η γνωριμία μας αποτελεί σενάριο για σαπουνόπερα..κάποια στιγμή πρέπει να την διηγηθώ και εγώ!

ΠΕΣ ΤΗΝ ΜΑΣ ΙΩΑΝΝΑ ΜΟΥ...ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΣ ΣΕ ΑΓΩΝΙΑ...

ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΕΑ .ΑΡΧΙΚΑ ΒΓΙΑΝΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΠΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΒΑΣΕΩΣ .ΕΓΩ ΒΕΒΑΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΚΙΝΗΣΗ .ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΗΘΕΛΑ.ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΗΝΕΣ ΒΓΑΙΝΑΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ.4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2008...

Δουλευαμε και οι δυο Συνταγμα, εγω σε τουριστικο και εκεινος ειχε περιπτερο. Ηαν το μοναδικο περιπτερο που πουλαγε χυμο ανανα. Απο τοτε εχουν περασει 11 χρονια

ΗΤΑΝ ΜΑΙΟΣ ΤΟΥ 2009.ΕΓΩ ΕΨΑΧΝΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΕΝΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ.ΕΙΧΑ ΨΑΞΕΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΝΤΡΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΚΑΤΙ..ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ!Ε ΕΚΕΙ ΗΤΑΝ ΠΩΛΗΤΗΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ!ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟΣ Κ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.ΕΚΕΙ ΒΡΗΚΑ Κ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΑΜΑΞΑΚΙ.ΤΟΝ ΜΑΙΟ ΕΙΧΑ ΕΠΙΣΗΣ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ Κ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΗΘΕΛΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΜΟΥ.ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ Κ ΑΥΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΙΝΗΣΗ.ΕΓΩ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΠΕΡΝΑ ΤΗΛ Κ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ Κ ΤΟ ΕΠΕΡΝΑ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ ΚΙ ΟΛΑΣ ΜΗΠΩΣ Κ ΠΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑ...ΤΖΙΦΟΣ.
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΚΕΙΝΟ ΞΕΚΙΝΑΩ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΓΓΛΙΚΩΝ Κ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΜΗΜΑ(Κ ΜΕΤΑ ΛΕΝΕ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΗΝ ΜΟΙΡΑ) ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΜΑΖΙ.ΤΗΣ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΤΗΚΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ Κ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠ'ΕΞΩ ΑΠ'ΕΞΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2-3 ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΜΝΜ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ Κ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΑΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΩ Κ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΑΦΕ.ΗΤΑΝ ΑΜΟΙΒΑΙΟ
ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΧΟΡΙΣΤΟΙ

totula έγραψε:Δουλευαμε και οι δυο Συνταγμα, εγω σε τουριστικο και εκεινος ειχε περιπτερο. Ηαν το μοναδικο περιπτερο που πουλαγε χυμο ανανα. Απο τοτε εχουν περασει 11 χρονια

Ο ΧΥΜΟΣ ΑΝΑΝΑ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ!!!

Ο ΧΥΜΟΣ ΑΝΑΝΑ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ!!! [/quote]

Μερικοι περνουν δωρα με τα περιοδικα εγω με το χυμο πηρα τον περιπτερα δωρο

ΗΤΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ '97ΟΠΟΥ ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΚΑΝΕ ΠΑΡΤΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΗΓΑ ΕΚΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΜΑΣ ΦΙΛΟ.ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΗΛΟΥΣΑΜΕ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΕ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΛΑΜΠΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΕΣΑ.ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΑΖΙ ΑΛΛΑ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΓΩ ΕΦΥΓΑ ΕΞΩ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ ΧΩΡΙΣΑΜΕ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ Μ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟ 2000 ΤΟΝ ΞΑΝΑ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΔΕΝ ΞΑΝΑ ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΠΑΡΟΛΟΥ ΠΟΥ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΙΤΑΛΙΑ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΜΥΤΗΛΗΝΗ ΜΕ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΚΑΘΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ.ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΜΕ ΔΥΟ ΖΟΥΖΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ.ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙ Η ΜΟΙΡΑ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ!

totula έγραψε:Ο ΧΥΜΟΣ ΑΝΑΝΑ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ!!!

Μερικοι περνουν δωρα με τα περιοδικα εγω με το χυμο πηρα τον περιπτερα δωρο[/quote]

XAXAXAXA ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΤΖΑΜΠΑ Κ ΤΟΥΣ ΧΥΜΟΥΣ!!!!
ΕΓΩ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΝ ΠΩΛΗΤΗ!!!

