Ευάκι έγραψε:

MariaM έγραψε:

Ευάκι έγραψε:εγω επειδη απαντησα νωριτερα θα συμπληρωσω μονο πως οταν εγραψα οτι δε μου τα κραταει ποτε εννοουσα σε αναγκη.οχι για να βγω ή για να παω διακοπες!να καιγομαστε να ειναι ο αντρας μου χειρουργειο και αυτη στην κοσμαρα της...εδω οφειλω να υποκλιθω στη μαμα μου που απο μονη της προσφερεται να κραταει την μικρη οταν δουλευω ωστε να μην πηγαινει το παιδι σε βρεφονηπιακο,και για τα εξοδα και για την επαφη του με αρρωστα παιδακια και τετοια.και εννοειται οτι φαγητα παμπερ και τετοια δε την επιβαρυνω ηδη κανει αρκετα για μενα.....
εννοειται οτι κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος αλλα η θεληση να βοηθησεις το παιδι σου οταν σε εχει αναγκη ειναι χαρακτηριστικο γνωρισμα της μανας υποτιθεται..........

Μπορώ Ευάκι μου να κατανοήσω την πικρία. Η υποχρέωση είναι κοινωνική, που σημαίνει ότι είναι κάτι κρύο που δεν χωράει το συναίσθημα. Οπότε είναι λογικό μια μαμά να αισθάνεται προδωμένη όταν η μαμά ή πεθερά δεν της κρατάει το παιδί σε δύσκολη στιγμή. Εκεί πραγματικά συμφωνώ ότι γεννιέται μια "υποχρέωση" από την πλευρά της μαμάς ή πεθεράς μας να βοηθήσει στην δύσκολη στιγμή όπως θα κάναμε και εμείς για αυτούς άλλωστε. Ουσιαστικά πάλι τίποτα δεν τις υποχρεώνει παρά μόνο το συναίσθημα μπροστά στην αναγκη που τις έχουμε.

να συμπληρωσω ακομη οτι η κοινωνια ποτε δε κρινει αυτες τις πεθερες που δε στεκονται στα παιδια τους...αλλα οταν η νυφη δε κοιταξει την πεθερα ολοι λενε "απαραδεκτη η νυφη...."η δικη μου βεβαια πεθερα παρολο που ειναι αυτη που ειναι κι εχει κανει τοσα οταν την κρατησα σπιτι μου και 1 μηνα την ετρεχα γιατρους δε σκεφτηκε να προσφερει κατι σε μενα,εναν καλο λογο βρε αδερφε...δε ζητησα να ξοδευτει...αλλα οχι...ηταν υποχρεωση μου να το κανω....και δεν αξιζα ουτε ενα ευχαριστω....

βανια έγραψε:
επίσης ποτέ δεν θα γηροκομούσα μέσα στο σπίτι μου ούτε τους γονείς μου ούτε τα πεθερικά μου ναι να πάω στο σπίτι τους ναι στο νοσοκομείο ναι να πλύνω αλλά όχι στο σπίτι μου το θεωρώ αρρωστημένο και δημιουργεί πολλά προβλήματα στην σχέση της οικογένειας
_________

MariaM έγραψε:

βανια έγραψε:
επίσης ποτέ δεν θα γηροκομούσα μέσα στο σπίτι μου ούτε τους γονείς μου ούτε τα πεθερικά μου ναι να πάω στο σπίτι τους ναι στο νοσοκομείο ναι να πλύνω αλλά όχι στο σπίτι μου το θεωρώ αρρωστημένο και δημιουργεί πολλά προβλήματα στην σχέση της οικογένειας
_________

Α, Βάνια δεν βολεύει ούτε αυτό γιατί πρέπει να τρέχεις κάθε τρεις και λίγο και πολλές φορές μέσα στα άγρια μεσάνυχτα. Την καλύτερη λύση την είχε η μαμά μου που γηροκόμισε τις 2 γιαγιάδες μου (ξεχωριστά) όταν έμειναν μόνες. Είχε μια μικρη γκαρσονιέρα κάτω από το σπίτι και έτσι τις φρόντιζε χωρίς να τρέχει και να έχει συνέχεια την έννοια τους. Και στην πεθερά της πήρε και γυναίκα να την φροντίζει γιατί εκείνη δεν μπορούσε. Αλλά και στις 2 γιαγιάδες τα άλλα παιδιά τους δεν ασχολήθηκαν καθόλου, δυστυχως. Επαναπαύτηκαν μάλλον.

