astroneraidoula έγραψε:Για να ανάλυσε το λίγο αυτό με τις συνθήκες. Τι εννοείς?

Εννοώ ότι η μαμά πρέπει να χαίρει άκρας υγείας, σωματικής και ψυχικής. Να έχει τον χρόνο να έχει ένα μωρό συνέχεια στο στήθος της για να εδραιωθεί ο θηλασμός. Να έχει πλήρη υποστήριξη από όλους. Να μην εργάζεται ή να μην εργάζεται για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ή να έχει ευέλικτο ωράριο εργασίας. Να μην είναι σκασμένη από το άγχος της καθημερινότητας.
Οταν γέννησα τα παιδιά μου, ως εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, ο νόμος μου έδινε 63 μέρες άδεια μετά τον τοκετό. Πως να συνέχιζα μετά, όταν έλειπα 8 ώρες από το σπίτι; Και όσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται, ε ναι δεν είχα γάλα. 45 μέρες πάλευα με ένα μωρό στο στήθος να σκάει στο κλάμα, για να ρουφήξει τις ελάχιστες σταγόνες γάλα που έβγαζε το στήθος μου. Με την αναιμία να με έχει κάνει να σέρνομαι και χωρίς υποστήριξη από κανέναν στο συγκεκριμένο θέμα. Γι' αυτό λέω μην είμαστε απόλυτοι. [/quote]

Συμφωνώ απόλυτα.
Μένω στη μάνα μου από τότε που έμεινα έγκυος για λόγους οικονομικούς (με σταμάτησαν από τη δουλειά). Έχω ένα μπέμπη 8 εβδομάδων που θηλάζω αποκλειστικά και είμαι ευγνώμων γιαυτό γιατί αν έμενα μόνη μου, στο δικό μου νοικοκυριό και έπρεπε να δουλεύω αμφιβάλλω αν θα μπορούσα να τα καταφέρω, παρόλο που και γάλα είχα και θηλές και θέληση...

Ο λόγος? Ένας σύζυγος που δεν προσφέρει στο σπίτι και βοηθάει ελάχιστα με το μωρό δε νομίζω να μου άφηνε αντοχές να κρατάω ένα σπιτικό και να αποδίδω στη δουλειά μου ενώ ο μπέμπης κάθε 2 ώρες το λιγότερο θέλει να φάει...Τώρα η μαμά μου έχει αναλάβει μαγείρεμα,πλύσιμο, σιδέρωμα, εγώ ασχολούμαι με το μωρό, όταν λέω στους γονείς μου να τους βοηθήσω να κάνω καμιά δουλειά μου λένε "η δουλειά σου είναι να μεγαλώνεις το παιδί σου" και δε με αφήνουν να κάνω τίποτα... Πόσες όμως είναι τόσο τυχερές όσο εγώ, πόσες έχουν αυτή την πολυτέλεια?

Ο σύζυγος αφού δε βοηθάει στο σπίτι συμβάλλει αλλού με την εργασία του, στα οικονομικά,(όχι ότι τον δικαιολογώ, εξακολουθεί να είναι απαράδεκτος άλλα κακά τα ψέμματα έχει βολευτεί με τόσα χέρια πρόθυμα που υπάρχουν στο σπίτι- σημειωτέον μπαμπας, μαμά, πεθερά κάνουν τα πάντα για μας) οπότε εγώ έχω όλο το χρόνο και τη διάθεση να βάλω το μπέμπη στο στήθος όσες φορές θελήσει, να τον νανουρίσω με τις ώρες και να καταφύγω στην πιπίλα μόνο όταν δε γίνεται αλλιώς, και να κάνω τα πάντα συμφωνα με τα πρωτόκολλα, άλλα έχω πλήρη συναίσθηση της κατάστασής μου και ποτέ με τίποτα δε θα μπορούσα να κατακρίνω μια κοπέλα που για τους δικούς της λόγους (που εγώ σίγουρα δε μπορώ να ξέρω μια και δεν είμαι ούτε στο σπίτι της, ούτε μέσα στο μυαλό της) δε θηλάζει.

