astrellita έγραψε:

LindakiS έγραψε:

Elenitsa1 έγραψε:ειναι πολυ λαθος αυτο που λες.δεν ειπα καθολου χαρουμενη οτι εχω πονακια.το χμογελο το τοποθετησα διπλα στο καλημερα.εννοουσα οτι ποναω μαλλον απο τη στενοχωρια.περα απ το οτι δεν εχω πνευματικο,ουτε ειχα ουτε θα αποκτησω,πιστευω στο Θεο.αλλα στο Θεο.ενταξει δε νομιζω οτι ειμαι η μονη με προγαμιαιες σχεσεις.ισα ισα που ημουν κι αρκετα μεγαλη για την εποχη μας,οταν ξεκινησα.επισης,δε θελω ουτε ΕΝΑ αρνητικο σχολιο για τη μαμα μου.εχει περασει τα πανδεινα.ειναι κι εκεινη κατα των προγαμιαιων σχεσεων,αλλα ειναι και 55 ετων.τοτε ,ετσι ηταν οι πιο πολλες.αλλα ειμαι το παιδι της.προσπαθει να φανει πιο σκληρη ,για να μου βρει μια λυση.

παλι επικεντρωνεσαι σε λάθος κομμάτι κ δεν βλέπεις καν τι σου λέω κ θα σε παρακαλούσα να διαβάζεις 3 φορές αυτά που γράφω κ να μην μπούρδες ότι έκανα αρνητικό σχόλιο Γ τη μάνα σου! δε με ενδιαφέρει αν εχεις πνευματικό απλά λάμβανω όλες τις πιθανές συμβουλευτικές μεθόδους... μάλλον είσαι πολύ μακριά από το να μεγαλώσει ένα παιδί έχεις ΔΙΚΑΙΟ κ δεν εννοώ ηλικιακά.... ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ

ειναι τοσο κακο ναναι καποια κοπελα μακρια απο το να μεγαλωσει ενα παιδι;;;ειναι 20 χρονων,ειναι κιαυτη παιδι...εγω 20 χρονων ουτε ραντεβου δεν ειχα βγει,ζει σε μια κλειστη κοινωνια,ηλικιωμενος αυστηρος πατερας...ειναι λογικο να φοβαται...ας μην κρινουμε τους αλλους συμφωνα με τις δικες μας επιθυμιες κ τα δικα μας βιωματα...

LindakiS έγραψε:

astrellita έγραψε:

LindakiS έγραψε:

Elenitsa1 έγραψε:ειναι πολυ λαθος αυτο που λες.δεν ειπα καθολου χαρουμενη οτι εχω πονακια.το χμογελο το τοποθετησα διπλα στο καλημερα.εννοουσα οτι ποναω μαλλον απο τη στενοχωρια.περα απ το οτι δεν εχω πνευματικο,ουτε ειχα ουτε θα αποκτησω,πιστευω στο Θεο.αλλα στο Θεο.ενταξει δε νομιζω οτι ειμαι η μονη με προγαμιαιες σχεσεις.ισα ισα που ημουν κι αρκετα μεγαλη για την εποχη μας,οταν ξεκινησα.επισης,δε θελω ουτε ΕΝΑ αρνητικο σχολιο για τη μαμα μου.εχει περασει τα πανδεινα.ειναι κι εκεινη κατα των προγαμιαιων σχεσεων,αλλα ειναι και 55 ετων.τοτε ,ετσι ηταν οι πιο πολλες.αλλα ειμαι το παιδι της.προσπαθει να φανει πιο σκληρη ,για να μου βρει μια λυση.

παλι επικεντρωνεσαι σε λάθος κομμάτι κ δεν βλέπεις καν τι σου λέω κ θα σε παρακαλούσα να διαβάζεις 3 φορές αυτά που γράφω κ να μην μπούρδες ότι έκανα αρνητικό σχόλιο Γ τη μάνα σου! δε με ενδιαφέρει αν εχεις πνευματικό απλά λάμβανω όλες τις πιθανές συμβουλευτικές μεθόδους... μάλλον είσαι πολύ μακριά από το να μεγαλώσει ένα παιδί έχεις ΔΙΚΑΙΟ κ δεν εννοώ ηλικιακά.... ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ

ειναι τοσο κακο ναναι καποια κοπελα μακρια απο το να μεγαλωσει ενα παιδι;;;ειναι 20 χρονων,ειναι κιαυτη παιδι...εγω 20 χρονων ουτε ραντεβου δεν ειχα βγει,ζει σε μια κλειστη κοινωνια,ηλικιωμενος αυστηρος πατερας...ειναι λογικο να φοβαται...ας μην κρινουμε τους αλλους συμφωνα με τις δικες μας επιθυμιες κ τα δικα μας βιωματα...