βανια έγραψε:Η δική μου άποψη σε αυτό το θέμα έχει ως εξής :Έκανα παιδί για να το μεγαλώσω εγώ όχι η μάνα μου ούτε η πεθερά μου τα παιδιά πρέπει να είναι ευθύνη των γονιών και σαφώς οι γιαγιάδες δεν είναι υποχρεωμένες να τα κρατάνε και δεν μιλάμε σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπως είναι θέματα υγείας -η να παραβρεθείς σε κάποια σημεία που δεν είναι κατάλληλος για παιδί γιατί κακά τα ψέματα το ζευγάρι το ανδρόγυνο θέλει και την ανάγκη να παέι ε΄να σινεμά η να μείνει λίγο μόνο ξέρετε στην Αμερική τη κάνανε ; το έλεγε πέρσι μια κοπέλα στη συμβουλευτική γονέων που πήγαινα με το δήμο . Ήταν 5 φίλες και με τη σειρά η κάθε μια κράταγε το παιδί της άλλης για να μπορούν να βγαίνουν τα ζευγάρια έξω καθόλου άσχημο ε; αλλά στα ελληνικά δεδομένα ακούγετε κάπως .Διαφωνώ τελείως με το μοντέλο όμως που επικρατεί δυστυχώς σε πολλές ελληνικες οικογένειες με τις δήθεν εργαζόμενες μητέρες . Πάρκαρουν τα παιδιά στην γιαγιά η τη μια η την άλλη και εκείνες πάνε στη δουλειά και μέχρι εδω πες καλά αλλά στη συνέχεια γυρίζουν και βρίσκουν δικαιολογία την κούραση και παρατείνουν την αναμονή στη γιαγια για να κοιμηθούν λίγο και το απόγευμα πάνε με τον σύζυγο να το πάρουν αλλά και πάλι πίνωντας καφέ πάλι η γιαγια το κοιτάει επειδή εκείνες είναι κουρασμένες και θέλουν να απολαύσουν το καφέ . Έρχεται το Σαββατοκύριακο και φέυγουν για διημερο αλλά βέβαια το παιδί δεν το παίρνουν επειδή δεν μπορούν να το κυνηγούν -οι γονείς έχουν δικαίωμα στο να πάνε κάπου τα παιδιά όμως ; Η λέξη οικογένεια τελικά για αυτούς τους ανθρώπους απο ότι αποτελείται; Επίσης το φαίνομενο να κάνουν διακοπές χωρίς τα παιδιά πως σας φαίνεται; Δεν ξέρω ρε κορίτσια εγω στη μάνα μου και στην αδερφή μου που μέναμε απέναντι ένα βράδυ το άφησα που είχαμε πάει στη κοπή πίτας στη εργασία του άντρα μου και γινόταν σε νυχτερινό κέντρο και δεν μπόρεσα να κοιμηθω όλο το βράδυ ειλικρινά δεν τα πονάνε; Υπάρχουν μητέρες που τα παιδιά τους δεν τα ξέρουν που σε σχολικές γιορτές δεν έχουν πατήσει και έχουν την δικαιολογία εργάζομαι μάλλον τη γονική άδεια δεν τη ξέρουν και εντάξει μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια ούτε μια φορά βγάζει το παιδί το δημοτικό καιο βλέπεις γιαγιαδες να τα πηγαινοφέρνουν και μετά ακούς και το τρομερό :έχει γίνει κακότροπο το παιδί μου μ ου το χάλασε η πεθερά η ηβ μάνα μου !Οχι Κ Γαιδάρα εσυ το χάλασες με την αναισθησία σου και την αδιαφορία σου το παιδί δεν είναι φυτό και να του βάζει απλά νερό και λίπασμα θέλει και επικοινωνία .