Ούτε οίκτο, ούτε περιφρόνηση χρειάζονται οι γυναίκες που δε θηλάζουν. Στην τελική ακόμα και για εγωιστικούς λόγους να το επέλεξαν, εμένα δε με αφορά καθόλου, ούτε θα ανεβάσω παντιέρα το δικό μου θηλασμό μπροστα στη μούρη τους γιατί κι εγώ αν είχα το αυγό στον κώλο μπορεί να ενεργούσα εντελώς διαφορετικά από ότι τώρα...

και εγώ εννοείται πως συμφωνώ με τον θηλασμό αλλά επειδή ΄δεν έχω εμπειρία και επειδή δεν το έχω καν ακόμα συζητήει με τον γιατρό μου δεν ξέρω καν αν θα μπορώ...Πχ εγώ θα λείψω πολύ λίγο από την δουλειά θα μπορέσω να θηλάσω? Διάβασα το παράδειγμα που γράψατε με την κοπέλα που δούλευε αλλά πχ αυτό δεν εξαρτάται και από την δουλειά της κάθε κοπέλας?

Δεν μπορούν όλες οι γυναίκες να θηλάσουν.Η νύφη μου πάλευε με τον ανηψιό μου για πολύ καιρό και δεν τα κατάφεραν.Δεν είχε πολύ γάλα.Κόντεψε να πάθει κατάθλιψη από την έλλειψη του γάλακτος.

Εγώ είχα τη μια μου κόρη μαζί μου στο σπίτι και την άλλη στη θερμοκοιτίδα για 23 μέρες.Έβαλα την Άννα μου στο στήθος μου 2 φορές και αυτό γιατί επέμενε η πεθερά μου (να βοηθήσει ήθελε και το έκανε με όλη της την αγάπη) αλλά εγώ δεν μπορούσα.Έκλαιγα γιατί η Βαγγελιώ μου δεν μπορούσε να έχει κι αυτή τα ίδια οφέλη.Έτσι έβγαζα το γάλα μου με θήλαστρο για να τους το μοιράζω.Το γάλα μου κράτησε 10 μέρες.Ίσως επειδή έπαιζα πολύ άσχημα με την κατάθλιψη.Την καταπολέμησα αλλά έχασα το γάλα.

Συγχαρητήρια που θηλάζεις τα δίδυμα σου, αλλά μην είσαστε απόλυτες.Δεν μπορούν όλες να θηλάσουν το ξαναλέω.

Δεν νομίζω πως υπάρχει γυναίκα που δεν θέλει να θηλασει οπότε ο τίτλος ειναι εντελώς λάθος.. Μπράβο σου που θηλιά ζεις τα δίδυμακια σου εγώ θηλασα ελάχιστα τον γιο μου τόσο μπόρεσα τόσο έκανα και όπως είπαν τα κορίτσια πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να πετύχει ο θηλασμος.δεν ειναι καλή μάνα μόνο αυτή που θηλασει το παιδί της.....

bebek6 έγραψε:opws eipan k polla koritsia paizounn polloi paragontes rolo..
ki egw ypostiriza to idio,pws palia oi gynaikes thilazan k megalwnan paidia?an exeis thelisi thilazeis.
gia 15meres loipon imoun ki egw me to vyzi eksw na taizw gia wres.. to mwro omws oso pigaine exane varos,epeita den eixa voithia,imoun zompi, arxisa na min trww gia na menei akoma pio poly sto stithos mpas k iremisei apo to klama k parei k kana grammario k arxisa k na klaiw pou den ta katafernw na ti xwrtasw..meta epemeine o antras m gia symplirwma na min klaei to mwro k telos mou eipe k i paidiatros na tis dwsw skoni meta apo to diko mou giati den tha prepe na synexisei na xanei ki allo..k twra kourazomai akoma pio poly me aposteirwseis k stithos mazi giati enan agwna na min apogalaktistei toso efkola thelw na ton kanw..eimai poly yper tou apokleistikou thilasmou ki afto me ponaei perissotero k mou dimiourgei typseis..