OMG!!! Δεν ειπα οτι ειναι κακο! Αντιθετως της ειπα οτι εχει ΔΙΚΑΙΟ να μη θελει να το κρατησει κι αν εχεις δει προυγουμενες δημοσιευσεις μου της ειπα οτι κανεις δεν θα την κατηγορησει! Ελπιζω μονο να εχει τις λιγοτερες δυνατες τυψεις!! Πραγματικα αυτο ευχομαι.

astrellita έγραψε:ακριβως καφεδακι...αυτο ειπα και σε προηγουμενο σχολειο...ας μπουμε οσο αυτο ειναι δυνατον στην δικη της θεση... οπως και να χει η κοπελα δεν εχει φυτρωσει,ανοικει σε μια οικογενεια απο την οποια εξαρταται ακομα οικονομικα,για τον πατερα του εμβρυου δεν το συζηταω...ειναι μονη της λοιπον,το οτι καποιες αλλες κοπελες δυσκολευονται να κανουνε παιδακι και με βαση αυτο προσπαθουν με το δικιο τους κ αυτες να αποτρεψουν μια τυχον διακοπη κυησης ειναι ενα αλλο θεμα,βρησκονται σε μια αλλη θεση οπου ο ερχομος ενος παιδιου θα πλημυρηζε τους παντες με χαρα και οχι με στεναχωρια,θυμο,προβληματισμο και αγχος οπως στην περιπτωση της ελενιτσας...η ελενιτσα ειναι σε μια ηλικια που πρωτα απο ολα θα πρεπει να σκεφτει τον εαυτο της,το τι θελει αυτην την στιγμη απο την ζωη της...

εγω ειμαι 35 χρονων...εχω ενα κοριτσακι και περημενω και δευτερο...εχω μια ευαισθησια λοιπον σε θεματα που αφορουν μικρα κοριτσια...συμετεχοντας σε αυτο το θεμα σκεφτομαι συνεχως το τι θα ελεγα στην ελενιτσα αν ηταν η κορη μου...λοιπον εγω προσωπικα δεν θα προσπαθουσα να της επιβαλλω κατι αλλα θα την συμβουλευα να κοιταξει πρωτα απο ολα τον εαυτο της...

και φυσικα οποια αποφαση και να παρει αυτο θα πρεπει να της γινει μαθημα και να προσεχει πολυ απο δω και περα ως προς την επιλογη του συντροφου της και ως προς τις προφυλαξεις που θα πρεπει να περνει...

Elenitsa1 έγραψε:τα λεω αυτα στη μαμα μου,οπως λεω κ σ εσας τι μου λεει.της ειπα να πουμε οτι το υιοθετησαμε,και να φυγω για λιγο καιρο.πολλα πραγματα.τα σκεφτεται.φυσικα θα ειναι πολυ αδικο για τον αδερφο μου,αλλα εγω δε θα ζητησω λεφτα,μονο καλυψη.τωρα οτι εκανε η μανα μου στα 55 της παιδι,δε θα το πιστεψει κανεις,ειδικα μετα απο τετοια προβληματα υγειας.μονο αν πουμε οτι το υιοθετησαμε.κατι τετοιο.