MariaM έγραψε:

Ευάκι έγραψε:

MariaM έγραψε:

Ευάκι έγραψε:εγω επειδη απαντησα νωριτερα θα συμπληρωσω μονο πως οταν εγραψα οτι δε μου τα κραταει ποτε εννοουσα σε αναγκη.οχι για να βγω ή για να παω διακοπες!να καιγομαστε να ειναι ο αντρας μου χειρουργειο και αυτη στην κοσμαρα της...εδω οφειλω να υποκλιθω στη μαμα μου που απο μονη της προσφερεται να κραταει την μικρη οταν δουλευω ωστε να μην πηγαινει το παιδι σε βρεφονηπιακο,και για τα εξοδα και για την επαφη του με αρρωστα παιδακια και τετοια.και εννοειται οτι φαγητα παμπερ και τετοια δε την επιβαρυνω ηδη κανει αρκετα για μενα.....
εννοειται οτι κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος αλλα η θεληση να βοηθησεις το παιδι σου οταν σε εχει αναγκη ειναι χαρακτηριστικο γνωρισμα της μανας υποτιθεται..........

Μπορώ Ευάκι μου να κατανοήσω την πικρία. Η υποχρέωση είναι κοινωνική, που σημαίνει ότι είναι κάτι κρύο που δεν χωράει το συναίσθημα. Οπότε είναι λογικό μια μαμά να αισθάνεται προδωμένη όταν η μαμά ή πεθερά δεν της κρατάει το παιδί σε δύσκολη στιγμή. Εκεί πραγματικά συμφωνώ ότι γεννιέται μια "υποχρέωση" από την πλευρά της μαμάς ή πεθεράς μας να βοηθήσει στην δύσκολη στιγμή όπως θα κάναμε και εμείς για αυτούς άλλωστε. Ουσιαστικά πάλι τίποτα δεν τις υποχρεώνει παρά μόνο το συναίσθημα μπροστά στην αναγκη που τις έχουμε.

να συμπληρωσω ακομη οτι η κοινωνια ποτε δε κρινει αυτες τις πεθερες που δε στεκονται στα παιδια τους...αλλα οταν η νυφη δε κοιταξει την πεθερα ολοι λενε "απαραδεκτη η νυφη...."η δικη μου βεβαια πεθερα παρολο που ειναι αυτη που ειναι κι εχει κανει τοσα οταν την κρατησα σπιτι μου και 1 μηνα την ετρεχα γιατρους δε σκεφτηκε να προσφερει κατι σε μενα,εναν καλο λογο βρε αδερφε...δε ζητησα να ξοδευτει...αλλα οχι...ηταν υποχρεωση μου να το κανω....και δεν αξιζα ουτε ενα ευχαριστω....

Α, Ευάκι ξέρεις τι θα σου πουν. Έχεις υποχρέωση να την ξεσκ@..σεις εσύ επειδή, ξεσκ@..τιζε εκείνη τον άντρα σου όταν ήταν μωρό. Απόψεις που κρατάνε απο παλιά και συμφέρει να τις κουβαλάμε ακόμα, δυστυχώς... Δεν βγάζεις άκρη.

RANIAASIKIDOY έγραψε:ΘΕΛΟΥΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΘΑΡΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΙΛΑΜΕ.ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΔΟΥΝ ΜΑΣ ΤΗΝ ΛΕΝΕ.ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΙΠΑΜΕ ΟΧΙ ΚΙ ΕΤΣΙ.ΟΛΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΜΗ ΤΟ ΔΙΝΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΜΙΚΡΟ ΤΟ ΠΗΡΕΣ ΕΚΕΙΝΟ,ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΧΡΩΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕ ΜΗΝ ΤΟ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΜΠΡΑΒΟ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΚΟΙΤΑ ΤΙ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ. ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ.ΘΑΡΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..