Κοριτσάκι ειναι σαν να ακούω τον εαυτό μου έτσι κι εγώ χωρίς καμία βοήθεια και το δικό μου έχανε βάρος και πολλά αλλά...μην νιώθεις καθολου τύψεις δώσε όλη την αγαπη στο μπεμπακι σου και μην σκέφτεσαι τα υπόλοιπα....φιλακια

αγαπη 25 έγραψε:Δεν νομίζω πως υπάρχει γυναίκα που δεν θέλει να θηλασει οπότε ο τίτλος ειναι εντελώς λάθος.. Μπράβο σου που θηλιά ζεις τα δίδυμακια σου εγώ θηλασα ελάχιστα τον γιο μου τόσο μπόρεσα τόσο έκανα και όπως είπαν τα κορίτσια πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να πετύχει ο θηλασμος.δεν ειναι καλή μάνα μόνο αυτή που θηλασει το παιδί της.....

νομιζω οτι λαθος το εκλαμβανει ο καθενος απλα ηθελα να μαθω εμπειριες γυναικων γιατι δεν θηλαζουν..και ειναι μια απλη ερωτηση..εννοειται οτι καταλαβεινω πολυ καλα οτι ειναι δυσκολο και αναλωγος και την κατασταση καθε γυναικας.

Καλησπέρα κορίτσια και από εμένα.. έχουν ανάψει πολλές φορές τα αίματα σε αυτό το φόρουμ, όποτε έχει αναφερθεί το θέμα του θηλασμού... ελπίζω καλοπροαίρετα να το αποφύγουμε αυτή την φορά...

Εγω προσωπικά έχω αναφέρει πολλές φορές την ιστορία μας, επιγραματικά θηλασα 6 μηνες, να αναφέρω ότι έχω επίπεδες θηλές και από το μαιευτήριο θήλαζα με ψευδοθηλές μέχρι το τέλος... με βοηθήσαν πολύ και να μην τραυματίζομαι... είχα διαβάσει πάρα πολλά πράγματα για το θηλασμό, και νομίζω ότι αντιπροσωπεύω την μέση γυναίκα που γύρισε σε ένα σπίτι που για 1-2 βδομάδες είχε κάποια βοήθεια αλλά μετά έμεινε μόνη με τον άντρα της... και το μωρό!!!

Δυστυχώς ο μικρός μετά από 50 μέρες θηλασμού όπου τα κιλά μπαίναν συνεχώς... γεννήθηκε 3330, βγήκαμε 3000 και μέσα σε 50 μέρες είχε γίνει 5500... εγινε τρομερα δυσκοίλιος!! ότι και αν έκανα στην διατροφή μου δεν απέδωσε... ούτε οι ασκήσεις στο μωρό ούτε το χαμομήλι... μόνο με υπόθετα ενεργόταν για 2 μήνες... Αναγκαστηκά του έδωσα 1 γεύμα ξένο ειδικό γάλα (αν και είχα πολύ το έβγαζα με το θήλαστρο)δύστυχως έπεσα και εγω θύμα λάθος οδηγιών που τώρα ξέρω στο 2ο τι θα κάνω... δυστυχώς ότι και να σας πουν δεν υπάρχουν ούτε ανα 2ωρο ή 3ωρο στο θηλασμό ή 15λεπτο σε κάθε στήθος, κάθε παιδί είναι τόσο μοναδικό στο θηλασμό όσο και η προσωπικότητα κάθε ανθρώπου... καμία δεν είναι ίδια...

Εξαρτάται από το φύλο τα κιλά, την μητέρα, την διατροφή, το περιβάλλον... εκατομύρια πράγματα μπορούν να επηρεάσουν ένα θηλασμό... οπότε αν μια γυναίκα για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν θηλάσει ποιος μπορεί να την κατηγορήσει... όλες οι περιστάσεις είναι τοοοοσο μοναδικές...

Αλλά για να κλείσω ο θηλασμός είναι η μεγαλύτερη δέσμευση που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος σε έναν άλλο... σκεφτήται εξαρτάται κυριολεκτικά η σιτιση-ζωη του... αν για οποιοδήποτε λόγω μια γυναίκα δεν είναι σε θέση να τηρήσει αυτή την δέσμευση δεν μπορεί κανένας άνθρωπος που δεν "έχει φορέσει τα παππούτσια της", να την κρίνει...