Εμείς γνωριστήκαμε με τον άντρα μου πριν 13!!! ολόκληρα χρόνια (λέω 13 και ακόμα να το πιστέψω πως πέρασαν..!!!)
Τρίτη Λυκείου τότε, η διπλανή μου, πήγαινε στο ίδιο φροντιστήριο με μια φίλη & συμμαθήτρια του άντρα μου. Μια μέρα λοιπόν κάναμε κοπάνα και πήγαμε στα εξάρχεια για καφέ, για να δούμε την φίλη της διπλανής μου & γιατί ήταν εξάρχεια για καφέ!!!
Εκεί λοιπόν που πάμε στο σχολείο για να πάρουμε την κοπέλα, τρώει μια φλασιά αυτή και σκέφτεται να με γνωρίσει με τον κολλητό της. Πίστευε πως θα ταιριάζαμε. (Το παράλογο είναι πως εμένα δεν με ήξερε καθόλου, απλά υπέθεσε πως θα του άρεσα του άντρα μου). Εκείνος ο κακομοίρης τότε έπαιρνε αντιβίωση για ωτίτιδα & είχε κάνει και την προηγούμενη μέρα κοπάνα και δεν μπορούσε να κάνει δύο συνεχόμενες μέρες....
Έτσι όταν του πρότεινε η φίλη μας να βγούμε την ίδια μέρα της είπε πως δεν μπορεί αλλά να το κανονίσουμε. Τότε του ξεφούρνισε η φίλη του τις σκέψεις της και αυτός νευρίασε γιατί το θεώρησε προξενιό (χαχαχαχα). Εγώ πάλι 3 λαλούν και 2 χορεύουν, για καφέ θα βγαίναμε, δεν θα τον παντρευόμασταν κιόλας Τελικά κανονίσαμε να βγούμε ένα Σάββατο (το επόμενο? το μεθεπόμενο, ούτε που θυμάμαι)
Πάμε λοιπόν για καφέ και καθόμαστε δίπλα δίπλα και κρατιόμαστε χεράκι χεράκι (ναι ναι, ρομαντικό, δεν ήθελα να δείξω απο την πρώτη επάφή τι αναίσθητη είμαι ).
Ερχεται η ώρα να φύγουμε και πηγαίνουμε όλοι προς τη στάση του λεωφορείου. Έτσι όπως προχωράμε λοιπόν, τον σταματάω μπροστά σε μια βιτρίνα φαρμακείου(!!! αυτό είχε εκεί, τι να έκανα?) για να περπατήσουν οι άλλοι να μείνουμε λίγο μόνοι μας. Εκεί λοιπόν που σταματάμε, με ρωτάει: "Τι κοιτάμε εδω?" "Τίποτα δεν κοιτάμε, του απαντάω, ευκαιρία ψάχνουμε."
Ε, αυτό ήταν, έσκυψε, με φίλησε & απο τότε ότι βλακεία και να έχω κάνει είναι πάντα εκεί & τον λατρεύω γιαυτό. Γιαυτό & για το ότι μου χάρισε την κόρη μας που είναι ίδια ο μπαμπάς της και κάθε μέρα με γεμίζει χαρά & υπερηφάνια

