KRISTI 1 έγραψε:παντως το θεμα ειναι καπως ακυρο...γιατι και να εχουν πασαρει καποιες κοπελες εδω μεσα πλαστη ευτυχια οπως την αποκαλεις,τι περιμενεις τωρα,να βγουν και να πουν,οτι ειπαν ψεματα και εχουν και αυτες προβληματα στην σχεση τους??

mamarena έγραψε:Θα διαφωνησω με τη θεματοθετρια καθετα...
Ας ξεκινησω με τον τιτλο...
Ας παραδεχτουμε οσες εχουμε προβλημα με τις σχεσεις μας, κι ας μην διχνουμε τοση πλαστη ευτυχια...
Δε με χαλαει να βλεπω γυρω μου την ευτυχια.. Ακομα κι αν υποψιαζιομαι οτι αυτη ειναι πλαστη! Αντιθετα με ξενερωνει και με ριχνει απιστευτα η μιρλα και η γκρινια.

Λες οτι ιδανικη σχεση δεν υπαρχει. Και σε αυτο θα διαφωνησω δυστυχως.. Το οτι καποιοι δε την εχουν βρει ακομα δε σημαινει οτι δεν υπαρχει. Κι αν πιστεψεις οτι δεν υπαρχει, τοτε θα παψεις να την ψαχνεις. Απποτελεσμα? Δε θα τη βρεις ποτε!
Και για να δεις ποσο υποκειμενικο ειναι το ιδανικο... Ζω σε μια ιδανικη σχεση! Ειμαι 30 ετων. Ανεργη. Το σπιτι που μενω ειναι στο ονομα του αντρα μου και οχι στο δικο μου. Δεν εχω επαγγελματικη καταξιωση (και λογικα στενευουν τα περιθωρια να τη βρω ποτε) Τα εξοδα μου καλυπτονται απο τον μισθο του αντρα μου(!) Δεν εχω πολλους καλους φιλους! 4-5 ειναι ολοι κι ολοι αν τους μετρησω!
Ξερεις ομως τι εχω? Ενα αξιολατρευτο παιδι, που ναι μεν για χαρη του παρατησα τη δουλεια μου , τους συναδελφους μου, και την οικονομικη μου ανεξαρτησια, αλλα καταφερνω να μεγαλωσω μονη μου με τον αντρα μου, οπως θελουμε εμεις και να του δωσουμε τις αρχες που θελουμε, και τον απολυτο χρονο μας.
Εχω εναν αντρα, που με ολα τα ελαττωματα του ξερω πως θα ειναι διπλα μου οποτε τον χρειαστω, το εχει αποδειξει αμετρητες φορες.Που με ανεχεται, που δουλευει και για τους 3 μας, που ειναι μεσα στο χαμογελο απο το πρωι εως το αλλο πρωι, που ειναι ο τελειος πατερας, και αν συνεχισω να γραφω γι αυτον δε θα τελειωσω ποτε οποτε σταματαω εδω.
Η ιδανικη λοιπον κατασταση για μενα οπως σου την περιεγραψα παραπανω, σιγουρα για καποιες κοπελες που θα τη διαβασουν θα πουν.. ελεος!!! Ιδανικη κατασταση ειναι αυτη?? Ειναι πολυ προσωπικο και μοναδικο θεμα το τι ζητα καποιος απο τη ζωη του.
Υπαρχουν πολλα πραγματα που θα ηθελα κι εγω να εχω και δεν τα εχω. Αρκουμαι ομως στα βασικα. Μια ομορφη οικογενεια με τις καλες και τις κακες μερες της.
Ετσι ειναι η ζωη.. Ποτε δεν τα εχουμε ολα. Το μυστικο ειναι να βρισκουμε τροπους να ειμαστε ευτυχισμενοι με αυτα που εχουμε και να παλευουμε καθε μερα για το καλυτερο! Δεν ειναι υπεροχο?
Αρα μη θεωρεις ψευτικο το διαφορετικο... Οσο για την κοπελα που ειδες στο δρομο και την κερατωνε ο αντρας της και δε σου το ειπε με το καλημερα..το αφηνω ασχολιαστο. Φανταζομαι καταλαβαινεις το λογο..μεγαλες γυναικες ειμαστε.
Μη με παρεξηγησεις. Σε αλλο θεμα ισως να ταυτιστουν οι αποψεις μας. Εδω ομως διαφωνω... Ασε τον κοσμο να λεει ο,τι θελει. Ειναι δικαιωμα του καθενος μας...