Πάντως να ξέρετε ότι στον δικό μου κύκλο υπάρχουν πραγματικά και φίλες και συγγενείς που όταν γέννησα (ήμουν σχετικά μικρή και η πρώτη σε όλο τον κύκλο μου φίλες-αδερφές-ξαδέρφες) και άρχισα να θηλάζω βλέποντας από κοντά πόσο δύσκολα ήταν όλα, μερικές είπαν ότι δεν θα θήλαζαν ποτέ και άλλες δεν θα κάναν παιδιά.... οπότε ναι υπάρχουν γυναίκες που δεν θέλουν να θηλάσουν όπως υπάρχουν γυναίκες που δεν θέλουν να κάνουν παιδιά...

εγώ είμαι μία μανούλα που δεν κατάφερα να θηλάσω αποκλειστηκα. όταν ακούς απο τον παιδιάτρο οτί το παιδί σου δεν πέρνει βάρος θεωρώ οτι είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος για να του δώσεις και ξένο. ο παιδιατρος μου είναι υποστηρικτής του θηλασμού αλλά δυστυχώς δεν τον είχα απο την αρχή. έκανα μεικτή διατροφή μέχρι όσο άντεξα και ένιωσα και τύψεις, οτι δεν είμαι καλή μάνα και όλα τα συναφή.

αυτό που ξέρω είναι οτι πρέπει να σεβόμαστε τα θέλω του κάθε ανθρώπου. έχω φίλη η οποία δεν θέλει να θηλάσει επιδή θέλει να καπνίσει και το σέβομαι παρ'ολο που δεν συμφωνω γιατί είναι δική της απόφαση. ποτέ μα ποτέ δεν θα της πώ κάτι ωστέ να την κάνω να νοιώσει ασχημα γιατί πραγματικά έιναι κάτι που στην ουσία δεν με αφορά. της έχω πει την αποψη μου και μέχρι εκεί. και πιστέψτε με είναι αρκετοι οι άνθρωποι που με έκαναν εμένα να νοιώσω χάλια που δεν τα κατάφερα!!!!

Θελω να μοιραστω κι εγω μαζι σας την εμπειρια μου,
Εχασα τη μαμα μου όταν ημουν έγκυος στον 5 μηνα. Σε ολόκληρη την εγκυμοσυνη κρατιομουν. Να μην κλάχψ πολύ, να μην ειμαι υπερβολική να μη συμβει κατι στο μωρο...Εκανα και συσπάσεις...Μόλις γεννησα, μου βγηκε το πένθος. Ενιωσα ότι τωρα μπορω επιτελους να θρηνησω και να κλάψω για το χαμο της μαμας μου...Μου ελεγαν ότι πάσχω από επιλοχειο. Όχι τους απαντουσα. Κλαιω γιατι πενθω, πονω, θρηνω.
Γαλα ειχα πολύ, βοηθεια όμως καμια. Βεβαια ειχαν ματωσει οι θηλες μου, το παιδι μου επινε γαλα με αιμα και πυον, έβγαζα με το θηλαστρο, έβαζα και ψευτοθηλες. Αντεξα περίπου 1 μηνα. επαθα μαστιτιδα, ανεβασα 40 πυρετο και δεν ειχα κανεναν να με βοηθησει. Ο αντρας μου δουλευε τρελα ωραρια, τα πεθερικα χωριο, ο πατερας μου ασχετος από όλα αυτα μονο με κοιταζε και δεν ηξερε τι να κανει καθως ποτε δεν ειχε ασχοληθει με παιδια. Κι ετσι σταματησα. Πηρα αντιβιωση και έδωσα στη μικρη μου ξενο. Ενιωθα τρομερες τυψεις και ακομη νιωθω.ΘΑΥΜΑΖΩ ΚΑΘΕ ΦΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ. Πιστευω όμως ότι χρειαζεσαι πολλή βοηθεια. Και ψυχολογικη και πρακτικη. Ειχα φιλη που θηλασε και η μαμα της ειχε αναλαβει το σπίτι, το φαγητο, τα πάντα και εκείνη μονο θηαλαζε. Συγνωμη για το μεγαλο ποστ αλλά ακόμη όταν το σκεφτομαι στενοχωριεμαι..Και το κακο ειναι ότι ξερω πως όταν με αξιωσει ο Θεος να κάνω κι άλλο παιδακι, πάλι δε θα μπορεσω. Κι ο λόγος:πιστευω απόλυτα ότι πρεπει να έχεις πολλή βοηθεια για να τα καταφερεις και εγω ξερω ότι δε θα την εχω. Οσο καλα και να ειμαι ψυχολογικα, γιατι πιστευω όταν με το καλό έρθει το δευτερο παιδακι, δε θα ειμαι χαλια όπως το πρωτο αλλά θα έχω τόσα να φροντισω που πάλι δε θα τα καταφερω.
Μπραβο σε όλες σας πάντως