Εγώ και ο αρραβωνιαστικός μου γνωριζόμαστε πάνω από 8 χρόνια, άλλα είμαστε μαζί μόλις 8 μήνες. Αυτός έτυχε να συνεργαστεί πολλές φορές με τον πρώην αρραβωνιαστικό της αδερφής μου (αυτή τελικά χώρισε και παντρεύτηκε άλλον και έκανε και παιδί) και ενώ ποτέ δεν βρεθήκαμε σε κοινές παρέες ή δε βγήκαμε ποτέ μαζί έξω, ήξερα ότι είναι πολύ καλό παιδί, απλά τον υποτιμούσα λιγάκι γιατί είναι μικρότερος και εντελώς άλλης νοοτροπίας σαν άτομο και ποτέ δε θα σκεφτόμουν ότι κάτι μπορεί να γίνει με εμάς τους δύο.
Πριν ένα χρόνο περίπου ήρθε κατά τύχη και με άκουσε σε ένα μαγαζί που τραγουδούσα με μια ροκ μπάντα και κάποια στιγμή με χαιρετάει και μου λέει "τραγουδάς? δλδ είμαστε συνάδελφοι?" είναι μουσικός, γιαυτό. Με τα πολλά κάποια στιγμή με βρίσκει στο δρόμο και μου λέει να μάθω να λέω και ελληνικά κομμάτια (τραγουδούσα μόνο ξένα) για να μπορώ να δουλέψω σε περισσότερα μαγαζιά, κι ότι μπορώ να κάνω πρόβες μαζί του κι ότι θα με βοηθήσει (λόγω της καλής σχέσης που είχε με την αδερφή μου). Εγώ δεν πολυπείστηκα, άλλα είπα τί έχω να χάσω. Κάναμε μαθήματα για 2 μήνες περίπου μια φορά την εβδομάδα , είχαμε πολύ γέλιο, και όσο για συμπεριφορά ήταν εντελώς κύριος. Φυσικά εγώ εκείνο τον καιρό ήμουν αλλού, οπότε εννοείται ότι δε σκέφτηκα κάτι ερωτικο γιαυτόν.
Για 2 μήνες περίπου χαθήκαμε γιατί έπιασε δουλειά σε ένα μαγαζί σε άλλη πόλη (με πήρε όμως μερικές φορές τηλ, ενώ εγώ τον είχα ξεχάσει παντελώς). Πριν τα Χριστούγεννα σταμάτησε από κει και ξαναγύρισε στην πόλη μας. Έτυχε να βρεθούμε έξω και έτυχε εκείνο τον καιρό εγώ να έχω χωρίσει από μια πολύ ψυχοφθόρα σχέση. Κάποια στιγμή κανονίζουμε να βγούμε έξω εγώ, η αδερφή μου, ο άντρας της και να πάμε κάπου με ζωντανή μουσική, τον παίρνω και του το λέω γιατί ξερω ότι δούλευε εκεί και μου λέει θα ρθω να δω και τα παιδιά (τους μουσικούς).
Εκεί κάτσαμε δίπλα δίπλα και μιλήσαμε λίγο πιο προσωπικά, για πρώτη φορά μετά από τόσους μήνες στην κουβέντα μας υπήρχε φλερτ και ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ το πως με έκανε να νιώθω. 26 Δεκεμβρίου κοιμηθήκαμε μαζί πρώτη φορά, ένα μήνα μετά μου ζήτησε να παντρευτούμε,ένα μήνα αργότερα μου είπε ότι θέλει να κάνουμε μωρό κι αρχίσαμε να έχουμε ελεύθερες επαφές και στον τέταρτο μήνα σχέσης αρραβωνιαστήκαμε. Ζήσαμε μαζί από τις πρώτες 10 μέρες της σχέσης μας. Και δεδομένου ότι εγώ έχω ήδη ένα παιδί από προηγούμενη σχέση (κάτι που το ήξερε φυσικά και το δέχτηκε χωρίς κανένα πρόβλημα), ζούσαμε όλοι μαζί ήδη από την αρχή. Έγινε σα να ήταν το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου. Η κόρη μου μας άλλαξε τα δαχτυλίδια στον αρραβώνα. Ειλικρινά, αν κάποιος μου έλεγε πιο πριν ότι εγώ με αυτόν τον άνθρωπο θα ήμουν μαζί, θα γελούσα πάρα πολύ. Ποτέ όμως δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει η ζωή και είμαι πλέον τόσο ερωτευμένη μαζί του που είναι σα να είμασταν μαζί από πάντα.
Συγγνώμη για το σεντόνι κορίτσια...

Tziz έγραψε:Μετά από 9 χρόνια σχέσης - τον τελευταίο χρόνο συζούσαμε κιόλας - χώρισα. Ήταν καλοκαίρι του 2007. Το ευτύχημα ήταν ότι είχα τη δίδυμη αδερφούλα μου για συμπαράσταση και την κολλητή μου και πήγαμε και διακοπές μαζί κτλ κτλ. Όντως ήταν μία από τις καλύτερες περιόδους της ζωής μου (άσχετο).
Ένα βραδάκι του Σεπτεμβρίου μετά τη δουλειά, βαριόμουν - είχαν περάσει 2 μήνες από το χωρισμό - και αποφάσισα να λάβω δραστικά μέτρα μπας και γνωρίσω κάναν άνθρωπο (κι ότι ήθελε προκύψει!) καθότι πολύ μόνη...
Τι άλλο λοιπόν υπάρχει καλύτερο εκτός από το chat?
Αφού μίλησα με μερικούς μ... ξαφνικά το βλέπω! "Καλησπέρα αγγελικούλα" nickname: "χαμένες σκέψεις". Φιλοσοφημένο το άτομο σκέφτηκα (άσχετα που αποδείχθηκε ότι δεν είναι και τόσο). Τον κλίκαρα και μιλάγαμε επί 3 ώρες, χωρίς σεξουαλικά υπονοούμενα και τέτοια. Απλά για τις ζωές μας, περί ανέμων και υδάτων...
Τον ερωτεύτηκα αμέσως! Έλεγα ότι και χάλιας να είναι εμένα μου αρέσει! Ευτυχώς δεν ήταν! (Μου έστειλε φωτό)
Αφού ανταλλάξαμε νούμερο στο κινητό και στέλναμε μηνύματα επί 5 μέρες, επιτέλους συναντηθήκαμε. Σε εκείνο το ραντεβού κατάλαβα ότι του άρεσα αλλά δεν έκανε καμία κίνηση. Σταυρωτά στο μάγουλο με φίλησε.
Την επόμενη πήγαμε βόλτα με το αυτοκίνητο και έλεγα "Άντε θα μου πιάσει κάνα γόνατο? Τι θα κάνει?" Με φίλησε για καληνύχτα. ΤΙ ΓΛΥΚΌΣ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΌΣ (ιχθύς). Αυτό ήταν. Κόλλησα. 4 μήνες ύστερα με γνώρισε στους γονείς του. Στον 1 χρόνο και 4 μήνες μου έκανε πρόταση γάμου. Με είχε πάρει το παράπονο γιατί περίμενα ότι θα το κάνει στην "επέτειό" μας. Όμως εκτός από ρομαντικός ήθελε και να με ξαφνιάσει! Έτσι μια μέρα αφού τελείωσε μια ταινία που βλέπαμε μου λέει "Θυμάσαι που σου είχα πει ότι θέλω να είμαστε για πάντα μαζί?"
Ναι του λέω και μου κολλάει το δαχτυλίδι στη μούρη. "Για τόσο πάντα εννοούσα!" μου λέει. Πέθανα! Ήθελα να γελάσω και να κλάψω μαζί!
Sorry για το μεγάλο ποστ αλλά πήρα φόρα.