stalicha έγραψε:Κοπελα μου δεν ειχα σκοπο να απαντησω αλλα πραγματικα βλεπω πως εισαι σε πολυ δυσκολη κατασταση...Λοιπον, οι ανησυχιες σου ειναι παρα πολυ φυσιολογικες και ποσο μαλλον απτη στιγμη που ζεις σε ενα πιο συντηρητικο περιβαλλον.Δν θεωρω πως επειδη σκεφτεσαι το ενδεχομενο της εκτρωσης ,αυτο σημαινει κιολας οτι δεν αγαπας το παιδι που εχεις μεσα σου...Εισαι απλα προβληματισμενη..κ ειναι λογικο!!!Αλλιως δν θα ρωτουσες καν...Οπως και να εχει εδω δεν βρισκεσαι για να σε κρινουμε..Αλλωστε δυστυχως αυτο ειναι κατι που πολλοι αλλοι θα κανουν ,ειδικα απτη στιγμη που μεγαλωνεις σε ενα πιο συντηρητικο περιβαλλον...Τωρα πια εγινε το ‘’λαθος’’...Στο χερι σου ειναι αν θελεις να το δεις πιο θετικα και απο ενα απλο και στιγμιαιο λαθος,να γινει ‘’ο,τι καλυτερο ειχες ποτε’’.Για μενα ξεχνα τους συναισθηματισμους,τυπου: ‘’Αλλες δεν μπορουν να κανουν και εσυ το πετας’’. Αυτα ειναι βλακειες..Ειναι κριμα μια γυναικα να μην μπορει να κανει παιδι (και ομολογω πως ειναι απο τους μεγαλυτερους φοβους μου) αλλα αυτο δεν εχει σχεση με την τωρινη σου κατασταση...Γιατι...Ας παρουμε και την πιο απαισιοδοξη πλευρα..Θα μεγαλωσεις μονη σου ενα παιδι(δν ειναι προβλημα το μονη σου),χωρις να εχεις τη δυνατοτητα να του παρεχεις καποια πραγματα και χωρις να εχεις τη δυνατοτητα να φτιαξεις τις συνθηκες ωστε να μπορεις να του παρεχεις αργοτερα..Με αυτο εννοω πως αν για παραδειγμα θελησεις να κανεις καποιες επιπλεον σπουδες ή να δουλεψεις σε καποιο πιο απαιτητικο ποστο με σκοπο την ανελιξη,ξεκαθαρα τα πραγματα δν θα μπορεις...(με βαση παντα οτι θα εισαι μια μαμα που θα θελει να βλεπει το παιδι της και δν θα το αφηνει ολη μερα με ντανταδες ή παππουδες).Αυτο λοιπον, εχει σχεση με το τι θελεις εσυ απο τη ζωη σου και τι ζητας.Για παραδειγμα,εγω, θελω οσο τιποτα ενα παιδακι τωρα, ομως γνωριζω πως δν προκειται να το προσπαθησω τα επομενα 2 χρονια τουλαχιστον γτ θελω να κοιταξω να πετυχω καποιους στοχους με σκοπο να μπορω να αμοιβομαι καλυτερα στο μελλον και να παρεχω καποια πραγματα στην οικογενεια μου (οσο αυτο ειναι εφικτο στις συνθηκες στις οποιες ζουμε),διοτι αυτα τα χρονια περνανε και δεν επιστρεφουν.Αυτο για μενα βεβαια, δν σημαινει πως αν μεινω εγκυος δν θα το κρατησω, αλλα παιρνω προφυλαξεις γ να το αποφυγω...Αν λοιπον, συνεβαινε κατι τετοιο σε μενα, εγω προσωπικα θα το κρατουσα.ΑΛΛΑ: οι συνθηκες ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικες απο αυτες που βιωνεις εσυ...Συνεπως, ο,τι και να λεμε εμεις, το θεμα ειναι εσυ ,οχι τι πραγματικα θες (γτ το θες,απλα προβληματιζεσαι λογω των οικονομικων),αλλα αν πιστευεις οτι με τον καιρο μπορεις να προετοιμαστεις και να κανεις παραπερα πολλα απο τα θελω σου ,καποια απτα οποια θα ειναι παρα πολυ δυσκολο να κυνηγησεις μετα, ωστε να δεχτεις την αφιξη μιας νεας ζωουλας. Ολα αυτα απτονται σε σενα...Οπως βλεπεις ολοι εχουμε διαφορετικες αποψεις..Εγω προσωπικα δν μπορω να μπω στη θεση σου...Νομιζω πως θα ειχα τα ιδια διλημματα με σενα...Προσπαθω μονο να σου πω πως θα σκεφτομουν στη θεση σου.Κ αυτο το αισθημα μιας νεας ζωης μεσα σου πρεπει να ειναι ο,τι πιο ομορφο υπαρχει στον κοσμο...!!Μονο ΕΣΥ μπορεις να ξερεις το καλυτερο για σενα...Και ουτε μπορεις να πεις ,’’εχει ο Θεος’’. Αυτα τα ελεγαν οι γιαγιαδες μας...Οκ, επειδη θα τσαντιστουν πολλες με αυτο που εγραψα,ο καθενας μπορει να πιστευει οπου θελει, αλλα,δν μπορουμε να τα αφηνουμε και ολα στο Θεο γτ με την ιδια λογικη οποιος πιστευε σε Αυτον δν θα πεινουσε και δν θα παθαινε τα μυρια οσα...