Εγω βρε κορίτσια τα είχα αφήσει όλα το σπίτι ήταν βομβαρδισμενο τους πρώτους 2 μήνες εκανα τα πολυ βασικά κ αυτα όταν ερχόταν ο άντρας μου κ την κρατούσε γιατί εμένα είναι κ αγκαλιτσας.
Ο άντρας μου ένα φαΐ το μαγειρεύε Μετα την δουλεια κ βοηθούσε με τι μωρο αλλα άλλη βοήθεια δεν είχα.
Απλά δεν με ενοιαζε η ακαταστασία είχα αφοσιωθεί στο μωρο.
Γυναίκα σεξι κ καυτή δεν ένιωθα με την κοιλουμπα κ τα περιττά κιλά αλλα θηλαζοντας ένιωθα κ νιώθω μανούλα ( κ μην παρεξηγηθώ δεν εννοώ ότι όσες δεν θηλαζουν δεν είναι μανουλες απλά λεω τι νιώθω εγω).

Όσα κορίτσια το πάλεψαν κ για διάφορους λόγους δεν τα κατάφεραν δεν πρέπει να νιώθουν τύψεις.
Αα κ το κάπνισμα δεν είναι λόγος να διεξήγαγε τον θηλασμο.
Επίσης υπάρχουν γυναίκες που απλά δεν θέλουν να θηλαζουν προσωπικά μια μου είπε ότι δίνει ξένο γιατί θέλει να μπορει να βγαίνει για καφε επιλογη της φυσικά.

μαμακα μου έγραψε:

markella01 έγραψε:

astroneraidoula έγραψε:Για να ανάλυσε το λίγο αυτό με τις συνθήκες. Τι εννοείς?

Εννοώ ότι η μαμά πρέπει να χαίρει άκρας υγείας, σωματικής και ψυχικής. Να έχει τον χρόνο να έχει ένα μωρό συνέχεια στο στήθος της για να εδραιωθεί ο θηλασμός. Να έχει πλήρη υποστήριξη από όλους. Να μην εργάζεται ή να μην εργάζεται για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ή να έχει ευέλικτο ωράριο εργασίας. Να μην είναι σκασμένη από το άγχος της καθημερινότητας.
Οταν γέννησα τα παιδιά μου, ως εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, ο νόμος μου έδινε 63 μέρες άδεια μετά τον τοκετό. Πως να συνέχιζα μετά, όταν έλειπα 8 ώρες από το σπίτι; Και όσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται, ε ναι δεν είχα γάλα. 45 μέρες πάλευα με ένα μωρό στο στήθος να σκάει στο κλάμα, για να ρουφήξει τις ελάχιστες σταγόνες γάλα που έβγαζε το στήθος μου. Με την αναιμία να με έχει κάνει να σέρνομαι και χωρίς υποστήριξη από κανέναν στο συγκεκριμένο θέμα. Γι' αυτό λέω μην είμαστε απόλυτοι.

Συμφωνώ απόλυτα.
Μένω στη μάνα μου από τότε που έμεινα έγκυος για λόγους οικονομικούς (με σταμάτησαν από τη δουλειά). Έχω ένα μπέμπη 8 εβδομάδων που θηλάζω αποκλειστικά και είμαι ευγνώμων γιαυτό γιατί αν έμενα μόνη μου, στο δικό μου νοικοκυριό και έπρεπε να δουλεύω αμφιβάλλω αν θα μπορούσα να τα καταφέρω, παρόλο που και γάλα είχα και θηλές και θέληση...