πολυ ωραιο...σνιφ-σνιφ..συγκηνιθηκα παλι...

Εγώ είχα 6 μήνες στην Ιταλία όταν αποφασισα να γραφτώ γυμναστήριο για να κάνω κι εξάσκηση με τη γλώσσα. (9 άντρες κι εγώ στο γυμναστήριο ) Ωσπου ένα απόγευμα του Ιουλίου να σου ο γυμναστής από την διπλα αίθουσα που έκανε μαθημα στα παιδάκια και που μεχρι τότε μονο από μακριά είχα δεί. Εγώ 19, αυτός 33 παρακαλώ!!!! Η πρώτη μας κουβέντα ήταν: εσύ νοικιασες το δωμάτιο στο σπίτι με τους Έλληνες κι εγώ μένω σε παγκάκι για χάρη σου; Και η απάντηση μου: έπρεπε να μου πεις σε ποια πλατεία ήσουν να έρθω να σου πετάξω ένα ξεροκόμματο. Αααα, είναι ξύπνιο το κοριτσάκι, λεει και μου ρίχνει ένα βλέμμα αξέχαστο!!!!! Μετά από 15 μέρες βγήκαμε όλοι μαζί από το γυμναστήριο για πίτσα. Με πήγε σπίτι, ανέβηκε κι όταν όντας κύριος και μεγαλύτερος, αποφάσισε να φύγει εγώ είπα την χαζή ατάκα ''θες να δεις τις κουρτίνες μου'' Εεεεε, δεν προλάβαμε να μπούμε στο δωμάτιο, ήταν ακαριαίο...κι ακόμα έτσι είναι!!!! Είμαστε 7 χρόνια μαζί και περιμένουμε με ανυπομονησία την κορούλα μας που θα έρθει το Δεκέμβρη! Αν με ρωτησει κανείς ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου θα πω η μέρα που με σφιξε στην αγκαλία του ο άντρας μου!

Αυτός τραγουδούσε σε ένα μαγαζί όπου πήγα σαν πελάτισσα,μου άρεσε απ την πρώτη στιγμή. Γνωριστήκαμε μέσω κοινής μας φίλης.Πέρασαν σχεδόν 11 χρόνια κ απο τότε είμαστε συνέχεια μαζί. Μες σε ένα χρόνο παντρευτήκαμε και κάναμε κ την πρώτη μας κόρη,τον άλλο χρόνο την δεύτερη και μόλις πέρσι μετα από 9 χρόνια τον γιο μας. Μακάρι να είμαστε πάντα μαζί και ευτυχισμένοι κ το ίδιο εύχομαι κ για σας!

Ναι στο Τιθορα. Το ξερεις? εχεις παει?

florentiab έγραψε:

siren έγραψε:Ναι στο Τιθορα. Το ξερεις? εχεις παει?

εννοείται!
σύχναζα εκεί όταν ήμουν στο λύκειο

Μμμμ.. κι εσείς???
Κι εγώ!!!

Και εγω πηγαινα οταν ημουν στο λυκειο μετα πηγαινα σπανια και μετα με τον αντρα μου το ξανακαμε στεκι ακομα και οταν ημουν εγκυος πηγαιναμε και στο club τωρα παλι με την μικρη δεν παμε πολυ αλλα οποτε βρουμε ευκαιρια εστω και για ενα καφε παμε

[quote="eiralis"]

florentiab έγραψε:

siren έγραψε:Ναι στο Τιθορα. Το ξερεις? εχεις παει?

εννοείται!
σύχναζα εκεί όταν ήμουν στο λύκειο

Μμμμ.. κι εσείς???
Κι εγώ!!![/quote

Κοιτα να δεις δεν το περιμενα