251 Απ: "το ξυλο βγηκε...σιγουρα απο τον παραδεισο;;" Πεμ Νοε 24, 2011 5:25 am
Tziz
Πρωταγωνιστής!!
Tziz έγραψε:
Η σκέψη μου είναι η εξής:
Δεν πιστεύω καμία μανούλα που λέει "εγώ τα παιδιά μου δεν τα χτύπησα ποτέ" γιατί απλά στην πορεία αποδείχτηκε ψεύτρα. Δεν γίνεται να μεγαλώνεις ένα παιδί 18χρόνια και να μην το έχεις μαλώσει ούτε μία φορά. Να συμπληρώσω σε αυτό το σημείο, πως από τη φύση μου είμαι "εισαγγελέας". Μου το κόλλησαν και παρατσούκλι κάποτε. Όλοι είναι ΈΝΟΧΟΙ μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
Για τον ίδιο λόγο δεν πιστεύω πως θα καταφέρω να κρατήσω τον όρκο μου.
Δεν είναι όλα τα "μαλώματα" ίδια. Καμία μαμά δεν έχει σύστημα να δέρνει τα παιδιά της. Θα τα δείρει γιατί -κατά την κρίση της- αυτό που έκαναν ήταν πολύ "χοντρό".
Έλενα (για σένα που ρώτησες αν θυμάμαι καλά), δεν είναι συνειδητή η επιλογή του ξύλου. Είναι δράση-αντίδραση. Είναι ίσως αντίδραση στην αντίδραση. Που πολλές φορές είναι τόσο ακαριαία, που δεν προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις ούτε τι έκανες...
Αν η επιλογή του ξύλου, γίνει συνειδητή, τότε υπάρχει πρόβλημα. Χοντρό πρόβλημα... Εκεί πλέον μιλάμε για "βασανιστήρια" και κακοποίηση.
Δεν πιστεύω πως αν το παιδί φάει μια φορά στη ζωή του ένα χαστούκι, θα πάθει και τίποτα... (ανάλογα βέβαια... την περίσταση ίσως...) Ίσως μάλιστα να του κάνει και καλό -σε κάποια παιδάκια τουλάχιστον που ξέρω εγώ, έπιασε... ούτε γίνεται να λειτουργώ πάντα με το φόβο ότι το οτιδήποτε που θα κάνω ή θα πω ίσως του δημιουργήσει ψυχολογικό, γιατί τότε θα καταλήξω να γίνω υστερική...
Δεν πιστεύω πως κανένα παιδί "μισεί" τους γονείς του γιατί έφαγε ξύλο. Αντιθέτως τους "μισεί" αν δεν του μαγειρέψουν το αγαπημένο του φαγητό, αν δεν το αφήνουν να δει τηλεόραση, αν δεν του πάρουν το ποδήλατο που ονειρευόταν και γενικότερα όταν το γεμίζουν ενοχές και του πιρπιράνε το μυαλό με "μη" και "δεν είναι σωστό" και "είσαι τιμωρία". και αυτό που έγραψα στη Λίτσα πιο πανω για την πεθερά της. Ένα παιδί μαθαίνει πρώτα να αγαπάει τους γονείς του. Αν στην πορεία, το κάνουν να τους μισήσει, τότε μάλλον κάτι δεν πήγαινε καλά όλα αυτά τα χρόνια..
Κάθε παιδάκι, χρειάζεται ειδική μεταχείριση. Δεν είναι όλα ίδια.
Κάποια ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΛΟΓΙΑ. ΔΕΝ ΑΚΟΥΝΕ. Δεν ξέρω αν φταίνε οι γονείς ή ο χαρακτήρας. Δεν ξέρω αν υπάρχει διανοητικό/παθολογικό πρόβλημα.
Λέω απλά ότι το έχω δει. Κι εκεί τι κάνεις?