Ο λόγος? Ένας σύζυγος που δεν προσφέρει στο σπίτι και βοηθάει ελάχιστα με το μωρό δε νομίζω να μου άφηνε αντοχές να κρατάω ένα σπιτικό και να αποδίδω στη δουλειά μου ενώ ο μπέμπης κάθε 2 ώρες το λιγότερο θέλει να φάει...Τώρα η μαμά μου έχει αναλάβει μαγείρεμα,πλύσιμο, σιδέρωμα, εγώ ασχολούμαι με το μωρό, όταν λέω στους γονείς μου να τους βοηθήσω να κάνω καμιά δουλειά μου λένε "η δουλειά σου είναι να μεγαλώνεις το παιδί σου" και δε με αφήνουν να κάνω τίποτα... Πόσες όμως είναι τόσο τυχερές όσο εγώ, πόσες έχουν αυτή την πολυτέλεια?

Ο σύζυγος αφού δε βοηθάει στο σπίτι συμβάλλει αλλού με την εργασία του, στα οικονομικά,(όχι ότι τον δικαιολογώ, εξακολουθεί να είναι απαράδεκτος άλλα κακά τα ψέμματα έχει βολευτεί με τόσα χέρια πρόθυμα που υπάρχουν στο σπίτι- σημειωτέον μπαμπας, μαμά, πεθερά κάνουν τα πάντα για μας) οπότε εγώ έχω όλο το χρόνο και τη διάθεση να βάλω το μπέμπη στο στήθος όσες φορές θελήσει, να τον νανουρίσω με τις ώρες και να καταφύγω στην πιπίλα μόνο όταν δε γίνεται αλλιώς, και να κάνω τα πάντα συμφωνα με τα πρωτόκολλα, άλλα έχω πλήρη συναίσθηση της κατάστασής μου και ποτέ με τίποτα δε θα μπορούσα να κατακρίνω μια κοπέλα που για τους δικούς της λόγους (που εγώ σίγουρα δε μπορώ να ξέρω μια και δεν είμαι ούτε στο σπίτι της, ούτε μέσα στο μυαλό της) δε θηλάζει.

Ούτε οίκτο, ούτε περιφρόνηση χρειάζονται οι γυναίκες που δε θηλάζουν. Στην τελική ακόμα και για εγωιστικούς λόγους να το επέλεξαν, εμένα δε με αφορά καθόλου, ούτε θα ανεβάσω παντιέρα το δικό μου θηλασμό μπροστα στη μούρη τους γιατί κι εγώ αν είχα το αυγό στον κώλο μπορεί να ενεργούσα εντελώς διαφορετικά από ότι τώρα...

ειναι πολυ σωστα αυτα που εχεις πει παραπανω αλλα δεν βρισκω λογω να υπαρχει αυτη η συγχηση διοτι κανενας δεν προσβαλε κανενα απλα κανουμε συζητηση και απλα ηθελα να ενημερωθω για ποιο λογω μπορει η γυναικα να μην θηλαζει στις μερες μας και ειπα οτι ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟΣ ΛΟΓΟΣ . Θεωρω πολυ σημαντικο για μια γυναικα που παλευει για αυτο.Εγω εκανα καισαρικη και την ιδια μερα ειχα αιμοραγια κ με βαλανε ξανα για να μου βαλουν μπαλονακι ηταν πολυ σοβαρο..και το ιδιο βραδυ προσπαθησα να θηλασω τα μωρα δυσκολευοντουσαν να παρουν στηθος,η μικρη δεν πηρε καθολου την πρωτη μερα,καθομουν και με κλαματα πιεζα με τα χερια μου το στηθος για να μπορεσω να βγαλω σταγονες και να τα ταισω..εκλαιγαν κ δεν χωρταιναν..εγω επεμενα..μεχρι που σιγα σιγα με υπομονη αρχισα να θηλαζω ..και ειμαι κ εγω εργαζομενη γυναικα και μονη χωρις βοηθεια στο σπιτι ..απλα λεω οτι αν δεν υπαρχει ιατρικος λογως η καποιος σοβαρος για να μην θηλαζεις το καταλαβαινω.ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΠΟΡΕΙ γιατι εχει απιστευτη αντοχη και δυναμη.