Συν Αθηνα και χειρα κινει...Ο,τι και αν αποφασισεις, θα πρεπει να βαλεις και συ το χερακι σου...Αν αποφασισεις να το κρατησεις αυτο το παιδακι, να εισαι προετοιμασμενη οτι θα περασεις δυσκολα τοσο στην αρχη,οσο και μετα , ομως τελικα εγω πιστευω πως αφου λες πως οι γονεις σου σε αγαπανε ,οσο συντηρητικοι κ αν ειναι,θα το δεχτουνε το παιδι και θα δεχτουν να σας φροντισουν και τους 2 για αρχη. Οι εγωισμοι καλο ειναι να μπουν στην ακρη ,τουλαχιστον στην αρχη...Αφου ετσι εγιναν τα πραγματα η μονη λυση ειναι να εισαι οικονομικα εξαρτημενη τουλαχιστον για ενα διαστημα απτους γονεις σου.Κ αυτο απλα πρεπει να το δεχτεις .Απο κει και περα,με τον καιρο, πιστευω πως θα εμφανιστουν αρκετες πορτες μπροστα σου και θα μπορεις να διαλεξεις...Αλλωστε σκεψου..Τοσοι ανθρωποι εξαρτωνται απο τις οικογενειες τους ,ειδικα στις μερες μας υπαρχουν ολοκληρες οικογενειες με 2 και 3 παιδια που οι γονεις ειναι ανεργοι και τα βγαζουν περα με τη βοηθεια των γονιων..Ε, για καποιο διαστημα μαλλον ειναι αναποφευκτο αυτο.. Για μενα, πριν αποφασισεις οτιδηποτε ΜΙΛΑ με τους δικους σου..Πες ολη την αληθεια και μην ψαξεις για δικαιολογιες για τον εξω κοσμο του τυπου:ειναι υιοθετημενο κλπ κλπ...Αυτα μονο θα μπερδεψουν την κατασταση..Απτη στιγμη που θα αποφασισεις να πεις την αληθεια, θα την πεις σε ολους (για μενα) και θα στηριξεις την αποφαση σου μεχρι το τελος... Κανενας δν θα σου πει πως και γιατι...ΤΕΛΟΣ!ΕΓΙΝΕ!!ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ;;;ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΕΓΙΝΕ!!ΑΜΑΝ ΠΙΑ!!!Να θυμασαι πως το τελειοτερο οπλο ειναι η ειλικρινεια!!Με αυτο τους αφοπλιζεις ΟΛΟΥΣ...Με τον καιρο θα μαθεις να μη δινεις σημασια στα σχολια..Καθε αρχη και δυσκολη..Παντως, να ξερεις πως ενα μπεμπεκακι δινει πολυ χαρα σε ολους...Μιλα στους γονεις σου και να δεις που ολα θα ξεκαθαρισουν και στο τελος θα ειναι πιο ευκολη η αποφαση.Ο,τι και να αποφασισεις, να στηριξεις την αποφαση σου μεχρι τελους...Δεν εχεις να απολογηθεις σε κανεναν.Παντως,επειδη προηγουμενως ανεφερα ολα τα αρνητικα, καλο ειναι να σκεφτεις και τα θετικα...Δλδ το ποση ευτυχια θα φερει αυτο το παιδακι σε ολους σας και οτι ειναι κομματι απο σενα...Ειδικα το δευτερο..Ενα νεο ανθρωπακι ευπλαστο, που θα το μεγαλωνεις και θα σε ωριμαζει...Που θα ανακαλυπτει σιγα σιγα τη ζωη μεσα απο σενα στην αρχη...Κ θα ειναι ευκαιρια να προσφερεις αγαπη σε αυτο το πλασματακι και να μαθετε μαζι αυτα που κανενας αλλος δν θα σε διδαξει παρα μονο ενα τοσο δα μικρο πλασματακι..ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ...Οι γονεις ειναι γονεις και παντα θα ψεγουν τα κακως κειμενα...ΟΜΩΣ ειναι και παντα εκει για να μας ακουσουν και στα καλα και στα ασχημα...
Καλη δυναμη ο,τι και αν κανεις και συγγνωμη για το μεγαλο κειμενο....

πωπωππωωππω αφου ειχες κουραγιο να γραψεις ολα αυτα μπραβω σου

private7 έγραψε:Stalicha να είσαι καλά κ σου εύχομαι κι εσένα ο,τι καλύτερο!!
Πράγματι ειναι δύσκολη απόφαση και σου μιλάω εγω που πάνω απ ολΑ είχα πάντα τις σπουδές μου!
Έζησα σκληρές σκηνές λόγω της αντίδρασης της μητέρας μου αλλά πρέπει να το αφήσω πίσω κ να κοιτάξω το παιδί μου.
Ψυχική δύναμη το κυριότερο κ υποστήριξη από ανθρώπους που σε αγαπάνε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ!!