν μια παράταση γι' αυτόν όλο αυτο. Και γι' αυτό ήθελε να κάνει λέει οικογένεια και παιδιά, για να μην αφήσει τους γονείς του μόνους. Απλά περίμενε ότι θα πεθάνει κάπου στα 35, δεν το περίμενε τόσο νωρίς. Δεν ξέρω τι είδε και πως το είδε. Το τραγικό είναι πως η γυναίκα του όταν πέθανε ο ξάδερφός μου ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδάκι τους στον 9ο και το πρώτο τους παιδάκι ήταν 3,5 χρονών. Τώρα τα μεγαλώνει η γιαγιά τους.

αλικακι έγραψε:Εσείς το έχετε στον τόπο σας ότι αν κάνετε πίτα και φουσκώσει πολύ(πολύ όμως)δείχνει ότι κάποια κοντινή μας ή εμείς θα μείνουμε έγγυες???
Λοιπόν,η μαμά μου είχε φτιάξει πίτα και είχε ξεχυλίσει από το ταψί το ζυμάρι!!!Μας λέει τότε,κάποια απ'τις δυο σας,ή εγώ ή η νύφη μου,θα μείνει έγγυος!!Η νύφη μου ήταν εβδομάδων αλλά δεν το'ξερε!!
Και μου'χε τύχει και μένα..έκανα παστίτσιο,όχι πίτα,και είχα καλεσμένη την κουμπάρα μου.Το παστίτσιο κόντευε να φτάσει στην οροφή του φούρνου.Πράγμα που δεν μου έχει συμβεί ποτέ!!Λοιπόν,η κουμπάρα μου ήταν και εκείνη έγγυος και δεν το ήξερε!!!

MariaM έγραψε:

mommy12585 έγραψε:

Όχι ισχύει αυτό, ειδικά μετά από αυτά που είδα, και πιθανόν αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει ζωή και μετά τον θάνατο, σε κάποιο άλλο μέρος! Δε μπορεί να μην υπάρχει τίποτα και έτσι απλά να πεθαίνουμε....

Eνταξει η ύλη επιστρέφει στην γη, αλλά η ψυχη που πηγαίνει; Εφόσον είναι όλα ενέργεια για να υπάρχει ισορροπία, δεν μπορεί να χάνεται τίποτα όταν απλά πεθαίνει το υλικό κομμάτι...

stefy έγραψε:MariaM αυτο με το παιδακι αν θυμαμαι καλα εσυ το ειχες γραψει και στο θεμα με τα ονειρα... Και με ειχε συγκλονισει και τοτε...

Ναι το έχω αναφέρει αλλες 2-3 φορές μέσα στο φόρουμ μέχρι στιγμής θυμαμαι.

Επίσης κάτι που δεν έχω ξαναναφέρει είναι για έναν ξάδερφό μου που έχει πεθάνει. Ο ξάδερφός μου αυτός ήταν μοναχοπαίδι, και πάντα ατίθασο παιδί. Από μικρός είχε σπάσει χέρια και πόδια αρκετές φορες, είχε κάνει ράμματα σχεδόν παντού και γενικά η λέξη φόβος πρέπει μάλλον να του ήταν άγνωστη. Στα 19 του έπαθε ένα σοβαρότατο τροχαίο και έμεινε σε κόμμα 2 μήνες. Τότε δεν ήμασταν σίγουροι αν θα ζήσει. Η μάνα του απαρηγόρητη, προσευχόταν συνεχώς μέρα νύχτα. Τελικά ξύπνησε, 50 κιλά, με μερική απώλεια μνήμης (δεν θυμόταν την μηχανή του γιατί την είχε αγοράσει 1 εβδομάδα πριν το τροχαίο) και παράλυση λόγω εγκεφαλικών βλαβών και ακινησίας. Με τα πολλά επανήλθε. Του πήρε χρόνο αλλά επανήλθε. Στα 23 του παντρεύτηκε μια κοπέλα που γνώριζε 6 μηνές και είχε αφήσει έγκυο- επίτηδες όπως παραδέχθηκε μετά απο καιρό. Βιαζόταν να κάνει πράγματα όπως αποδείχθηκε. Στα 26 τελικά πέθανε απο τροχαίο. Η γυναίκα του ενα βράδυ που είχαμε βγει οι 2 μας μετά απο καιρό, μου είπε πως εκείνος γνώριζε πως θα πεθάνει μικρός. Του το είχαν πει λέει κάποιοι κύριοι με μαύρα ρούχα που είχε συναντήσει όσο ήταν σε κόμμα. Ήταν σαν μια παράταση γι' αυτόν όλο αυτο. Και γι' αυτό ήθελε να κάνει λέει οικογένεια και παιδιά, για να μην αφήσει τους γονείς του μόνους. Απλά περίμενε ότι θα πεθάνει κάπου στα 35, δεν το περίμενε τόσο νωρίς. Δεν ξέρω τι είδε και πως το είδε. Το τραγικό είναι πως η γυναίκα του όταν πέθανε ο ξάδερφός μου ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδάκι τους στον 9ο και το πρώτο τους παιδάκι ήταν 3,5 χρονών. Τώρα τα μεγαλώνει η γιαγιά τους.