Ειμαι και εγω μια νεα μανουλα που στην αρχη εκανα οτι μου ελεγαν ...μην δινεις μονο δικο σου δινε και ξενο ...ειδικα οι πρωτοι 3 μηνες ηταν εφιαλτικοι με παλλινδρομηση ο μπεμπης με μια παιδιατρο που να θελει να δωσει ξενο και μαλιστα υποαλλεργικο γαλα στο παιδι ενω δεν ειχε τετοιο προβλημα ...με τα πολλα ειχα πελαγωσει δεν ηξερα τι να κανω στο τελος ειπα θα κανω αυτο που αισθανομαι και προσπαθησα να θηλασω αποκλειστικα τα εχω ψιλοκαταφερει και προσπαθω ακομα .....ταπεινη μου γνωμη θελει πολυ προσπαθεια και υπομονη !!!!!!! Βεβαια προς θεου δεν κατηγορουμε καμμια μανουλα που δεν θηλασε δεν την κανει λιγοτερο μανουλα απο ολες εμας που το καναμε ή προσπαθησαμε ....τα παντα ειναι υποκειμενικα και δεν θα πρεπει να το βλεπουμε ως κατι απολυτο !!!!!!!!!!Ολες προσπαθουμε για το καλητερο το παιδιων μας !!!!!!

maryz-iraklio kritis έγραψε:μα γιατί να υπάρχουν αντιδράσεις για το θέμα του θηλασμού δε μπορώ να το καταλάβω? Δε το βρίσκω τόσο κακό να είμαστε απόλυτες κάποιες μανάδες για τη διατροφή των παιδιών μας! Για πηγαίνετε λίγο πίσω παλιά πως θήλαζαν τώρα τα έχουμε έτοιμα στο πιάτο βέβαια όλα κ να μη κάνουμε κάτι! Όπως είναι περήφανες κ απόλυτες οι μανάδες του ξένου γάλατος έτσι είναι κ οι θηλάζουσες! Αλλά γιατί αντιδράσεις για το θέμα δε μπορώ να το καταλάβω! βάζω κ τη φατσούλα για να μη παρεξηγηθώ όπως το μεσημέρι!

αυτο ειναι το θεμα οτι δεν ειμαι απολυτη απλα εχει γινει παρεξηγηση και συμφωνω απολυτα μαζι σου απλα η εποχη μας τωρα ειναι διαφορετικη και εχουν αλλαξει πολλα ετσι εχει ερθει και το ξενο γαλα..μιλαω για γυναικες που μπορουν και δεν το προτιμουν

Και μόνο το τσιγάρο, ο καφές.... Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που πρέπει να στερηθεί μια μάνα που θηλάζει και ακόμα περισσότερα όσο λιγότερο βοήθεια και υποστήριξη έχει... Και όλα αυτά μετά απο μια περίοδο εγκυμοσύνης... Που η καλύτερη να ήταν ένα πάρτυ ορμόνων θα το είχε... Και αυτό μετά με το θηλασμο θα φουντώσει και πιο πολυ... Οπότε αν μια μανούλα αποφασίσει να μην θηλάσει είναι απόλυτα σεβαστό... Δεν την κάνει περισσότερο ή λιγότερο μανούλα απο οποιαδήποτε απο εμάς που θηλάσαμε, είναι σαν να συγκρίνουμε τις μανούλες που γεννήσανε και αυτές που υιοθετήσανε... Δεν γίνεται να χωριζόμαστε σε στρατόπεδα κάθε φορά που προκύπτει ένα παρόμοιο θέμα... Είμαστε όλες μανούλες, και βρισκόμαστε σε αυτο το φόρουμ όχι απο βαρεμάρα αλλα γιατί πραγματικά αγαπάμε τα παιδιά μας... Η κοπέλα που άνοιξε το θέμα ήθελε να μάθει προφανώς όχι γιατί δεν μπορούν να θηλάσουν μερικές μανούλες αλλα γιατί δεν θέλουν... Ας μην ξεφεύγουμε λοιπόν.... Please & goodnight!!!