stefanakos έγραψε:πιστευω πως αυτες οι συμπεριφορες παντα υπηρχαν και θα υπαρχουν, τωρα για την ιστορια που λες , τι ηθελες να σου πει η κοπελα , με κερατωνει ο αντρας μου γιαυτο χαθηκα ?????θα ντρεποταν η κοπελα. προσωπικα και μενα ο άντρας μου ειναι ο αντρουλης μου εχουμε περασει πολλα μαζι θετικα και αρνητικα παρολα αυτα τον αγαπω πολυ. προσεξε ομως οταν λεω αρνητικα δεν εννοω να με χτυπαει, ουτε να με κερατωνει με το που αντιληφθω εχω γινει λουης !!!σε αυτα ειμαι καθετη, τις περισσοτερες φορες τσακωνομαστε για βλακειες. ο γαμος θελει προσπαθεια και απο τους δυο. τωρα αν καποιες το παιζουν οτι ζουν σε τελειες οικογενειες μακαρι να ειναι ετσι, ισως υπαρχουν και αυτα.

μπεμπινι 1 έγραψε:

mamarena έγραψε:Θα διαφωνησω με τη θεματοθετρια καθετα...
Ας ξεκινησω με τον τιτλο...
Ας παραδεχτουμε οσες εχουμε προβλημα με τις σχεσεις μας, κι ας μην διχνουμε τοση πλαστη ευτυχια...
Δε με χαλαει να βλεπω γυρω μου την ευτυχια.. Ακομα κι αν υποψιαζιομαι οτι αυτη ειναι πλαστη! Αντιθετα με ξενερωνει και με ριχνει απιστευτα η μιρλα και η γκρινια.

Λες οτι ιδανικη σχεση δεν υπαρχει. Και σε αυτο θα διαφωνησω δυστυχως.. Το οτι καποιοι δε την εχουν βρει ακομα δε σημαινει οτι δεν υπαρχει. Κι αν πιστεψεις οτι δεν υπαρχει, τοτε θα παψεις να την ψαχνεις. Απποτελεσμα? Δε θα τη βρεις ποτε!
Και για να δεις ποσο υποκειμενικο ειναι το ιδανικο... Ζω σε μια ιδανικη σχεση! Ειμαι 30 ετων. Ανεργη. Το σπιτι που μενω ειναι στο ονομα του αντρα μου και οχι στο δικο μου. Δεν εχω επαγγελματικη καταξιωση (και λογικα στενευουν τα περιθωρια να τη βρω ποτε) Τα εξοδα μου καλυπτονται απο τον μισθο του αντρα μου(!) Δεν εχω πολλους καλους φιλους! 4-5 ειναι ολοι κι ολοι αν τους μετρησω!
Ξερεις ομως τι εχω? Ενα αξιολατρευτο παιδι, που ναι μεν για χαρη του παρατησα τη δουλεια μου , τους συναδελφους μου, και την οικονομικη μου ανεξαρτησια, αλλα καταφερνω να μεγαλωσω μονη μου με τον αντρα μου, οπως θελουμε εμεις και να του δωσουμε τις αρχες που θελουμε, και τον απολυτο χρονο μας.
Εχω εναν αντρα, που με ολα τα ελαττωματα του ξερω πως θα ειναι διπλα μου οποτε τον χρειαστω, το εχει αποδειξει αμετρητες φορες.Που με ανεχεται, που δουλευει και για τους 3 μας, που ειναι μεσα στο χαμογελο απο το πρωι εως το αλλο πρωι, που ειναι ο τελειος πατερας, και αν συνεχισω να γραφω γι αυτον δε θα τελειωσω ποτε οποτε σταματαω εδω.
Η ιδανικη λοιπον κατασταση για μενα οπως σου την περιεγραψα παραπανω, σιγουρα για καποιες κοπελες που θα τη διαβασουν θα πουν.. ελεος!!! Ιδανικη κατασταση ειναι αυτη?? Ειναι πολυ προσωπικο και μοναδικο θεμα το τι ζητα καποιος απο τη ζωη του.
Υπαρχουν πολλα πραγματα που θα ηθελα κι εγω να εχω και δεν τα εχω. Αρκουμαι ομως στα βασικα. Μια ομορφη οικογενεια με τις καλες και τις κακες μερες της.
Ετσι ειναι η ζωη.. Ποτε δεν τα εχουμε ολα. Το μυστικο ειναι να βρισκουμε τροπους να ειμαστε ευτυχισμενοι με αυτα που εχουμε και να παλευουμε καθε μερα για το καλυτερο! Δεν ειναι υπεροχο?
Αρα μη θεωρεις ψευτικο το διαφορετικο... Οσο για την κοπελα που ειδες στο δρομο και την κερατωνε ο αντρας της και δε σου το ειπε με το καλημερα..το αφηνω ασχολιαστο. Φανταζομαι καταλαβαινεις το λογο..μεγαλες γυναικες ειμαστε.
Μη με παρεξηγησεις. Σε αλλο θεμα ισως να ταυτιστουν οι αποψεις μας. Εδω ομως διαφωνω... Ασε τον κοσμο να λεει ο,τι θελει. Ειναι δικαιωμα του καθενος μας...

ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΝΗ,ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΚΑΘΙΣΤΗ ΓΡΑΦΕΙς,ΟΡΘΩΣ ΕΜΙΛΗΣΕΣ.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΤΑΜΑΜ!!!

μπεμπινι 1 έγραψε:

mamarena έγραψε:Θα διαφωνησω με τη θεματοθετρια καθετα...
Ας ξεκινησω με τον τιτλο...
Ας παραδεχτουμε οσες εχουμε προβλημα με τις σχεσεις μας, κι ας μην διχνουμε τοση πλαστη ευτυχια...
Δε με χαλαει να βλεπω γυρω μου την ευτυχια.. Ακομα κι αν υποψιαζιομαι οτι αυτη ειναι πλαστη! Αντιθετα με ξενερωνει και με ριχνει απιστευτα η μιρλα και η γκρινια.

Λες οτι ιδανικη σχεση δεν υπαρχει. Και σε αυτο θα διαφωνησω δυστυχως.. Το οτι καποιοι δε την εχουν βρει ακομα δε σημαινει οτι δεν υπαρχει. Κι αν πιστεψεις οτι δεν υπαρχει, τοτε θα παψεις να την ψαχνεις. Απποτελεσμα? Δε θα τη βρεις ποτε!
Και για να δεις ποσο υποκειμενικο ειναι το ιδανικο... Ζω σε μια ιδανικη σχεση! Ειμαι 30 ετων. Ανεργη. Το σπιτι που μενω ειναι στο ονομα του αντρα μου και οχι στο δικο μου. Δεν εχω επαγγελματικη καταξιωση (και λογικα στενευουν τα περιθωρια να τη βρω ποτε) Τα εξοδα μου καλυπτονται απο τον μισθο του αντρα μου(!) Δεν εχω πολλους καλους φιλους! 4-5 ειναι ολοι κι ολοι αν τους μετρησω!
Ξερεις ομως τι εχω? Ενα αξιολατρευτο παιδι, που ναι μεν για χαρη του παρατησα τη δουλεια μου , τους συναδελφους μου, και την οικονομικη μου ανεξαρτησια, αλλα καταφερνω να μεγαλωσω μονη μου με τον αντρα μου, οπως θελουμε εμεις και να του δωσουμε τις αρχες που θελουμε, και τον απολυτο χρονο μας.
Εχω εναν αντρα, που με ολα τα ελαττωματα του ξερω πως θα ειναι διπλα μου οποτε τον χρειαστω, το εχει αποδειξει αμετρητες φορες.Που με ανεχεται, που δουλευει και για τους 3 μας, που ειναι μεσα στο χαμογελο απο το πρωι εως το αλλο πρωι, που ειναι ο τελειος πατερας, και αν συνεχισω να γραφω γι αυτον δε θα τελειωσω ποτε οποτε σταματαω εδω.
Η ιδανικη λοιπον κατασταση για μενα οπως σου την περιεγραψα παραπανω, σιγουρα για καποιες κοπελες που θα τη διαβασουν θα πουν.. ελεος!!! Ιδανικη κατασταση ειναι αυτη?? Ειναι πολυ προσωπικο και μοναδικο θεμα το τι ζητα καποιος απο τη ζωη του.
Υπαρχουν πολλα πραγματα που θα ηθελα κι εγω να εχω και δεν τα εχω. Αρκουμαι ομως στα βασικα. Μια ομορφη οικογενεια με τις καλες και τις κακες μερες της.
Ετσι ειναι η ζωη.. Ποτε δεν τα εχουμε ολα. Το μυστικο ειναι να βρισκουμε τροπους να ειμαστε ευτυχισμενοι με αυτα που εχουμε και να παλευουμε καθε μερα για το καλυτερο! Δεν ειναι υπεροχο?
Αρα μη θεωρεις ψευτικο το διαφορετικο... Οσο για την κοπελα που ειδες στο δρομο και την κερατωνε ο αντρας της και δε σου το ειπε με το καλημερα..το αφηνω ασχολιαστο. Φανταζομαι καταλαβαινεις το λογο..μεγαλες γυναικες ειμαστε.
Μη με παρεξηγησεις. Σε αλλο θεμα ισως να ταυτιστουν οι αποψεις μας. Εδω ομως διαφωνω... Ασε τον κοσμο να λεει ο,τι θελει. Ειναι δικαιωμα του καθενος μας...

ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΝΗ,ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΚΑΘΙΣΤΗ ΓΡΑΦΕΙς,ΟΡΘΩΣ ΕΜΙΛΗΣΕΣ.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΤΑΜΑΜ!!!

[/quote

κι εγω!!!!!

mikraki έγραψε:

stefanakos έγραψε:πιστευω πως αυτες οι συμπεριφορες παντα υπηρχαν και θα υπαρχουν, τωρα για την ιστορια που λες , τι ηθελες να σου πει η κοπελα , με κερατωνει ο αντρας μου γιαυτο χαθηκα ?????θα ντρεποταν η κοπελα. προσωπικα και μενα ο άντρας μου ειναι ο αντρουλης μου εχουμε περασει πολλα μαζι θετικα και αρνητικα παρολα αυτα τον αγαπω πολυ. προσεξε ομως οταν λεω αρνητικα δεν εννοω να με χτυπαει, ουτε να με κερατωνει με το που αντιληφθω εχω γινει λουης !!!σε αυτα ειμαι καθετη, τις περισσοτερες φορες τσακωνομαστε για βλακειες. ο γαμος θελει προσπαθεια και απο τους δυο. τωρα αν καποιες το παιζουν οτι ζουν σε τελειες οικογενειες μακαρι να ειναι ετσι, ισως υπαρχουν και αυτα.

Είδες τώρα?κάθεσαι και μπάινεις στο τρυπάκι να διευκρινίζεις ότι δεν εννοείς αυτό αλλά το άλλο...Συγγνώμη τι είναι η Αθανασία?ο κριτής όλων μας???Ε όχι επειδή πέρασε μια κατάσταση, δε σημαίνει, ότι όλοι οι άντρες είναι ίδιοι, ούτε σόνι και ντε θα το κάνει και ο δικός μας...Αν το κάνει, βλέπουμε πια...Όλοι έχουμε περάσει δύσκολες καταστάσεις...και εγώ συμπαραστάθηκα στον άντρα μου σε χοντρό πρόβλημα υγείας και εκείνος σε δικό μου και ναι τέτοιες καταστάσεις σε δένουν...όσο και αν δεν εννοεί να το καταλάβει, γιατί μάλλον είναι πληγωμένη τώρα και βλέπει παντού φαντάσματα!δεν υπάρχουν μόνο τα κέρατα στις σχέσεις!!!