abouna έγραψε:αυτο που μου συμβαινει συνεχεια ειναι το εξης..οταν καποιος φυγει απο την ζωη κ τον ξερω εστω και ελαχιστα(συγχωριανος,φιλος φιλου κτλ)ερχεται στα ονειρα μου και μου μεταφερει διαφορα! πριν λιγο καιρο πεθανε ξαφνικα ο αδερφος της κουμπαρας μου.καθομασταν ολη μερα φυσικα στο σπιτι της στην αυλη και το βραδυ ειδα ονειρο τοοοοοσο ζωντανο οτι οπως καθομασταν στην αυλη ηρθε στα καγκελα και μας κοιτουσε,κοιταω τους υπολοιπους κ κανεις δεν τον αντιληφθει και αυτος μου χαμογελαει καπως σαν να μου λεει ελα πιο κοντα και παω...(ανατριχιαζωκαι βουρκωνω μονο που το περιγραφω)μου λεει πες στην αδερφη μου και την μητερα μου ειμαι καλα,ειμαι πολυ καλα....αυτο γινοταν 40 ημερες! εμφανιζοταν στο ονειρο μου οπου και να ημουν...η κουμπαρα μου ειχε παθει πλακα,αλλα μου ειπε:το ηξερα φιλεναδα μου οτι θα ερχοταν σε εσενα!

abouna έγραψε:οχι απλως εχω χασει τον υπνο μου....ασε που ειμαι μοναχοπαιδι και δεν ειχα παρεα στο δωματιο.τωρα που ειμαι παντρεμενη εχω τουλαχιστον παρεα οταν πεταγομαι απο τον υπνο! εχω δει διαφορες σκιες,εχω παθει μωρα πολλες φορες,εχω προφητευσει γεγονοτα(και αλλοι με λενε γρουσουζα αλλα εγω εξηγω οτι ειμαι διορατικη) το μονο που μου λειπει κ θελω πολυ να δω ειναι νεραιδα! πιστευω οτι οταν βρεθω στο καταλληλο μερος θα την δω και τοτε θα εχω πολλα να σας διηγηθω

cretanvenus έγραψε:κοριτσια εχω ανατριχιασει με ολα αυτα τα supernatural
χτες το βραδυ τα διαβαζα κ μου ειχε σηκωθει η τριχα καγκελο
κ παρολαυτα συνεχιζα μεχρι που τα διαβασα ολα
αν καποια στιγμη μπορεσω θα σας διηγηθω κ γω την δικη μου ιστορια,γιατι πονω πολυ οταν την διηγουμαι,ειναι σαν να το ξαναζω αν μπορεσω να το ξεπερασω θα σας την πω...

elena25 έγραψε:Έπίσης κάτι που έχω διαβάσει.

Τα μωράκια όταν γελάνε μόνα τους κοιτώντας κάπου επίμονα είναι γιατί βλέπουν το φύλακα άγγελό τους που παίζει μαζί τους. Ενώ όταν κλαίνε απότομα είναι γιατί έχουν δει κάποιο κακό πνεύμα...