marikaki έγραψε:Θελω να μοιραστω κι εγω μαζι σας την εμπειρια μου,
Εχασα τη μαμα μου όταν ημουν έγκυος στον 5 μηνα. Σε ολόκληρη την εγκυμοσυνη κρατιομουν. Να μην κλάχψ πολύ, να μην ειμαι υπερβολική να μη συμβει κατι στο μωρο...Εκανα και συσπάσεις...Μόλις γεννησα, μου βγηκε το πένθος. Ενιωσα ότι τωρα μπορω επιτελους να θρηνησω και να κλάψω για το χαμο της μαμας μου...Μου ελεγαν ότι πάσχω από επιλοχειο. Όχι τους απαντουσα. Κλαιω γιατι πενθω, πονω, θρηνω.
Γαλα ειχα πολύ, βοηθεια όμως καμια. Βεβαια ειχαν ματωσει οι θηλες μου, το παιδι μου επινε γαλα με αιμα και πυον, έβγαζα με το θηλαστρο, έβαζα και ψευτοθηλες. Αντεξα περίπου 1 μηνα. επαθα μαστιτιδα, ανεβασα 40 πυρετο και δεν ειχα κανεναν να με βοηθησει. Ο αντρας μου δουλευε τρελα ωραρια, τα πεθερικα χωριο, ο πατερας μου ασχετος από όλα αυτα μονο με κοιταζε και δεν ηξερε τι να κανει καθως ποτε δεν ειχε ασχοληθει με παιδια. Κι ετσι σταματησα. Πηρα αντιβιωση και έδωσα στη μικρη μου ξενο. Ενιωθα τρομερες τυψεις και ακομη νιωθω.ΘΑΥΜΑΖΩ ΚΑΘΕ ΦΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ. Πιστευω όμως ότι χρειαζεσαι πολλή βοηθεια. Και ψυχολογικη και πρακτικη. Ειχα φιλη που θηλασε και η μαμα της ειχε αναλαβει το σπίτι, το φαγητο, τα πάντα και εκείνη μονο θηαλαζε. Συγνωμη για το μεγαλο ποστ αλλά ακόμη όταν το σκεφτομαι στενοχωριεμαι..Και το κακο ειναι ότι ξερω πως όταν με αξιωσει ο Θεος να κάνω κι άλλο παιδακι, πάλι δε θα μπορεσω. Κι ο λόγος:πιστευω απόλυτα ότι πρεπει να έχεις πολλή βοηθεια για να τα καταφερεις και εγω ξερω ότι δε θα την εχω. Οσο καλα και να ειμαι ψυχολογικα, γιατι πιστευω όταν με το καλό έρθει το δευτερο παιδακι, δε θα ειμαι χαλια όπως το πρωτο αλλά θα έχω τόσα να φροντισω που πάλι δε θα τα καταφερω.
Μπραβο σε όλες σας πάντως

αρκει η προσπαθεια και δεν υπαρχει λογος να νιωθει καμια γυναικα τυψεις στο κατω κατω δεν το αφησες νηστικο.και εκανες πολυ καλα που προσπαθησες με τετοιες συνθηκες μπραβο σου εγω δεν ξερω ειλικρινα πως θα ημουνα..εγω ειχα την μανα μου τον 1 μηνα και με βοηθησε οσο μπορεσε μετα εφυγε πισω ελλαδα εγω μενω αγγλια και δεν εχω κανενα να με βοηθαει εκτος απο τον ανδρα οποτε ειμια μονη σπιτι..και με διδυμα θηλαζω μαγειρευω και καθαριζω και εχω χρονο και για μενα και ολα αυτα επειδη εχω θεληση υπομονη και επιμονη και ειχα καταθλιψη τον πρωτο μηνα ομως το ξεπερεσα..απλα θελω να πω οτι ολες οι γυναικες μπορουν τα παντα αρκει να το θελουν..